قسم
تاریخ نشر: جمعه ۶ دلو ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۶ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا
قسم
مرا قسم به زمانی که رفت از دستم
مرا به چالش هر لحظه درحساب قسم
بدون تو چه قدر در بساط غم دارم
شبیه کالبدم بی تو روح کم دارم
به شام های پر از اضطراب و تنهایی
به قرص خوابِ بدون صدای لالایی
مرا نه برف زمستان ، ( بهار ) می‌بلعد
بدون تو مرا روزگار می بلعد
ز ریشه های خودم دورم و فرارم نیست
مرا نه واژه‌ی غربت ، دیار می‌بلعد
ترا به کابل و قندهار و چشم یار قسم
و بر سیاهی یک لحظه انتظار قسم
به جنگ غزنه و هلمند بلخ و فیض آباد
به بی ثباتی اوضاع قندهار قسم
مرا بدون تو در ایستگاه یی تنهایی
گلوی سبز مرا ، بی تو ، دار می‌بلعد
مرا به ساده گی کودکِ درونِ خودم
مرا به هر چه یقین است و اعتبار قسم
اگر به دفتر و دیوان من ورق بزنی
ترا همچون هوای شهر (پنجشیرم)
از کابل تا به قندهار دوست دارم
به اوج می‌رسم ، اما ، شبیه اعدامی
مرا نه واژه‌ی غربت ، دیار می‌بلعد
داکتر بهار قریشی
نیویورک – امریکا
بلعیدن = از بین بردن
کودک درون = خوی کودکانه
بی ثباتی =نا آرامی
محترمه بانو بهار قریشی گرامی زیبا سرودید ، احساس پاک تانرا می ستایم .
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی