۲۴ ساعت

آتشین پر

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۴ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

این سروده ی زیبای شادروان استاد رضا مایل هروی  را که

در سال ۱۳۳۲ در شهر هرات سروده شده از مجموعهء امواج هریوا

انتخاب نموده و تقدیم شما خوانندگان محترم می نماییم.

آتشین پر

الا ای  مهوش شوخ  سمنبر

بجان  من  زدی  از  مهر آذر

بافسونی مرا از  من  گرفتی

ربودی تاب ازدل هوش ازسر

نگاه  مست  تو  خمار   پرور

لب  لعلت  فزون از آتش تر

حیاتِ من  ز  لعل ِ تو  گوارا

رماغِ  من  بزلفِ  تو  معطر

خیالت میکند اندیشه را راست

نگاه   ناز   تو    الهام   آور

دو ابروی تو  تیغ  جوهرِ ناز

دو چشمت فتنه سازو فتنه پرور

حسادت با تو میدارند خوبان

که هستی نکته فهم وبا کرکتر

منم  آن  آتشین  منقار  بلبل

توئی آن تازه  ورد  آتشین پر

توئی بالاتر از  ماهِ  فلک تاز

توئی با  مهر  زرین  پر برابر

توئی آهوی مست آتشین گام

زراه دام بر دوشاان تو مگذر

بصحرای  دلم  بخرام   از ناز

که باشد آن نشیمن گاه خوشتر

توکه اندردل من  خانه کردی

چرا هرسو روی ای  ماه انور

منم با آه وحسرت دوست جانی

منم  با  ناله هم بالین و بستر

که کاری عشق بازی درد و آهست

که گردد عاشقِ بیچاره مضطر

نمی تابی بمن رو نه  مه من

نبودم  من  بعالم  تیره  اختر

مه من دور گشتی  از  بر من

هلال آسا شدم این هفته لاغر

همه جانا  برایم   تلخ    گوئی

اگر چه ریزد  از  لعل  تو شکر

زدی آتش  تو  اندر  خانهء  دل

دلِ من گشته است صحرای محشر

شرارِ   ناله ام    گرم    افتاده

ز دست  سرد مهری های دلبر

ترا از ناله  سازد  نرم ( مایل )

که او باشد سخن ساز وسخنور

هرات

۱۳۳۲ خورشیدی