فلسفه
تاریخ نشر: جمعه ۴ حوت (اسنفد) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
فلسفه
با صوت او به بحر ترنّم شناورم !
در انجمن به دامنِ انجم شناورم !
تا انتهای شهدِ شکر خندِ او هنوز
در چشمه‌سارِ شهدِ تبسم شناورم !
در رازهای برکه‌ی آن چشم‌ها ز دور
ماهی صفت بدونِ تکلم شناورم !
واعظ اگر گرفت ز دستم پیاله را
بر من پیاله چیست که در خم شناورم !
بس آشنای سیلیِ امواجِ آفتم
ایمن میانِ سیلِ تلاطم شناورم !
بر من عرق ز جبهه‌ی زحمت معطر است
من در صفای نگهتِ مردم شناورم!
عمری‌ست در میانه‌ی گرداب فلسفه
گم کرده‌ام کرانه و سرگم شناورم!
غافل که خشک‌کامیِ جوینده خوش‌تر است
سیراب در سرابِ توهم شناورم !
(حکمت) ز صبحگاه ازل تا کنون همی
در اشکِ رنج در پی گندم شناورم! ۱
حکمت هروی
ملبورن – آسترالیا
۱– بیدل:
«در پی روزی تلاش آدمی امروز نیست
از ازل آواره دارد فکر گندم کردنش»
جناب حکمت هروی عزیز غزل زیبا و دلپذیری را قلم زدید ، سعادتمند و کامگار باشید.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی