۲۴ ساعت

گذر حادثه

تاریخ نشر : یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

گذر حادثه

مدتی گشت  که  سیلی  خور  پاییزانم

مدتی شد  که  به  دار  سخن  آویزانم

پوست ازکلّه اگرکنده شود، خواهم گفت

هفت جدّ پدرم زنده شود، خواهم گفت

باز هم حیله به قرآن و خدا و دین است

باز هم نیزه و قرآنِ صف صفین است

سبزه ها نیست که برخاسته یا آشفته است

قدم آهسته گذارید که ماری خفته است

دل غربت زده وقت است به جیحون  بزنید

صبح نزدیک خروج است ، شبیخون  بزنید

مرده صیاد ، مترسید که جان می گیرد

دُم مار از پی مردن نوسان می گیرد

سنگر ار نیست به پشت سر هم بنشینید

ره دراز است، در این بادیه کم بنشینید

ننگ ننگ است کزاین ورطه به ساحل نرسیم

دانه بسیارفشاندیم و به حاصل نرسیم

هله ای قوم که بر گریه  ما می خندید

داد و فریاد کشم؟ یا دهنم می بندید؟

پوست ازکله اگر کنده شود ، خواهم گفت

هفت جد پدرم زنده شود ، خواهم گفت

عشق را در گذر حادثه   حاشا کردید

ما به بیغوله فتادیم ،  تماشا کردید

کوچه در کوچه ما  جور عسس  روییده است

ما نخود کاشته بودیم، عدس روییده است

ما نه زاریم و ضعیفیم  ، شما بنشینید

خود هماورد حریفیم  ، شما بنشینید

شعله ، دیگر مفروزید  که ما تبداریم

پاسبان بر مگزینید که خود  بیداریم

بگذارید که  خود معرکه   آرا باشیم

و از این معرکه  بار آور  فردا  باشیم

 نظام الدین شکوهی