خورشیدِ تابان
تاریخ نشر: یکشنبه ۵ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
خورشیدِ تابان
۱۲
پیدا بکن پیدا بکن ، پنهان پنهان مرا
هم راز های تن بگو ، هم فاش کن جان مرا
حس می کنم من نیستم ،این من که خود می بینمش
دارد من دیگر به من ، در دست فرمان مرا
حس می کنم این زندگی، خواهد که نقشم را کشد
شاید نمی یابد مگر، آغاز و پایان مرا
حس میکنم جز من کسی ، در آن منِ دیگر نهان
جوشی دهد ازسربسی، احساس جوشان مرا
مجهول درمجهول شد، حلش بسا مشکل شده
دردی میان درد ها ، آورده درمان مرا
من چیستم ؟من کیستم ؟ این من چرا این او چرا ؟
باید بچرخم روز و شب ، یابم مگر آنِ مرا
گه یک بهارم میکند ، صد رنگ ریزد سر به سر
گاهی گذارد بی گلی ، در گوشه گلدان مرا
من می روم پیدا کنم ، پنهان پنهان خودم
آخر ببیند آسمان ، خورشید تابان مرا
شکیبا شمیم
غزل تان زیباست بانو شمیم گرانقدر ، سعادتمند باشید.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی
سروده ناب!
همه سروده هاى شاعر توانا وفریخته و با استعداد والا شکیبا جان شمیم همیشه ناب وبا محتوا بوده واست.
از ایزد منان برایش صحت خوب و سعادت دارین استدعا داشته و همیشه سر فراز باشد.
سعادتمند باشید جناب مومند صاحب عزیز.