انسانم آرزوست
تاریخ نشر : دوشنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
انسانم آرزوست
یادى وطن و فصل بهارانم آرزوست
سیرِ گل و نظاره ی بوستانم آرزوست
بارانِ رحمت وهمه جا بوی عطرداشت
تخت سفر و دیدنِ دوستانم آرزوست
این جا زیاد گل است ولى بوى گل کجا
زان بوى زنبق و گل ریحانم آرزوست
آن دشتها که داشت بدل لاله های سرخ
زان رمه ها و هی هی چوپانم آرزوست
از میوه های ناب و لذیذِ دیارِ ما
انگور لعل و توت ز خنجانم آرزوست
زان دوستان صادق و بس مهربانِ من
هر یک بسانِ نور به چشمانم آرزوست
افسوس که آمدند شغالانِ روز گار
آن دوره هاى خوب پدر جانم آرزوست
هرچند که بوده است ستم در همه زمان
آرامشى به کشورِ افغانم آرزوست
چهل سال و اندی شد ز پریشانیِ وطن
یک رهبر مدبر و انسانم آرزوست
باشم همیشه دست به دعا هرشبانه روز
یارب زیارتِ شاهِ مردانم آرزوست
بگذشت حنیفه عمرو دگر فرصتی نماند
دیدارِ میهنی که به ارمانم آرزوست
حنیفه ترابى بهنام
۶ جون ۲۰۱۶
احساس پاک تانرا می ستایم بانو بهنام گرامی ، قلم تان همیشه رنگین باد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی