گویشگر
تاریخ نشر: یکشنبه ۲۷ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
گویشگر
ناقلان اخبار و راویان احوال چنین حکایت کنند که در آن زمان که فساد اداری وجود نداشت و همه کار ها بر وفق مراد خلق الله جریان می نمود گزارشگری نیاز بود در یک تلویزیون و یا به اصطلاح زبان شناسان امروزی در یک رسانه تصویری ، چون تلویزیون سخن غیر است و زیاد در خواطر، مقبول نمی نشیند.
هیئت مقرر شد و این خبر فاش کردند که نطاق (گویشگر) ضرورت است در این رسانه و همه را که مشتاق یافتن شغلی و اندکی درامد بود سر از قدم نشناختند و عریضه نوشتند و بعضی هم به عریضه نویس رفتند تا متنی درست تر نویسد که مقبول اهل رسانه افتد.
اگرچه عریضه نویس را تحصیل بیشتر نبود ولی دانش بیشتر و تجربه کافی حاصل العمر داشت. عریضه نویس عرض الحال تحریر داشت و همه عرایض در دفتر رسانه جمع گردید. رئیس رسانه هیات توظیف کرد تا سره از پایه جدا نمایند.
هیات عرایض را ورانداز نموده و از اول تا اخر و از آخر تا اول مطالعه کردند و سره و پایه را از هم تفکیک نمودند. هیات هرچند بیشتر عمیق شدند کمتر به نتیجه رسیدند چون بیشتر عرایض به یک متن و یک خط تحریر شده بودند، گویا بیشترین را یک نفر نوشته بود.
هیات نتیجه را اعلان کرد ویک نفر از میان صد ها گوش به زنگ و دیده به در مشخص شد که مقبول هیئت ارزیابی قرار گرفته است وباید خود را اماده اجرای امور کند.
چند روز بعد این برگزیده ترین توظیف شد تا در رسانه خبری را به گوش مردم رساند. او خبر را چنین خواند ( بی بی بی نن نن نن دگان مو مو ترترم ) تا این جا که خبر گوش مردم را نوازش کرد سخن به اخر رسید و نطاق با اشاره سر از مردم معذرت خواست و بقیه را شخص دیگری به گوش مردم پف کرد.
هیئت در تعجب اندر شد که انها الکن اتخاب نکرده اند و او چگونه به این جا رسیده بود و چون اندکی غور و تعمق کردند دریافتند که ایشان از نزدیکان رئیس رسانه اند.
سید عبدالقار رحیمی
جناب رحیمی عزیز زیبا قلم زدید ،سعادتمند وکامگار باشید.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی