ساحلِ امید
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۱۵ میزان ( مهر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۶ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
به استقبال غزل حضرت ابوالمعانی بیدل
مطلع غزل
ازبان اشک هم دردی دلی نشنید و رفت
دی به شبنم گریـۀ ما نوگلی خندیدورفت
سا حل امید
د وش اشکم ره زنان با آه دل ببرید و رفـت
چون گهــر از دیـدۀ من پیش پا ا فـتیـدورفت
شعلـۀ جانسوزغم بر جان ودل افتـــیده بـود
نــا لـۀ دل را مـــیان آتـشی نشــنید و رفـــت
ره گشود ازچشم من درنیمه شب سوی سحـر
صبحدم برروی گل چون شبنمی خندید ورفت
دامنم از دانــه هــای اشک مــن بـا لنــده بـود
نا گهان دستی صبا, وان دانه دانه چید ورفـت
قطره های اشک جـــاری دامن دریا گرفــت
عا قبــت در سا حل, امید ها پیچیــد و رفــت
آه ســرگــردان مـن انــدر پــی اشکی تـــری
وادی گم گشته گان را بی صدا پالید ورفـــت
این چه حکمت بودکزفیض وجود اشک من؟
جلوۀ محبوب آمــد , حا ل دل پرسید ورفـت
حاصل مقصود، گرخواهی(عزیزه)سعی کن
هرقـــدم درزندگی باید نیکو سنجید ورفــت
عزیزه عنایت
هالند
استقبالیه زیبای را قلم زدید خواهر گرامی ام ، سعادتمند و سرفراز باشید.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی
شاعر گرانقدر سپاسگزارم از لطف شما سلامت باشید .
درود بر شما خواهر گرامی.