۲۴ ساعت

04 ژانویه
۱ دیدگاه

جـــــور دورا ن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۵  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۴  جنوری   ۲۰۲۵  میلادی – ملبورن – استرالیا

جـــــور دورا ن

 

نـــی حـــــد یـــث د رد   هـــجــــرا ن مـیــکــنـــد

قـــصــــه هــــا ی جــــــور   د ورا ن  مـیــکــنـــد

ا ز جــــــدا ئـــی  هـــــا، شـــکـــــا یـــت دا رد ا

حـــــــزن  فـُــــــر قـــت  را،  حــکــا یـــت  دا ردا

نــــی هـــمـــی گــــویـــد، کــه ای یــا را ن مــن

دوســـــتـــــا ن وهــــــم، هـــــــــوا دا را ن مــن

تــــا جـــــدا گـــــرد یـــد م،  ا ز جـــمـع  شـــمـــا

خــــوا ر  گــــرد  یـــده،  شــــد م  د ر  زیــــر پــــا

نـــی ز جُــــرم ســـر کــشــی شـــــد بــــوریــــا

مــــن زد ســـــت خــــا ئــــنــــا ن بـــی خـــــد ا

تــــرک مــلــک و مــیـــهــنــم  بــنــــمــــــوده ام

روزوشــــب خــــون  جــگـــر،  بـس  خـــورده ام

درد نـــی، هــــم د رد ا یــن مِـســکــیــن بـبـیــن

حــا ل مــا بــیــچــا رگا ن،  غـــمــگــیـن   بـبـیــن

درد نـــی از نـیْــسِـــــتــــا ن، ا ز  مــــن  وطــــن

حـــا ل مــــا هــــرد و  ، پــر  ا ز رنــج  و مِــحَـــن

نـــی  بـــرای  نــیـْـــسِــــتــا ن، دا رد فــــغـــا ن

مــــن بــــرا ی مــیــهــنـــم، تـــر د   یـــد گــــا ن

نــــی زیـــــا را ن قـــــریــــــن  خــــــود  جـــــدا

مــــن ز مــلـــک و ســـر زمــیـــن  خــود  جــــدا

نـــــی بــــــــرا ی نـــــــــی،  دا رد شــــور و آ ه

مــــن بـــــــرای طـــفـــلـــکــــا ن بـــی گــنــــاه

طـــفـــلــکـــا ن بـی کـــس و بــی خـــا نــمـــا ن

شــــکـــوه  هـــــا  دا رند  ا ز  جـــــور  ِزمــــــا ن

ا شـــک ریــــزم مـــــن، بــــــرای  بــــیــــوه ای

کــــــو نـــــدا رد نــــا ن خــــوردن،   مـــیــوه ای

بـــی غـــــذاء  بــا شــنـــد، هــمــه طـفــلا ن ا و

شـــــد ت ســــرمـــــا   بــگـــیــــــرد، جــــا ن او

مــــن بـــگـــــر یــــم،   ا ز بـــــرا ی    آ ن پــــد ر

دا ده وی ا ز د ســــت خــــود چــنــد یــن پـســر

مـــن هــمــی گــــریــم، بــرا ی پــیــــره  مــــرد

رفــتـــه کـزا   و،   قــــــوهء  کـــــا رو  نــــبـــــرد

بــی کــــس و تـــنــهـــا، فـــتـــا ده گــوشــــه ای

در جــــوا نـــی بـــوده، شـــیـــر بــیـــشـــــه ای

مـــن بـــگـــــریـــم، از بــــرا ی   شـــهـــــر هـــا

ا ز بـــم و مـــو شـــک، شــــده  ویـــرا نـــه هـــا

ا ز مــظـــا لــــم هـــا ی خــلـــقـــی پــرچــمـــی

وز مــجــــــا هــــــد نـــــا م ِ نـــنــــگ   آ د مـــی

مـــن هــمــی گــــریـــم، زد ســت طــا لــبــــا ن

مُــفـــتــَضَــح کـــرد ند، ا فــغــا ن  در جـهـــــا ن

مـــن نـــدا نــــم از کــــدا مــیـــن، د رد  وغــــم

قــصـــه هـــا خــــوا نـــم بــــرا یــت ، بــا زهــم

حــیــدری و نــی یــکــــــدل،  یــــک  صــــــــد ا

عــرض حــا ل خـــود نـمـــود نـــد،   بــا خــــد ا

کـا ی خـــدا ونــد گــا ر  هـجـــــرا ن و  وصــا ل

کـــن زلــطــفــت وصــل ِمــا، ای  ذوالــجـــلا ل

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۳ فبروری ۲۰۰۶

سیدنی – استرالیا

 

 

یک پاسخ به “جـــــور دورا ن”

  1. admin گفت:

    جناب داکتر صاحب حیدری گرانقدر قلم زیبا ، طبع روان و احساس پاک تانرا می ستایم ، سعادتمند و کامگار باشید.
    باعرض حرمت
    قیوم بشیر هروی

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما