نغمهی دل
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۲ حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ فبروری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
نغمهی دل
دیدم آندم که تو را از پس آن کلکینک
بسپردم دل خود را به تو ای شیرینک
بربودی زمن آن جوهر آرامش جان
به نگاهی که در آن راز بوَد مهرینک
چو نسیمی که به گلزار ملایم بوزد
به هوایِ تو شده نغمهی دل آزینک
اثرِ عشق تو در پردهی دل پنهان است
میکند هجر تو احساس مرا غمگینک
به تمنای وصالِ تو دلم پَر بکشد
که به وادی نگاه تو شده شاهینک
دلم از یاد تو روشن بشود در همه حال
که تویی ماه و منم در بر تو پروینک
به هوای سخنات غنچهی دل تازه شود
باغ ذوق منِ دلداده شود رنگینک
همه شب بوسه و آغوش تو را میخواهم
بگذاری سرخود کاش در این بالینک
گر بیایی و مرا بر دل خود جا بدهی
بدهم جان و دلم را به تو ای برینک
مرهم درد دل من بشوی همدم من!
به دلِ خسته و تنهای «هما» تسکینک
هما باوری
جرمنی
۵ جنوری ۲۰۲۵
زیبا سرودید بانو باوری گرامی ، قلم تان همیشه رنگین وطبع تان رسا باد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی