همای سرخ عشق . . .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳۰ حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ مارچ ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
به آن های که نجات جامعه و کشور را از دشمنان بشریت
می خواهند.به آن های که در خندق تاریخ آینده خود را
می جویند و به آن های که رویا های بزرگ برای
تغییر و رهایی را از دست داده اند.
همای سرخ عشق . . .
چه افروزی چراغی را که در روحت سفر مرده
چرا تاجی نهی بر سر، ترا دل مرده سر مرده
نگاه لانه خوی و دانه جویت برده از پرواز
پریدن مرده در رویای تو، نه بال و پر مرده
تو در دیوار بندان جهان خویش دربندی
تو بیرون را نمی خواهی چرا گویی که در مرده
روانت ای که در دیروز جا خوش کردی باور کن
که از تاریخ و از دیروز حتی مرده تر مرده
به روی شاخه هایت گل برویان ای درخت عشق
مشو اما از آن غافل ، مپنداری تبر مرده
به فردا دل ببند و دیدبان صبحدم می باش
بمان دیروز را برجا، وزین شب ها گذر! مرده
چسان باور شود آن دانه ی پنهان شده در خاک
بهاران می رسد اما به خوابش بی ثمر مرده
چرا بلعیده قبرستان شعور شهر آوا ر ا
سکوت تو دهن بگشوده، فریادت مگر مرده ؟
همای سرخ عشق آنگاه چون با سایه اش گم شد
دوباره زنده گشته شر، دگر باره بشر مرده
فاروق فارانی
سپتمبر ۲۰۲۴
استاد گرامی جناب فارانی عزیز از سروده ی زیبای تان بیحد لذت بردم ، درود بر شما.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی