آری . . .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۹ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی -۲۹ مارچ ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
آری . . .
این چه خاموشی است، تا در استخوان سر می زند
منجمد کرده صدا را، مرگ را در می زند
سینه ها را از طلوع عشق خالی می کند
بر سر گمگشتگی ها ، تاجی از زر می زند
راه را کج می نماید ، گمرهان را رهنما
روی عشق و روی رویا ، مُهر آخر می زند
این چه ناسور است زخم خون چکان عشق را
نیش را پیچیده در نوشی و نشتر می زند
شاعران در تن فرو، اندیشه داران در شکم
بی صدایی، عشق را در سینه خنجر می زند
می گذارد چوشک تاریخ* را در حلق خلق
طبل فتح مرده با دست به خون تر می زند
راهیان شد ره نشین و سرفرازان، سر فرو
عشق آیا بار دیگر صور محشر می زند؟
شهر مفتوح تباهی، می رهد از خواب شوم؟
زندگی در کوچه ها با خنده ها پر می زند؟
می رسد بیداری از راهی که عشق افروخته
بهر فتح بی شکست اش عشق لشکر می زند؟
دختران چون اختران در آسمان بی غروب
شهر را آذین فردا، مهرگون فر می زند؟
عشق «آری» خیمه گاهش را ز جنس آفتاب
از سواد با ختر تا شهر خاور می زند
فاروق فارانی
دسمبر ۲۰۲۴
عاریتی از شعر طنز «ای مرز پر گهر» فروغ فرخزاد:
«….پستانک سوابق پرافتخار تاریخی….»
ایرانی ها به آن چیزی که ما «چوشک»(اطفال)میگوییم، «پستانک» می گویند.
جناب استاد فارانی عزیز قلم زیبا و طبع روان تانرا می ستایم ، سعادتمند و کامگار باشید.
باعرض حرمت
قیوم بشیرهروی