صدا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۳ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
صدا
صدام می پیچد
در دره های دور
در آغوش کوه های
پر از غرور
و فریاد می زند
تنهایی را
و نام ترا در گیسوان باد
رها میکند
صدام می پیچد
در دره های دور
و عشق را
تلاوت میکند
در دامان بیشه های سبز
و در کناره های جویباران زلال
در سپیده گاهان
پر انتظار
صدام می پیچد
در دره های دور
که نی لبک چوپان
نغمه ی دوست داشتن را
در گوش بره ها
میدمد
و نماز عشق را
در نماز خانه ی دل
می سراید
آری صدام می پیچد
در دره های دور
که بوی ترا
هنوز بیاد دارد
و هنوز می سراید
و هنوز می سراید
و هنوز می سراید
هما طرزی
نیویورک
۱۴ فبروری ۲۰۲۵
the voice
My voice echoes
in distant valleys
in the embrace of mountains
full of pride,
and cries out
, leaving loneliness
and your name
in the hair of the wind.
My voice echoes
in distant valleys,
reciting love
in the lap of green groves
and on the banks of clear streams
in the dawns full of expectation.
My voice echoes
in distant valleys,
where the shepherd’s reeds whisper
the song of love
into the ears of lambs
and sing the prayer of love
in the prayer house of the heart.
Yes, my voice echoes
in distant valleys,
where your scent still remembers,
and still sings,
and still sings,
and still sings.
Homa Tarzi,
New York,
February 14, 2025
بانو طرزی گرامی مثل همیشه زیبا قلم زدید ، طبع رسای تان را می ستایم.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی