شبستان بی پایان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۶ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
شبستان بی پایان
آزادی درقفسِ گشوده،
و با پرو بال های بریده و شکسته ؛
اسف بار ترین حالتی است
که کشور من تجربه می کند.
مهم نیست که چه می خوانی اش؛ افغانستان، خراسان و یا هم آریانا.
من این را شبستان تاریک اندیشه ها می دانم.
“شاعر نیم و شعر ندانم که چه باشد
من مرثیه خوان دل دیوانۀ خویشم…”
ولی این را میدانم که درینجا؛
درخت بارور اندیشه ها تیرباران و سنگسار می شود.
و راز سرسبزی ما ریشه در خون شستن و باز از خون رستن ماست.
روایت دیگر این شبستان چنین است که
محتسبان؛ درب دانکشده ها و دانشگاه ها را
در قرن بیست و یکم ، می بندند.
ومردم را گله وار
با تازیانه هدایت می کنند؛
صدای دوشیزگان
و زنان را عورت می پندارند.
آهای آفتاب عالمتاب !
دوباره بتاب وبا درخشندگی،
شب های تیره وظلمانی را از کشورم بزدای.
وبگذارپرستوهای مهاجر رانده شده از شرِ
حاکمان این مرزوبوم، دوباره باز گردند وآشیان برپا کنند.
و توای آفتاب روشنایی بخش!
میدانم که باز میتابی و بر می گردی؛
ولی دلهره ی من این است
که آیا این بارهم با اشباح تاریکی می آیی ؟
…..
نعیم سلیمی
نیوجرسی – آمریکا
چهارشنبه، ۵ فبروری ۲۰۲۵
جناب سلیمی صاحب گرامی قلم زیبا و احساس پاک تانرا می ستایم ، سعادتمند باشید.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی