۲۴ ساعت

آرشیو نوامبر, 2024

12 نوامبر
۱ دیدگاه

روشنفکر 

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۲۲ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۲  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

            روشنفکر         

 

همین که فهمید روشنفکر است کلاهش را دور انداخت وموی هایش را تیپ دیگری شانه زد . او عکس یکی از روشنفکران جهان را پیدا کرده بود . شخص در تصویر پیراهن آستین کوتاه به تن داشت ، فورا غیچی را برداشت و آستین هایش را کمی بالاتر از آرنج برید و به دور انداخت. 

 عکسی را که در دست داشت مردی را نشان می داد که سگرتی به لب و کتابی هم زیر بغل گرفته بود. سر از فردا او نیز سگرت دود می کرد و کتاب های بزرگی هم زیر بغل می گرفت ولی خوش نداشت کتاب بخواند.

پاچه های پطلونش را نیز کوتاه کرد و از زانو به پایان پایش لچ بود. او این را نیز از تصویری دگر که در دست داشت تقلید کرده بود . بحث های سیاسی و ایدیالوژیک را هم زیاد دوست داشت. ازین رو در تمام بحث ها شرکت داشت. او به شعر و شاعری نیز علاقه فراوان پیدا کرده بود و می گفت از میان شاعران معاصر ناپلیون و از شاعران متقدّم هم هیتلر را برازنده ه میداند

او بار ها نظر داده بود که کتب کهنه که صد ها سال قبل تحریر شده اند باید به دریا انداخته شوند و یا هم در بین بخاری پر از اتش نگهداری شوند . او می گفت روشنفکری با کهنه گی هم خوانی ندارد .  

سید عبدالقادر رحیمی

 

 

11 نوامبر
۳دیدگاه

جدا از من

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۲۱ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

            جدا از من 

                    ۷۴ الف

 

 رو بروی من نشسته یک جهان از من جدا

 العجب   امروز   هر   تاری   ز  پیراهن جدا

 قیمت   الماس   را   بر کوه   نستانند   باز

 پر بها  گردد  چو   گردد  از  دل معدن جدا

بی  نگین   انگشتر  پیوند  ها  بینم  بسی

 جیل مرجان دانه دانه گشته از گردن جدا

 من تمنای کسی دارم که دزدد  دل ز من

 العجب ملک وجودم گشته از  رهزن جدا

خاطراتی بر در و  دیوار  دل  بنوشته  بود

 در جدا  افتید  دیوارش   ز   لرزیدن   جدا

 باد آمد برد  برگ  عاشقی  را  از  درخت

 میوه های آن رسیده ،  دست از چیدن جدا

 شعر من خشکیده بر لب کی شود بازش سرود

 سر جدا ، بالین جدا ، آهنگ خوابیدن جدا

                   شکیبا شمیم

11 نوامبر
۱ دیدگاه

خوشهِ نور

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۲۱ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

        خوشهِ نور

 

کاش پروین بودم   و   در آسمانِ عشقِ تو

 نیمه شب چون خوشه یی از نور پیدا میشدم

 با نگاهِ مهربان ات  خیره  می گشتی بمن

 تا سحرگاهان تو ر ا غرقِ  تماشا میشدم

 در میانِ دفترِ شعرات به هر بیت و سرود

عاشقانه واژه های ناب  و  زیبا می شدم

 چشمِ من آیینه یی میشد برای دیدن ات

در غزلهایت بسانِ خواب  و  رویا  میشدم

کاش چون پروانه یی پر میزدم دیوانه وار

 در طوافِ شمعِ رخسارُ تو شیدا میشدم

 گر که بودی زورقی سرگشته در گردابِ غم

 از   برایت  ساحلِ   آرام    دریا    میشدم

 

                 مریم نوروززاده هروی

          پنجم سنبله ۱۴۰۲ خورشیدی

             ۲۷  آگست ۲۰۲۳ میلادی

                 از: مجموعهُ”پاییز “

                        هلند.

 

11 نوامبر
۱ دیدگاه

نشانی خدا

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۲۱ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

          نشانی خدا 

 

 ما  چه   دانیم   که  در   چنبر   بالاست  خدا

 یا که در دیده ی آن نرگس ِ شهلاست خدا؟

 تو ز  حور  و  ز  بهشت  و  ز  ثوابش  دم زن

 بهر ِ من در بر و  در سینه ی  لیلاست  خدا

 دوش ساقی سمن بوی  به  زاهد  میگفت

در نفس های خوش ِ مطرب ِ  زیباست خدا

 مست ِ رندی بدر ِ میکده  میخواند  به جهر

 در خم باده و در اتش ِ  صهباست   خدا تو

 بجو  خیر  و  ثواب  از   در ِ   دیر    و    کعبه

 از برای  دل ِ من   زلف ِ   زلیخاست    خدا

کی بود  مذهب  و  دین  مجمر  ایین   خدا

 نه ز احمد نه ز عیسا نه ز موساست  خدا

                    مسعود خلیلی

10 نوامبر
۱ دیدگاه

ترناله‌ی اندوه

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

      ترناله‌ی اندوه

 

پیرانه  ‌سر آواره   ‌ترینم‌   چه  توان  کرد

نفرین ‌شده‌‌ی روی زمینم چه  توان  کرد

از کلک  سلیمانی  طبعم  نچکد   عشق

بر حلقه‌ی  آشفته‌  نگینم  چه توان  کرد

نجوای غریبانه‌ی دل می‌چکد‌  از  چشم

با همهمه‌ی  درد  قرینم  چه توان کرد

گم‌گشته درین خطّه‌ی عریان‌شده ماییم

بی‌تابی  آوای  حزینم   چه  توان  کرد

با یاد  هری  هم‌ نفس   عرش   برینم

ای خاک سیه‌چرده، چنینم چه توان کرد

غلتان شده  در دیده‌ی من دبدبه‌ی دل

ای خواجه! درین مرتبه اینم چه توان کرد

در نی‌لبکِ  ناله‌ی  من  قونیه زد هو

از مصطبه‌ی بلخ گزینم چه توان کرد

تا غزنه‌ی روحم شده مجذوب سنایی

وارسته‌ی خم‌خانه‌نشینم چه توان کرد

در چرخه‌ی مجبور مخیّر شده مخمور

ای نشئه‌ی مشهور! همینم چه توان کرد

دلتنگ‌ ترین چامه‌ی چشم ترم ای دوست

ترناله‌ی  اندوه  زمینم  چه  توان کرد

         دکتور عبدالغفور آرزو

                  آلمان

            ۹ نوامبر ۲۰۲۴ م

        ۱۹/ ۸/ ۱۴۰۳ خورشیدی

 

10 نوامبر
۱ دیدگاه

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه سرشار شمالی (روشنی) – قسمت سوم

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه

سرشار شمالی (روشنی)

قیوم بشیر هروی

دهم نوامبر ۲۰۲۴

ملبورن – استرالیا

قسمت سوم :

همچنین از زنده یاد سرشار شمالی مقالات اجتماعی تحت عنوان ( عینک سیاه ) که درحدود ۱۵۰ مقاله میباشد بصورت سلسله وار در روزنامه اصلاح چاپ شده است.

از سرشار روشنی داستان های کوتاه بنام های منحرف ، ماجرای یک هوس ، وظیفه ؟ عشق خانمانسوز ، ایثار و خیانت  نیز در روزنامه های کشوراقبال چاپ یافته است. .

سرشارروشنی به زبان های پشتو ، ‌اردو،عربی ، انگلیسی تسلط کامل داشت و آثاری ازین زبانها به دری و پشتو ترجمه کرده است که به برخی از آنها اشاره میگردد:

۱ – مردگان از جیمز جوایس – ترجمه به دری که در پاورقی روزنامه اصلاح بچاپ رسیده.

۲ – سرودِچاشت – از کاترین ترجمه به دری که در پاورقی روزنامه اصلاح وقت بچاپ رسیده.

۳ – مونت کریسو – از مایک ویست – ترجمه به پشتو ، در پاورقی اصلاح نشر گردیده.

۴ – الماس سیزده قیراد – از منابع انگلیسی به دری.

زنده یاد سرشار( شمالی ) به کشور های انگلستان ، عراق ، ایران ، هند ، جمهوریت های آسیای میانه و جاپان سفر کرده بود .

از وی مقالاتی بنام های مستعار جهانگیر، خپک و ‌کمپلس در روزنامه ها و مجلات کشور چاپ شده است.

قابل ذکر است که زنده یاد سرشار شمالی (روشنی) از دوستان بسیار نزدیک پدرم مرحوم استاد علی اصغر بشیر هروی بودند که علاوه بر همکاری در مطبوعات کشور رفت و آمد فامیلی نیز جریان داشت ، بار ها ایشان را از نزدیک دیده بودم ، شخص بسیار حلیم ، مهربان، خوش رو و خوش صحبتی بودند.

این انسان مهربان و صریح اللهجه در شرایطی که جو نابسامان سیاسی در کشور حاکم بود و ایادی رژیم کمونیستی که با اشعار تیز وتندش اشنایی داشتند و هر واژه کلامش را همچون پتکی بر فرق کمونیزم و آنرا نشانه نفرت و انزجار وی از سردمداران رژیم می پنداشتند، چنانچه باری سروده بود:

یارب تو سر نگون کنی از قهر بی امان

هر جا که گشته پرچم  غدر و جفا بلند

یارب روامدار   که    الحاد    و   دهریت

گردد به جای مذهب صدق و صفا بلند

لهدا در صدد دستگیری ایشان برآمدند تا اینکه  بتاریخ ۲ جدی ۱۳۶۰ خورشیدی این مرد فهیم را دستگیر و روانه زندان نمودند. و از هیچ ظلمی بر وی دریغ نکردند تا سرانجام  بتاریخ ۲۹ جدی ۱۳۶۰ خورشیدی یعنی کمتر از چهار هفته پس از دستگیری در زندان صدارت به مقام رفیع شهادت نایل آمد و با مرگ این شخصیت آگاه و گرانمایه ستاره ای دیگری از اسمان فرهنگی کشور ما افول نمود ، روحش شاد ، یادش گرامی و خاطراتش جاودانه باد.

اینهم یکی دیگر از سروده های این شاعر گرانمایه که نمایانگر آرزو های بی سرانجام وی بخاطر ترقی و اعتلای وطنش بود که اینک بر سنگ مزارش حک شده است:

آرزوی بی سرانجام

 

زنده گانی آرزوی  بی سرانجام است وبس

آنچه مارامیرسد اززنده گی نام است وبس

 آنچه  می بینید  یاران   اندرین   دور   حیات

صرف بیداد  و  مظالم جور ایام است و بس

 کامیابی  در  جهان   آرزو   نا ممکن   است

 کام در دنیای  ما جزوی اوهام  است وبس

عشق و  آئین  محبت  جز تپش  نبود  ، بلی

 می تواند زنده بودن  هر که نا آرام است وبس

ما   نیاسودیم   هر گز  در  جهان   زنده گی

از همه آسوده گی (سرشار) ناکام است و بس .

 

منابع :

۱ – بخشی از معلومات فوق را دوست گرامی ام محترم الحاج غلام صادق حیدری ( برادر زاده شهید سرشار شمالی ) ارسال نمودند و نوشتند که توسط مرحومه بانو لیلا صراحت روشنی دختر شاعر زنده یاد سرشار روشنی تحریر ودر شماره ۴۷ سال ۱۳۷۲ خورشیدی نشریه قلم ارگان انجمن اسلامی نویسنده گان افغانستان به نشر رسیده بود.

۲ –  سیما ها و آوا ها ( محترم نعمت حسینی).

۳ – یادداشت های نویسنده.

10 نوامبر
۱ دیدگاه

اشکها

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

              اشکها

 

 ای اشکهابه گوشه چشم ها چه می کنی

 ای ناله ها  به این  دل  تنها  چه  می کنی

 ای خار های  غم   به ر وی   زمین  خشک

 ای لاله  ها به  گرد چمن  ها چه می کنی

 ای اشک های خفته به  گرد   لب خموش

ای دل به  خاموشی  لب  ها چه می کنی

 ای ماتم    سیاه   به  روز  گار   سپید مان

ای ابر های  تیره به شب ها چه می کنی

 ای آنکه  همه  کشتن  و ک ردن  در عذاب

 ای (شکیلا) با این همه غمها چه می کنی

                   شکیلا نوید 

                      ۱۳۹۹

 

 

 

10 نوامبر
۱ دیدگاه

معراج آرزو !

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

معراج آرزو !

در حسرت نگاه‌ِ من
شمع های بی‌شمار دلم
برایم اشک می‌بارد!

میان روزهای سرد،
بی تو بودن
با لهجه‌ی نگاهِ خاموشانه
در حلقه حلقه‌ی لبخند دود
معجزه‌ی امیدم گیر مانده
اما با قطره قطره اشک
آسمان چشمانم ستاره باران
گشت
تابید در کافه‌ی گل برگ
رویت شبنم شد
عشق‌ات با راه پیمایی
باریک و تاریک از آسمان
ره کشید
در انجمن سرزمین قلبم
روایت گر معراج
آرزو هایم شد!

عالیه میوند

 فرانکفورت

۱۴ اکتوبر ۲۰۲۴

 

10 نوامبر
۳دیدگاه

 هدیه

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 

 هدیه

 

آیه‌های تاریک زندگی‌ ترا

هر شب با زبان یاد ها-

                          برای خود تکرار می‌کنم

و بی‌ مفهوم‌ ترین لحظه‌های من-

                                  از عشق تو آبستن میشود.

تو‌ای خدای دل  من !

ای که با دستانت :

                     غم را ارمغان داری

                     و در مرز بی‌ رغبتی عشق

                     تکرارش می‌‌کنی –

باور دار !

که روزی با دستانم :

بهار را به توهدیه خواهم کرد.

هما طرزی

۱۷ مارچ ۱۹۷۲

کابل – افغانستان

 

 

 

 

10 نوامبر
۱ دیدگاه

اسرار عشق

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

اسرار عشق

شدم تا همدم نـور آشیان در کهکشان دارم

از این جـا  تا  به  اوج  آسمان‏ها  نردبان دارم

گذشتم از سر افلاک  و  دیـدم مرز بی پایان

نه جایی در مکان و نه گذشتی اززمان دارم

در آن گرداب مشکینی  که   قد نورخم گردد

درون  ذره یی   اوزان  عــالــم  را نهان دارم

گرانش آنقدر افشرده سازد جسـم هستی را

که بیش   از وزن دنیا  ذرۀ دل  را گران دارم

بیا در حالت بی مرز بـودن چشم دل بگشا

جهـان  دیگـری  در بـزم  رقص  ذرّگان  دارم

شراب شوق هستی ازرگ وپود شدن نوشم

دل مسـتانـه را در جنبش  بـودن روان دارم

نگویم با کسی اسرارو عشق  و باور دل را

چه گنج پـربهـایی از  کران  تا  بی‏کران دارم

زشور و حال عقل باده نوش دل اگر مستم

خوشا گرراز پنهان  نزد  اهل  دل عیان دارم

به قول  و  وعدۀ بد گوهران  هرگز مکن باور

کزان صدزخم کاری در  دل  پیر و جوان دارم

وطـن در آتـش بیداد و اسـتـبداد می سـوزد

به جان از فتنۀ اهـریمنان تیغ و  سنان دارم

ز  ژرفـای   دل  تاریخ  آوردم  بـرون  مضمون

برای نسل انسان باغ وبستان و چمان دارم

چواجغک گرشوم بی‏ریشه  اصلم  را نمی‏دانم

که برهر صفحۀ  دوران  صدها  داستان دارم

شدم در مکتب عـلم و تمـدن تا که دانـشجو

ز درس حال و فردا و گـذشته  امتحان دارم

اگرخواهی که بادل همسفر گردی کمربربند

هـزاران شهپر سیمرغ د ر هـر آشـیان دارم

زجام دل بنوشم حرف روشن از سراخلاص

ازیرا حلقه بر د اوازه  سـر  بـر آسـمان دارم

به موج بحر دل بستم هـزاران   گوهر معنی

ز دردوداغ هجران نیز چشم خونفشان دارم

به لوح دل کشیدم چهـرۀ عـشق و محبت را

گل سـرخی بـرای هـمـدم دل ارمغــان دارم

رسول پویان

۱۴ اکتوبر ۲۰۲۴

10 نوامبر
۱ دیدگاه

از روح و تن خویش سواری بسرائیم . . . ‌ا

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

از روح و تن خویش

 سواری بسرائیم . . . ‌

از خانه    براییم   و  بهاری    بسرائیم

 با شعر بگرییم و  شعاری    بسرائیم

 هیهات هیاهو همگی همهمه گردید

 از حلق  هماوردیِ  هاری   بسرائیم

بگذار   که   کهسار  دگر  باره  بخواند

 کز سنگر و از صخره  حصاری بسرائیم

وقتی که سوارانِ بخون خفته گذشتند

 از روح و تنِ خویش سواری بسرائیم

 بیداریِ بی دار درین دور حرام است

 بیداریِ  خود  از  سر  داری بسرائیم

 با مشتِ طلا تا دهن عشق  شکستند

از حنجره ی سینه شراری  بسرائیم

 با لقمه‌ی خورشید سرِ گشنه نما سیر

 از قهقهه‌ی   صبح   اناری  بسرائیم

فاروق فارانی

10 نوامبر
۱ دیدگاه

تکانه های جدایی

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

تکانه های جدایی

 جدایی ات  تکان  آورده  بر دل

 صدا های  نهان   آورده  بر دل

 به سینه شورشی از ابر و باران

غریوی   آسمان   آورده  بر دل

                      ***********                

 دلم تنگ است و احوالت ندارم

پیام و  زنگ  و  مسکالت ندارم

 برای    زندگانی   در   بساطم

به سینه   غیر   امیالت   ندارم

                      ***********                   

تو رفتی و   بهار  عمر من رفت

 ز باغ دل شکوه‌ِ  یاسمن رفت

 از این پس با خودم بیگانه استم

 نشاط تازه و جان از  بدن رفت

                       ***********                         

 تو رفتی و دلم شد آتش افروز

صدایت را  ندارم   مثل   هر روز

 به تلخی دود هجرانت  چشیدم

 میان شعله های استخوان سوز

                       ***********                        

 منم ماهی و عشقت  آب دریا

نباشی میگذارم ‌ رو به  صحرا

ترا از من  فقط   مرگم   بگیرد

 نمی دانم که امروز است ‌، فردا

              احمدهنایش              

10 نوامبر
۱ دیدگاه

ما رنگ رنگ گشتیم

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

    ما رنگ رنگ گشتیم

 

شب بود پشت هر شب خورشید یاد مان رفت

 در   کشتزار   حسرت   اُمید  یاد  مان رفت

مى بست دست و پا را مى  برد سوى جنت

 از حمد و قُل هوالله  پرسید ، یاد مان رفت

ما  رنگ  رنگ   گشتیم   در  دامنى   ریایى

 در باغ خ ود پرستى  توحید  یاد  مان رفت

گم گشته ایم دیریست در ظلمت و سیاهى

 ابریست  آسمان  ها ناهید  یاد  مان رفت

 خشکیده    بر   زبان  ها  آوای   عاشقانه

 در مذ هبِ   محبّت تقلید   یاد  مان   رفت

 گاهى به   جرم کافر بر دار  مى کشیدند

 وقتی   به کار   آنها   تأیید   یاد  مان رفت

 آنقدر   نام   میهن  کس  بر   زبان   نیاورد

در گوشه  هاى  غربت تبعید یاد مان رفت

 

                    شگوفه_باخترى #

                     ملبورن – استرالیا

10 نوامبر
۱ دیدگاه

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه سرشار شمالی (روشنی) – قسمت دوم

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۲۰ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه

سرشار شمالی (روشنی)

 

قیوم بشیر هروی

دهم نوامبر ۲۰۲۴

ملبورن – استرالیا

قسمت دوم :

اما صراحت گفتار و قلم تیز و تندش باعث شد تا با مشکلاتی با حاکم پروان بوجود باید و سبب تبدیلی وی از روزنامه پروان شده و نخست بحیث مدیر مآمورین وزرات مطبوعات وقت مقرر گردد و متعاقبآ به وظایف گوناگون مقرر و ایفای وظیفه نماید که میتوان به  بخشی از آنها ذیلآ اشاره نمود:

۱ – معاون اداره شئون اجتماعی.

۲ – عضو بورد تبلیغات .

۳ –  معاون روزنامه اصلاح .

۴ – معاون طبع کتب .

۵ – مدیر عمومی اطلاعات رادیو.

۶ – برای بار دوم معاون روزنامه اصلاح .

۷ – مدیر مسئول روزنامه بیدار مزار شریف .

۸ – مدیر عمومی هنر و ادبیات رادیو.

۹ – مدیر ارتباط خارجی رادیو .

۱۰ – مدیر عمومی پروگرامهای رادیو.

۱۱ – معاون روزنامه انیس .

۱۲ – نگارنده و مسئول روزنامه جمهوریت .

۱۳ – معاون و نگارنده مسئول روزنامه انیس.

شهید غلام شاه سرشار شمالی در هر وظیفه ایکه بدوش میگرفت با صداقت ، پشت کار مداوم جهت بلند بردن کیفیت کاری از هیچ تلاشی رویگردان نبود.

او از محضر استادان بزرگواری چون مرحوم غلام جیلانی جلالی ، مرحوم استاد ملک اشعراء بیتاب ، مرحوم استاد شایق جمال و مرحوم مولانا قربت فیض بسزایی برد .

در سال ۱۳۴۲ خورشیدی بخاطر تحصیلات مسلکی در رشته خبرنگاری عازم کشور انگلستان شد و کورس عملی ژورنالیزم را در رادیو بی بی سی لندن با موفقیت به اتمام رسانید.

گفته شده که شهید سرشار شمالی باری با سپری نمودن امتحان سویه شامل صنف سوم دانشکدهء حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل شد ، اما از آنجاییکه مقامات وقت موافق تحصیلات عالی تر وی نبودند ، این بار نیز نتوانست تحصیلاتش را ادامه دهد.

پس از کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷ خورشیدی او را جبرأ به تقاعد سوق دادند ، اما در سال ۱۳۵۸ با رفع تقاعد به حیث عضو بورد مفسرین اخبار بین المللی آژانس باختر مقرر گردید.

از شهید سرشار شمالی چندین اثر منثور و منظوم به یادگار مانده است که  قرار ذیل میباشد:

 ۱ – نخستین اثر بنام (کاروان) در سال ۱۳۳۸ خورشیدی در مطبعه قطغن به زینت چاپ آراسته شد که مجموعه ی از دوبیتی های ایشان میباشد.

۲ – ( ناله) دومین دفتر شعری است که در سال ۱۳۳۴ خورشیدی بچاپ رسید.

مجموعه یی از پارچه های ادبی به زبان پشتو است  ( دزړه خبری ) ۳ –

که از چاپ آن اطلاعی در دست نیست.

۴ – (غریو نیلاب ) مجموعه ای دیگریست از دوبیتی های شاعر که احتمالا هنوز چاپ نشده .

۵ ( د زړه خواله) مقاله پشتو میباشد که در روزنامه اصلاح وقت منتشر شده است .

قابل تذکر است که علاوه بر اینها تعداد  زیادی از اشعار پراگنده ایشان به زبان های دری ، پشتو و اردو جمع آوری شده و امیدواریم به چاپ رسیده باشد.

اینهم یکی دیگر از سروده های زنده یاد سرشار شمالی که درین قسمت پیشکش میگردد.

 

          راه دشوار        

عمر ها در طلب  می در  میخانه زدیم
حاصل هستی اندیشه به پیمانه زدیم
جانب عقل نرفتیم که پر از وسواس است
راه دشوار  گرفتیم و به  افسانه زدیم
به شناسایی خود ره  نگشودیم گهی
همه جا سرزده رفتیم و به بیگانه زدیم
غافل از دانش و فرهنگ هوس پیمودیم
پای در حلقه ی صد دام پی دانه زدیم
دل ز  بازیچه  نکندیم  به   پیرانه سری
منزل کودکی  خویش  به  پیرانه زدیم
خود فریبی است متاعی که خریدیم مدام
واندرین دادو ستدها چقدر  چانه زدیم
عمر فرسود و دل آزرد دگر نوبت تست
ای جگر ،ما همه رفتیم و به ویرانه زدیم
رهزنی شد همه این ره سپری در طلبش
لاف بود این که جهان در ره جانانه زدیم
به جز از درهم ودینار نبود آن همه نام
که به راه طلبش کعبه  و  بتخانه زدیم
تن نیاسود وروان نیز نشد از دست افسوس
بر سر  هیچ  متاعی   دل  دیوانه زدیم
گرچه سرشار جنونیم  به بیراهه روی
ننشستیم  ز پا باده ی   مستانه  زدیم

ادامه دارد …

09 نوامبر
۳دیدگاه

حُسن ِ فطرت

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۹ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

        حُسن ِ فطرت

 

دل ز بزم ِ عشق  کرده   اکتشافی دیگری

 سینه آتشناک گشت از انکشافی دیگری

 چشم ِ امیدم به عشقت میشود آئینه وار

 کی خرد راضی شود در انحرافی دیگری

دل مرا کعبه ست آری در میانش خود تویی

 زآن نمی گردد رضا   اندر   طواف ِ دیگری

ما و چشم ِ حیرت ِ ما حُسن ِ فطرت چیده ایم

 زاهدا! کم گو  مرا  از  کوه ِ  قافی دیگری

 پرده های ِ غفلتی در دل ز چه اندوختی؟

تا به  روی ِ  منبر آمد  قصه  بافی دیگری

آفتاب ِ  عشق آمد  پرده  ها   پائین   فتاد

 حق چرا پوشیده ناصح در لحافی دیگری

 کائناتی هست اینجا  آفتاب ِ ما   چو گرد

 تیغ ِ زاهد با شقاوت  در   غلافی دیگری

گر کنی دقت به حرف ِ واعظان ِ شهر ما

 بیشتر    واضح  ببینی  اختلافی  دیگری

 من بدانم او بداند تو زچه قاضی شدی؟

 حکم ِ کفر ِ ما دهی اندر  گزافی دیگری

 رو تو خود را باش دیگر دست بردار از سرم

کم بکش تزویرِ تسبیح  با گرافی دیگری

 با خرد پیچیده نسج ِ این گلیم ِ عقل ِ ما

 پنبه ی خود باد کن رو با ندافی دیگری

 در شعار ِ ماست پیدا رونق ِ عجز و حیا

تو  برو  در   خانقاه   یا   ائتلاف ِ   دیگری

 معترف گشتیم در  حق  سوختیم و ساختیم

 نیست جز عشقت همایون اعتراف ِ دیگری

 

                   همایون شاه «عالمی

                       ۷ نوامبر ۲۰۲۴م

                        ورجنیا- امریکا

 

09 نوامبر
۴دیدگاه

مندویی درد و ماتم

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۹ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

خلاصه غزل:

این شعر احمد محمود امپراطور، یک تصویر تلخ و ناامیدانه از وضعیت جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که در آن بی‌عدالتی، فساد، و ظلم بر مردم سایه افکنده است. 

شاعر با بهره‌گیری از کلمات سنگین و تأثیرگذار، احساسات منفی و دردناک خود را نسبت به نابسامانی‌ها و چالش‌های اجتماعی بیان می‌کند.

 او به شرایطی اشاره می‌کند که در آن سیاستمداران بی‌تفاوت به درد مردم، فساد و غارت در بالاترین حد، و ظلم بر افراد ضعیف جامعه فراگیر است.

در ابیات مختلف این شعر، نشانه‌هایی از خستگی، ناراحتی، و ناامیدی دیده می‌شود که می‌توان آن را به عنوان صدایی از دل یک جامعه درگیر بحران‌های اجتماعی و اقتصادی درک کرد.

 همچنین، شاعر با اشاره به مسائلی مانند مشکلات نسل جوان، نابودی ارزش‌ها، و از دست رفتن شادابی و امید در زندگی، تصویری از دشواری‌های روزمره جامعه خود ارائه می‌دهد.

به طور کلی، این شعر بازتابی از اعتراض و درد دل مردم تحت تأثیر شرایط ناگوار است که به خوبی در قالب کلمات و بیان شاعرانه منتقل شده و می‌تواند برای هر شنونده یا خواننده‌ای تأمل‌برانگیز باشد.

مندویی درد و ماتم

اینجا به جز سیاهی سیاستمدار نیست

اینجا به غیر  دود و  غم  و انتحار نیست 

اینجا ملا و مفسد  و  غارتگران یکیست 

اینجا حضور عالم  و  دانا  به کار نیست 

اینجا جمع  معامله  گر ها  نشسته اند 

اینجا به غیر دزدی دیگر کار و بار نیست

اینجا دکان و مندویی درد و ماتم است 

اینجا جوان و پیری یکی استوار نیست 

اینجا  گرفته  اند  نفس   را  ز  کودکان 

اینجا بری  شکفتن  باغ  و  بهار نیست 

اینجا گذشته بود که دریا و چشمه داشت

اینجا روانه غیری ز خون جویبار نیست 

اینجا پر است شهر ز معتاد و کیسه بر 

اینجا جوان کاکه  و  مرد   عیار نیست

اینجا زنان و دخترکان   را   دهند عذاب 

اینجا  غرور  و  عزت  بابا   مدار نیست 

اینجا برای زندگی تنها شهادت است 

اینجا ز دام  حادثه   راهِ   فرار نیست 

اینجا اگر بخندی  و یا گریه سر دهی 

اینجا به ظالمان رسن و چوب دار نیست

اینجا برای محمود  و  صدها تن دیگر 

اینجا به غیر مرگ دیگر انتظار نیست 

یکشنبه ۱۸ عقرب ۱۳۹۹ خورشیدی 

 ۰۸ نوامبر ۲۰۲۰ ترسایی 

#احمد_محمود_امپراطور

09 نوامبر
۳دیدگاه

 بــنـــدهء حـقــیــــر

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۹ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

         بــنـــدهء حـقــیــــر

 

چکـنـم د چــا ربـلا شـد م،  زبـلا گــرم  تــو  رهــا کـنـی

که اگـرکـنی تـورهـای مـن، به یکی  اشـاره  رهـا کـنی

توئی خا لـق همهء جهان،توئی رازق همه انس وجـانّ

توئی درهمـه جـاولامکـان ،تـو  رهـا ی مـن زبـلا کـنی

تو به کـُن همه هستی آوری، توبه لحظهء همه را بری 

تو شـهـنـشـهـی بـه جهـانـیـا ن،نظـری گرم  به گدا کنی

به جُـزاز در ِتو نـبـا شـد م،کـه بـرفـتـه شکـوه نمـا ید م

زسر ِعـطوفـتـت ای کـریم،هـمـه درد مـن تود وا کـنی

مگـذا رمن تو به حا ل خود،برسان ِمن به جمـا ل خود

به یگا نگی وبه قـدرتـت،نـظـری شـود که به مـا کـنـی

توئی یاو رهمه بی کسا ن،توجـزا دهی هـمه سرکـشان

توئی ما لک مه وکهکشان،اگرم به وصل،تو صَلا کنی

توبه حـیدری ِفـقـیـرخود،تو به عا صی عبد ِ حقیر ِخود

چه شود که ازرهءلطف خویش،همه حاجتش تورواکنی

                  داکتر اسدالله حیدری

                  دهم جنوری ٢٠٠٧

                  سیدنی – استرالیا

09 نوامبر
۱ دیدگاه

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه سرشار شمالی (روشنی) – قسمت اول

 

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۹ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

به سلسله معرفی فرهیختگان و قلم بدستان سرزمین ما

اینک یادی میکنیم از زنده یاد شهید غلام شاه سرشار شمالی ،

شاعر ، نویسنده ، روزنامه نگار و مترجم برجسته کشور .

قابل ذکر است که این یادنامه چون در فیسبوک نیز  همزمان به نشر میرسد در سه بخش جداگانه پیشکش میگردد:

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه

سرشار شمالی (روشنی)

 

قیوم بشیر هروی

نهم نوامبر ۲۰۲۴

ملبورن – استرالیا

قسمت اول :

 شهید غلام شاه سرشار روشنی  ( شمالی) فرزند مرحوم ملا بابه صاحب  درسال ۱۳۰۹ خورشیدی در شهر کهنه چاریکار مرکز ولایت پروان پا بعرصهء وجود نهاد٬ پدرش نظر به ارادت عمیقی که به شاه ولایت مآب ( حضرت علی مرتضی (ع) ) داشت ٬نام غلام شاه را برایش برگزید. در آوان کودکی نسبت هوش و ذکاوتی که داشت تحت تربیت پدر قرار گرفت و به فرا گیری قرآن ، ترجمه و تفسیر آن پرداخت.

و ره یابی به دنیای شعر را مرهون توجه و رهنمایی های مادرش می دانست که او را به خواندن اشعار حافظ و گلستان سعدی تشویق می نمود.

تعلیمات ابتدایی و متوسطه را در لیسه نعمان شهر چاریکار به اتمام رسانید و سپس شامل دارالمعلیمن عالی کابل گردید.

زنده یاد غلام شاه سرشار شمالی پس از پایان دارالمعلمین جهت ادامه تحصیل شامل دانشکده ادبیات دانشگاه کابل گردید و باوجود همه استعداد و علاقه مندی که داشت نظر به مشکلات اقتصادی و شخصی نتوانست تحصیلاتش را ادامه دهد و ناگزیر به عنوان معلم ریاضی شامل کار شده و مدت نه سال را به شغل مقدس معلمی در مکاتب مختلف پروان ، قطغن و کابل پرداخت و همزمان به سرودن شعر آغاز نمود  و دیری نپایید که بعنوان یکی از شاعران بنام در جامعه شناخته شد.

اشعارش از پختگی خاصی برخوردار بود که از لابلای آن حس وطن پرستی و مردم دوستی نمایان بود و کلامش زبان گویای دردها و آلام هموطنانش گردید.

شهید غلام شاه سرشار شمالی در دوران حاکمیت  سردار داود تخلص (روشنی) را برای خود برگزید.

او شاعری بود آزاده ، نویسنده یی بود وارسته ، روزنامه نگاری بود صادق و آموزگاری بود دلسوز که در جهت تربیه اولاد وطن صادقانه تلاش می نمود.

قلم شیوا و زبان تند و تیزش همواره برایش مشکل ساز بود ، چنانچه در بسا موارد با برخورد نا پسند مقامات روبرو میشد ، اما هراسی نداشت.

اکثر اشعار و مقالاتش در روزنامه ها، مجلات و جراید مختلفه مرکز و ولایات کشور به نشر می رسید.

شهید سرشار روشنی از سال ۱۳۳۸ خورشیدی  شامل  کار در وزارت اطلاعات و فرهنگ وقت گردید و به حیث عضو تبلیغات گرزندوی  و بعداء عضو اداره جوایز و نشرات ایفای وظیفه نمود ، اما با گذشت مدت کوتاهی بعنوان  مدیر مسئول روزنامه پروان  مقرر گردید.

 ودر جهت بهبود کیفیت این روزنامه تلاش بسزایی نمود و موفق شد در اسرع وقت آنرا با کیفیت بهتر بدسترس خوانندگان  قرار داده و علاوتآ نویسندگان ورزیده و خوبی را توانست در این روزنامه بدور هم جمع نماید.

همین امر باعث شد تا زنده یاد استاد خلیل الله خلیلی شاعر نامور کشور ذریعهء نامه ای عنوانی مدیر مسئول روزنامه پروان که متن آن بتاریخ ۶ حمل سال ۱۳۳۹ خورشیدی در یکی از شماره های پروان منتشر شد

سرشار را شاعر شیوا بیان خوانده از کار نشریه تمجید نموده و وعده همکاری های مداوم را به مدیر روزنامه بدهد..

که این خود گواه بر این مدعاست که  در آن زمان روزنامه پروان توانسته بود توجه شاعر و نویسنده یی چون استاد خلیلی را بخود جلب نماید.

 

در این قسمت شعر آزادی را برای شما برگزیدیم 

آزادی

 زندگی در بندگی مرگیست مرگ

 کاروان  بندگی  بی  ساز  و برگ

 بندگان را  بنده  بودن  کافریست

 با اسارت ساختن بی داوریست

 ای بسا  آزاد  تن  محبوس  جان

 وی بسی تن زنده اما  بی روان

از  شکم  پروردگی   در   بند تن

 گردنش در قید صد تار و  رسن

آه از تن پرور بی عقل و  هوش

 زندگانی نزد او شد خورد و نوش

آه    از   بیچاره ای    دل   باخته

 از  دیانت  با  اسارت     ساخته

 آنکه از  دل  فارغ افتد   یک قلم

 زندگی باشد به نزدش    بیش و کم

 صرف خورد و خواب دست و پاست او

 بر خمار چرس خود شیداست او

 وای آن قومیکه باشد این چنین

 زندگانی   را   نداند   جز همین

 زندگی    نبود     بجز    آزادگی

 مرگ بهتر کز  خودی   افتادگی

 باخود آنکس که او آزاد زیست

 نیکنام و عاقل و دلشاد زیست

 صد   هزاران   آفرین   آزاده را

 حیف و حسرت زندۀ افتاده را

 نزدمن هرکس که آزاد است او

مالک  ملک   خداداد   است او

 میتواند  مر  خدا    را   بندگی

 با شرافت  می نماید  زندگی

میشود(سرشار) صبهای حیات

 تا ابد  نبود   باو   راه   مما ت

 چاریکار –۱۳۳۴

منابع دربخش آخر ذکر میگردد.

ادامه دارد ….

07 نوامبر
۱ دیدگاه

خروس عشق

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۷ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۷  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

      خروس عشق

 

رد   مسیح   دگر    را  ز   گاهواره    بگیر

 به سنگسار وی  از  آسمان ستاره بگیر

 درین جدال دگر مرگ، سالها مرده ست

 سراغ   پیکر   جرجیس *  پاره پاره بگیر

هزار ریشه که در خون و خشم پنجه کشید

 نشان برگ  و   گلش از سر  هزاره بگیر

 نهنگ موجی و دریا شده ست  مادر تو

 حرامزاده   مشو،  دوری  از  کناره  بگیر

 پیاده میدوی ،  خورشید   را شکار کنی

 سوار عشق شو و صبح را سواره بگیر

 هزار بار  به دار  و  دو باره  دفن  شدی

 هوای تازه بکش، قصه را   دو باره بگیر

 برون شو از شب خود، با  طلوع پنهانت

خروس عشق شو و بانگ  آشکاره بگیر

 

فاروق فارانی

 

 * جرجیس در اسطوره های دینی، پیامبری بوده که دشمنانش بار بار او را می کشتند و جسدش را پاره پاره کرده، در صحرا خوراک پرندگان می کردند. اما جرجیس چند باره زنده می شد و دعوت خود را تکرار می کرد.

07 نوامبر
۱ دیدگاه

مادر شیرین من

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۷ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۷  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

   مادر شیرین من

همنوا  و   غمگسارم   مادر  است
مونس شب های تارم مادر است
مهر    مادر    رحمتی      از   کبریا
با تو  می گفتم    رازم     بی   ریا
روز‌ و  شب حیران و   ویران  توام
از دل  و   دیده   به    قربان   توام
ای که  مهر  تو  نجات  از  درد  ها
از     گداز      آفت       دنیا      مرا
کس   مبادا    از   دعای   تو  بدور
عشق تو هم روشنی گرمای نور
از کف  من  طاقت   و   تابم  ربود
روشنی  چشم  بی  خوابم  ربود
چلچراغ     منزل     و    جاه   مرا
از چه بردی    از   برم   ماه   مرا
آسمان   بگرفت   آن   پروین من
اختر    من    مادر    شیرین   من
تا   ز  آغوش   تو    گردیدم   جدا
با همه   غم   های    دنیا   مبتلا
تو کجایی   تو  کجا   ای   مادرم
بعد تو   در  بحر  غم   هم پیکرم
چیست آخر مطلب  و  راز حیات
معنی  این   زندگی   بی   ثبات
بر   روان  پاک   تو    باشد   دعا
تا نصیبت  رحمت  و   لطف خدا

                  عالیه میوند 

                  فرانکفورت

             ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴

06 نوامبر
۱ دیدگاه

  آبستن صد انفجار

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه  ۱۶ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

  آبستن صد انفجار

 

 یاد  میهن می کنم  غم  می شود

 کامِ دل گویی پر از سم می شود

دیده    مالامال    دریای    سرشک

سینه ها ساحل به هر، یم می شود

 شانه‌ای    بانوی    تنهای    وطن

زیر   بار  زندگی    خم    می شود

غصه‌‌   ها   آبستن     صد   انفجار

 در  دلِ  ما  آتش  و  بم می شود

فقر  با  کابوسِ  صد  بی   چارگی

 در دل ما سخت و محکم می شود

 از   میان    رنج   ها   و   صد   بلا

ضجه های تلخ   ، ماتم می شود

جهل   ممتد   زخم  هایت را وطن

 آفتِ   دارو   و   مرهم  می شود

 امتداد   این  شماتت  تا به کی؟

بار ها    روز    مُحرّم     می شود

 ای خدای   روزگاران   ،   باز کَی

 عاقبت این درد ها کم  می شود؟

بُغض سنگینی گلویم  حلقه کرد

 اشک در دیده مجسم  می شود

 بس که دیدم صحنه های  دل خراش

 درد در شعرم فراهم   می شود

 

                 ۱ نوامبر ۲۰۲۴  

                 فرحت  رحمان

 

 

05 نوامبر
۳دیدگاه

صنع صانع

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۵ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

صنع صانع       

نگاۀ چشم  او  چون  خنجری  بود

ادایش  چون    ادای   دلبری   بود

فروغ روی  او  در  معرضِ  عشق

مرا در سر نهان با وی  سری بود

در آن هنگام ندانستم که کیستم

نهِ عقلی در سر و هوش در بری بود

به نقشِ صنعِ  صانع  محو گشتم

چنان صورت  جهانی محشری بود

دلم سودای  عشقش  را خریدار

درین  بازار  بتی  سوداگری   بود

به او دل  دادم و   جان  از تنم برد

عجب   سوداگر و  سود آوری بود

به بزم  حوریانِ   پاک  و  معصوم

بسی  زیبا   ز  هر  فرخ  فری بود

به قبض   ملک بی  سامان  این دل

جلال مژگان   او  سر لشکری بود 

سید جلال علی یار             

ملبورن – استرالیا              

۲۹ سپتامبر ۲۰۱۹              

05 نوامبر
۱ دیدگاه

جلوه ی نور

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۵ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

          جلوه ی نور       

نمی دانم چرا در ذهن من، تکرار  می گردی

به گردِ چنبری دل، همچو یک پر گار  می گردی

به تار پود من پیچیده ایی، چون تاک  انگوری

به هرجا میروم چون سایه ام انگار می گردی

تمامی    آرزو هایم  ،  تویی ای   آفتابی دل

به روی لحظه هایم، دم به دم  بسیار می گردی

بهاری، ساحلی، دریا و  مهتابی   درخشانی

بسانی جلوه ای نور ی، که در انظار می گردی

عزیزم جان من چون خون به رگهایم به دورانی

به هر اندیشه ای باشم، تو در افکار می گردی

مفاعیلن/ مفاعیلن/ مفاعیلن/ مفاعیلن

بحر: الهزج

محمد ظاهر عظیمی

05 نوامبر
۱ دیدگاه

مهتابِ عشق

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۵ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

تقدیم به دختران زیبای میهن.

         مهتابِ عشق

 

 ای  بهترین   بهانه،   بهرِ    شگفتنِ   گل

 تک  غنچهُ  لبان ات،  همرنگِ  باده و مُل

 آن قامتِ  رسایت،  مانندِ   سروِ  شیراز

 صوتِ خوشِ صدایت ،همچون   نوای  بلبل

 یاس و بنفشه پنهان، در چینِ  دامنِ تو

عطر و شمیمِ زلف ات،بهتر زمُشک و سنبل

 آهوی چشمِ مست ات،میلِ خرام دارد

 دل گشته است اسیرِ ،آن ناز و آن تغافل

 رازی نهفته داری  ، در آن نگاهِ سبزات

رویایی و قشنگ است، چون باغهای بابُل

 زلف و رخُ ات چو بینم،هر لحظه یادم آید

 مهتابِ عشق و اُلفت،در آسمان کابل

 

               مریم نوروززاده هروی

       هشتم سنبله ۱۴۰۳ خورشیدی

            ۲۹ آگست ۲۰۲۴ میلادی  

          از مجموعهُ “میهن عشق”

                      هلند.

04 نوامبر
۱ دیدگاه

دزدِ آتش

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۱۴  عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

در اسطوره های یونانی پرومته یا پرومتئوس، آتش را که زئوس (خدای خدایان) از انسان دریغ کرده بود، از او دزدید و برای انسان داد. آتش یعنی روشنایی، خرد و زندگی.

به فرمان خدایان پرومته بخاطر این سرکشی اش در غار کوهی به چهارمیخ کشیده شد و کرگسی یا عقابی وظیفه یافت تا در فاصله های زمانی به سراغش برود و زخم جگرش را تازه نگهدارد.

 تا اینکه….

. پرومته یا «دزد آتش» مظهر فداکاری در راه انسان است. این شعر تقریباً سی سال قبل سروده شده است.

           دزد آتش

 

 ما    دزد   آتشیم  ،   آتش     زنید  ما را

 در چار میخ سازید، این قلب و  دست  و پا را

 ما دزد  آتشیم   ،  جنگیده    با   خدایان

 زخم جگر گرفتیم، این زخم  بی شفا را

در   غار  کوهی   تنها   افتاده  جاودانیم

جز  کرگسی که  آید ، گیرد  ز ما   بها را

 خاموش و هم فراموش، دنیای غم در آغوش

 اما به سینه جوشد، عشق تو ای نگارا

 یک شهر های و هوییم، صد بحر جستجوییم

 در این سکوت   بشنو این نعره و ندا را

گر   زخمی  جفاییم  ، دریای  از  وفاییم

ای کام تشنه می نوش، جامی ازین وفا را

 

               فاروق فارانی