( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۵ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۴ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
پناه
آن گاه که خورشید عزم رفتن دارد
ماه آرام آرام
بر شانه های تو چکه می کند
آن گاه که زمین نفس می کشد
و پرندگان در خواب آغوش ستاره ها را
لمس می کنند
سایه ها در نور آرام می گیرند
و هیچ طوفانی
به دیوارها نمی رسد
آن گاه که تمام دریاها
برای این لحظه سکوت کرده اند!
من در کنار تو پناه می گیرم
پروانه شیرین سخن
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۳ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
مناجات:
عشق و هدایت
بسم الله الرحمن الرحیم
ای معبود مطلق،
ای آرام‌بخش اضطراب‌ها
و منبع بیکران عنایات سرمدی،
سپاس که مرا پذیرفتی
و بی‌شائبه،
گنجینه‌های رحمت و نعمتت را
بر وجود کوچک و بی‌مقدارم ارزانی داشتی.
تویی که انوار معرفت را
بر دل‌های تهی از دانایی می‌تابانی
و ظلمت‌کده‌ی اذهان غافل را
با نور حکمت و رأفت روشن میکنی.
شاکرم که در نهادم،
این قلب ضعیف و لرزان،
جوشش عشق و شهود را جاری ساختی
و بر زبان ناتوانم
واژگانِ نهادی که جز ذکر تو،
حکایتی از حضور تو نیستند.
هر واژه که از این لبان خاموش
برمی‌آید،
آوایی است به بارگاهِ کبریایت
و هر شعری که از قلم ناتوانم جاری میشود،
گامی است لرزان در مسیر حقیقت
و تلاشی کوچک برای دستیابی به ژرفای معنا.
راهنمایم باش،
این بنده‌ی ناتوان و درمانده را
در راه صداقت و پاکدامنی پایدار کن
و از وسوسه‌های بی‌پایان دنیا
و آزمون‌های سنگین آن
در پناه رحمتت محافظت فرما.
مشعل حقیقت را
در دل تاریک و لرزانم بیفروز
تا در سایه‌ی عشقت
رهسپار قرب تو شوم
و دل‌های دیگران را
با یاد نامت آرام بخشم.
پروردگارا،
این دل شکسته و ناتوان را
در دریای وحدت خود غرق کن
و بذر محبت و یگانگی را
در خاک خشکیده‌ی دل‌ها برویان.
بگذار این دنیا،
این سرای گذرا،
باغی شود که از شاخه‌هایش
میوه‌های آرامش و دوستی
برای بندگان نیازمندت فرو ریزد.
مرا که اسیر غرور و خودبینی‌ام،
از بند این زندان آزاد کن
و این روح پریشان
و این جسم ناتوان را
به عشق و لطف بی‌کرانت وابسته ساز.
تا لحظه‌لحظه‌ی این حیات بی‌مقدار
سرشار از نور تو باشد
و آکنده از مهر بی‌حدت.
آمین
نویسنده:
احمد محمود امپراطور
پنجشنبه ۰۴ دلو ۱۴۰۳ خورشیدی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۲ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
شور دل
یار من د ر باغ بستان دلربایی میکند
در میان گلرخان بین خود نمایی می کند
در حقیقت تا بدیدم بی خود و شیدا شدم
ناز ا و را می‌خرم دل هم‌نوایی میکند
از برش گشتم جدا کی من توانش داشتم
عشق او بنگر مرا هردم هوایی میکند
گشته‌ام زار‌و پریشان رحم بر حال دلم
وصل او رویای من دل هم گدایی میکند
در غم دیدار او غرق و پریشان وای من
شور او بردل فتاده کی جدایی میکند
عالیه میوند
فرانکفورت
۱۵ دسامبر ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۲ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
بی ریا
به یار
من در تواضع بید مجنون شریکم
و در سرازیری یک آبشار پر آب –
در رکوع ایستاده ام
با عشق
آنچه از من تراوش میکند
بی ریاست
و صداقت در من ترا صدا میزند
در نیایش هام در نوسانی
و در پندار هام …
)من( ترا زمزمه میکند
)من( ترا می جوید
)من( در شکوه عشق فریاد میزند
مگذار ،
بنده بودنم را از یاد برم …
هما طرزی
نیویورک
۶ جولای ۲۰۱۳
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر :چهارشنبه ۳ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۲ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
همرنگ
۸۵ الف
میشود هم رنگ گردم با زمین
میشود همرنگ گردم با فضا
میشود هم رنگ گردم با سکوت
میشود هم رنگ گردم با صدا
میشود هم رنگ آتش هم شوم
میشود هم رنگ گردم با هوا
میشود هم رنگ گردم با نماز
میشود هم رنگ گردم با دعا
میشود هم رنگ گردم با ستیز
میشود هم رنگ گردم با صفا
میشود هم رنگ گردم با خودم
میشود هم رنگ گردم با قبا
میشود بی پرده گویم حرف دل
میشود هم رنگ گردم با خدا .
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۱ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
شاید در جامعه ایکه کین و خشونت حکم می راند، از
خشم و کینهبه عنوان گمشده یاد کردن، گپ نادرست
جلوه کند، اما اینگمشدگی خشم و کین مقدس
است که به کین و خشم و خشونت جنایتکاران
اجازه می‌دهد که از مردم قربانی بگیرد.
ای دست سرخ حادثه …
ای دست سرخ حادثه از آستین برآ
طوفان لب گزیده دمی از کمین برآ
ای کهکشان کینه هزاران ستاره ریز
آتشفشان مرده صبح از زمین برآ
ای خشم پر گشای و در آفاق بیضه کن
از پرده های سینه برون ، از جبین برآ
چون بمب ساعتی خبر اضطراب باش
در راه کاروان خموشی چو مین برآ
ای عشق جامه گونه روان را برهنه مان
وی عشق پر ز شعله ز هر دل عجین برآ
دل را ز عشق، عشق کشان دو رو بروب
با عشق راستین حقیقت نگین، برآ
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۱ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
قهر تاریخ
ای که هستی دشمنِ فرهنگ ها
می بری میهن به دَور سنگ ها
این قدر ها فتنه برپا میکنی
دیده های خلق ، دریا میکنی
از جهالت تو خ صومت میکنی
پا فشاری بر خشونت میکنی
خنجر جور ات به متن استخوان
بُرده این فریا د ها تا کهکشان
چهره ات حتی برای کودکان
فاش گشته ای غلام دشمنان
جیره از ا غیار گیری بار- بار
این حمایت ها نباشد پایدار
بر جهالت تکیه داری تا به کی
می نترسی از خدای پاکِ حی
صبر مرد م را نکن ت و امتحان
بار سنگین را کجا داری توان
طاقت مردم شود آخر به سر
از برای ظلم های مستمر
می رسد روزی که مردم عاقبت
میکند ایستاده‌گی از هر جهت
بر قف ا راهی نداری بر فرار
باز خواهی رفت در تنگیِ غار
توره بوره باز هم جای شماست
قهر تاریخی به فردای شماست
#فرحت_رحمان
۱۷ جنوری ۲۰۲۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۲ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
عقاب زخمی
نمای شعر من از صورت نگار بس است
دگر سرودن از آن بوسه و کنار بس است
عقاب زخمیِ بی آشیا‌نه را و مرا
نگاه نافذ و لبخند پای دار بس است
به جای شیر در آن قله رفته گله‌ی گرگ
دگر ترانه‌ی شادی به کوهسار بس است
فضای دهکده را تا گرفته غم سر غم
سرود تازه و آهنگ خوش‌گوار بس است
به روی هرچه سیاهی و جهل و فاجعه است
دگر سکوت فرو خفته در نهار بس است
عبورِ خنجر خونین به استخوان وطن
نگاه بسته و تکرار بار - بار بس است
میان این همه زنجیر ها و مرگ‌ِ آزادی
به غم نشستن و تقبیح روزگار بس است
برای آن که ز ره می‌رسد سروش نجات
امیدِ کاذب و القاب شهسوار بس است
قریحه را که به دل واژه – واژه خون دارد
به جز سرایش آن شعر اشک‌بار بس است
احمد هنایش
۶ دسامبر۲۰۲۴
آلمان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۲ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
مردانگی فراتر از جنسیت
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۱ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
سخن پرداز
بی تو تنها تر از آنم که بودم هستم
خسته از وضع جهانم که بودم هستم
می تپم چون که تپیدن شده است عادت من
روز و شب در نوسانم که بودم هستم
من ز روزی ازلی زندگی عاشق بودم
گر شوم پیر جوانم که بودم هستم
هر کجا دانش و فرهنگ و هنر می جویم
در پی علم روانم که بودم هستم
نفرت انگیز ترین واژه برایم جنگ است
ز جمع صلح طلبانم که بودم هستم
از دو رویی و دو پشتی و دو رنگی سیرم
چون کف دست عیانم که بودم هستم
از بد اندیش و سبک پاچه و حاسد دورم
دشمن دیده درانم که بودم هستم
کشتی عشق به دریای ادب می رانم
شاعری سوخته جانم که بودم هستم
از بدخشانم و محمود سخن پردازم
ذره پرورده ای کانم که بودم هستم
———
دوشنبه اول دلو۱۴۰۳ خورشیدی
که برابر میشود به January 20, 2025
سرودم
احمد محمود امپراطور
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۱ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
موش و گربه
یکی موشی بغُــریـده بـه گــربــه
که هوشدارت دهم، گـرسـویم آئی
من یک موشم،ولی ازنسل شیران
اگـر مـردی ؟ بیــا کـن زور آزمـائی
بخـنـد یـده ز دل مـغــرور گــربــه
بگفـتـا مـوش مـزدورم ، کـجـائی؟
نمک خورده و لی پاسش نکــردی
بخـدمـت مـیـرســم درهـرســرائی
بـدادم ســالهــا یـت نـاز و نـعـمــت
توای بیعقل مکـن، این خود نمـائی
بیک لحظه ســرت، بر زیـر بالـت
نـمــایـم تـا بـفـکــــرِ خـویـش آئی
چــو مـوش بی خـرد دید قهر گربه
شروع کرده ز گـربـه ، عـذرخوائی
خطـاکـردم خطـا کــرم، ببخشــای
که باشم دیـگــرت،من یک فـدائی
نـه بـیـنـی زرهء بیــگـفـتـی ازمـن
نمــا ازلطـف خـویشـت راهنمـائی
بگـفـتـا این غـلام و چـاکــرت مـن
ببخـشـم گـرچـه کـردسـتـم خطائی
شــوم قـربــان زیـبـا پـنـجه هـایت
بـه امــرتـونـمــودم خــود نمــائـی
ولی مـن موشــکی بیـچـاره هسـتم
نــدارم هـیــچ وصفـی جـز گـدائی
شنیدست“حیدری“چون قصه ءموش
به موش گفتا بس است،یاوه سرائی
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
۱۶ مارچ ۲۰۱۴
سیدنی – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۱ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۰ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
در نظر آوریم، هر باری که در افغانستان، کم ویا بیش زنان بدون چادری، با صدا و یا بی صدا در حوزه های مختلف توانسته اند، سهمی داشته باشند، منبع ترس برای ایجاد فتنه نبوده اند. زنان در بسا از دهات، در جمع آوری حاصلات و انتقال آنها به خانه ها ویا خرمن ها سهم داشته اند. شاید هموطنانی بسیاری را سراغ داشت که در باره ی وضعیت زنان گواهی بدهند که زنان با مردان در دهات دور افتاده نیز با داشتن چادر و یا چادرکی که بعضی ها کمر را نیز می بستند، در کار بیرون از خانه سهم داشته اند. بدون ایجاد فتنه. حتا زنان کوچی های خیمه بردوش با روی برهنه در سفر و حصر با مردان خود مشارکت داشته اند
زنده یاد غبار در تصویر اوضاع اجتماعی یک دهی از ولایت فراه از جمله می نویسد:«زنان برقع و حجاب نمی شناختند وبا مردان خود شریک کار می کردند. این زنان آزاد و بی پروا زندگی عفیف را یک امر طبیعی می شمردند و از مفاسد اخلاقی مبرا بودند. افسوس از چنین استعداد هایی که برایگان مدفون می گردند.»(۱)
نویسنده در شهر کراچی پاکستان گواه بودم که زنان از حانه های بلند منزل، شوهر ویا فرزند را با آواز بلند صدا می کردند و برای خرید مواد با آنها سخن می گفتند.
در این پیوند حاشیه وار یادآوری می شود که با وجود آنهمه تجارب و با وجود آنکه در پاکستان زنی توانست مقام صدارت را داشته باشد و دیگری مقام وزارت خارجه را، همچنان که پرورش دهنده گان ومدافعان پاکستانی طالبان می دانند که تجارب سهم زنان در افغانستان، حاکی از ایجاد دشواری و فتنه انگیزی نیست، اما با رواداری اهانت بزرگ، در دفاع از موجود دست پرورده، پای سنت و رواج های سنتی بخشی را در افغانستان درمیان آورده، تعمیم داده و به دفاع از جهل و اپارتاید جنسیتی پیشگامی میکنند.
از آنجایی که در بررسی های دقیق اجتماعی تکیه به تجارب نقش مهم دارد و تجربه گواهی داده است که زن عامل فتنه نیست، بلکه سهم مثبت او دست جامعه را صمیمانه می گیرد و جامعه را دوشادوش مردان در تمام حوزه ها در مدارج بالاتر میرسانند، تاکید روی این تجارب و تردید یاوه های زیانبار طالبانی حایز اهمیت بسیار برای داشتن موقف و موضع مخالفت آمیز است.
از این منظر و حتا از منظر تعداد دیگری از پیروان شریعت که روایت و اسناد دیگری دارند، هیچ موردی نشانی نمی شود که زن باعث و سبب فتنه در اجتماع شده باشد.
پس بهتر خواهد بود اگر علت اصلی هراس انگیزی زن ستیزانه را در شعور معیوب وبیمار، ذهنیت عقب مانده، ذهنیت تغییرندیده- سنتی و بافتش با ویژه گی های فرهنگی جوامع مختلف بجوییم. عیب و نقصی که به تغییر ومداوای فرهنگی- تمدنی نیاز دارد.
برای جلوگیری از آن، قواعد و آداب و ویژه گی های معاشرتی وجود دارد که در سطح جهان رعایت شده است. چون طالبان با قوانین و آداب تمدنی نا آشنا و دشمن میباشند، کارشان به تهیه ی همچو قوانین و دستور های جاهلانه وستمگرانه انجامیده است.
ادامه دارد
***
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۱ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی ۲۰ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
چشمهّ عدالت
حافظ بیا دوباره ، یک طرحِ نو درانداز
بشکاف سقفِ میهن ،یک نظمِ بهتر انداز
چند قطره صلح خواهیم از چشمهّ عدالت
خوبانِ تشنه لب را ، در حوضِ کوثر انداز
حافظ دوباره برگرد ، بنگر بحالِ ساقی
شور و نشاط و مستی در جام و ساغر انداز
رنگین گشته ساحل ، از خونِ بیگناهان
کشتیِ صبرِ ما را ، در بحری دیگر انداز
جانها رسیده بر لب از سایهّ شیاطین
بالِ فرشتگان را ، بر بام و هر در انداز
گنجِ عزیزِ ما شد ، پامالِ چهار پایان
طوقی زلعن و نفرین، بر گردنِ خر انداز.
مریم نوروززاده هروی
۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳ میلادی
از مجموعهُ ” میهن عشق “
هلند.
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۳۰ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۹ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
خمِ الفت
شبی آی و منور کن فضای خانه ای ما را
ز نور عشق جهانِ بی سر و سامانه ای ما را
بتاب بر آ سمان دل چو ماه نو به لبخندی
چراغان کن سراسر کلبه ای ویرانه ای ما را
غزل خوان تا سحرگه شمع سان از شور و شیدایی
به شور آور ز سوز و ساز دل پروانه ای ما را
بریز از خم الفت باده ای الفت به جام دل
ز شربی مست کن مست ساقیا پیمانه ای ما را
به شهر افسانه میگویند ز لطفت مردمان هر جا
بیا ای شهسوار افسانه شو کاشانه ای ما را
ز گلزار محبت بخش گل خوشبو به بیمارت
نما خوشبو حریم خانه و گلخانه ای ما را
دو چشم در انتظارت می چکد آوا ز نای دل
بیا و بین ز ملک دل می و میخانه ای ما را
مکن محروم ز دیدارت نگاهی انتظارم را
صفا بخش با نگاهی دیده و دلخانه ای ما را
گذر گاهی سحرگاهان به آغوش چمنزارم
چو شبنم لحظه ای بشنو تو هم افسانه ای ما را
بیا با شوکت حسنت طبیبانه به بالینم
ببخشا جان به تن ای جان تن گلگونه ای ما را
به پرسشم قدم نی که نباشد اعتبار دم را
دمی شو همدم ای دم و دمخانه ما را
نیستان وجود را ساز و آهنگی بیا بشنو
به گوش دل( حبیبا ) قصه و افسانه ای ما را
نجیب حبیب فاریابی
سلیتگایم – ستراسبورگ
فرانسه
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۳۰ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۹ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
در سایه ی درختان کاج
به وطنم
صدا کن مرا
صدا کن به بیشه های سبز
در سا یه ی درختان کاج
در کنار جوی آب
که عشق در آن جاریست
و ایمان در آن موج میزند
در انتهای باغ
گل های صمیمیت روییده
دسته یی از آن گل ها را بچین
در سرای خاموشی بمن هدیه کن
من دگر تنها نیستم
من با خودم همسفرم
تو در من نشسته ای
تو در من نمو کرده ای
صدا کن مرا
در پرش پرنده ی آزاد
درمیان گندم زاران عاشق
در شکوه شاخه های طلایی
که با ساز باد میرقصند پر موج
و ترا پر امید صدا میزنند
من با آهنگ عشق آشنایم
چون کبوتران پارسا
در آسمان یک احساس پاک
صدا کن مرا
در التهاب شب های داغ
و در روزی که در تو بدنیا آمدم
و نطفه صداقت را به باغ هدیه کردیم
و در آغوشت آرام خفتم
و زیبا رقصیدم
صدا کن مرا
در آرامشی چند
در کوشه های خلوت
در بیشه های سبز
در سایه ی درختان کاج
در کنار جوی آب
و به آغوش عشق ها ….
صفا ها …
ایمان ها …
هما طرزی
نیویورک
۱۰ جولای ۲۰۱۳
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۹ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۸ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
حرارت عشق
تا تُـــرا دیــــدم ز جان و دل گرفتــارت شدم
عاشق چشمانِ مست و محـو دیـدارت شدم
اتشی در سیــــنه ام افـــروختی ای نازنیـــن
بیتو من دیــوانه گشـــتم عـاشقِ زارت شدم
گــرم کردی سینهء سـردم به پای عشق خود
شد زمســـتانم بهــــار ماننــد گلزارت شدم
نرگسِ مست ات دلـم را از قفــس آواره کرد
در میـــان عاشــــقانت نـــاز بــردارت شدم
عاشـــقانِ بیشـمار دیـــدم خریـــدارِ تو بود
در میان جمـلهء شـان مـن خریــدارت شدم
عشق گرفته سخت مـرا با تیشه در تدبـیرِ تو
مثل فرهـاد و شیرین در عشق بیمارت شدم
آن لبـــان سُــرخ تو مانند قــوغ دوزخ است
لـــرزه بر جانم فـــتاد در فکـرِ اسرارت شدم
من علـــیم گشتم خراب از دوری چشمانِ تو
بی خبـــر رفـــتی ز پیشم محو کردارت شدم
صدیق علیم
بورک ویرجینیا
۱۹ اپریل ۲۰۲۳
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۹ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۸ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
با وجودی که آسمان و زمین را بقول فروغ فرخزاد ،،اندیشه های
پست،، قومی، تسلیم طلبانه و خود فروشانه آلوده کرده اند و
قافله جنبش عدالت خواهی از هر طرف در تیررس دشمنان
گوناگون قرار داردو از جانب دیگر خواب و خمیازه قافله
داران نیز قافله را دچار سستی کرده است،
باز هم می بینم که این قافله کوتاه
زخمی به پیش گام بر می دارد.
این شعر در سال ۱۹۹۵ سروده شده بود.
فاروق فارانی
هنوز قافله در راه است
هنوز قافله در راه است
هنوز بانگ جرس
خواند
اگرچه کوره رهی پیچ پیچ
در راه است
هنوز قافله در راه است
اگرچه قافله سالار و ساربانی
نیست
اگرچه قافله را
طاعون طعنه
همراه است
اگرچه هر قدمی در کمین شغاد و
چاه است.
هنوز قافله در راه است
اگرچه هر قدم
هر فرسخ اش
پر ز سال و هفته
و ماه است
هنوز قافله در راه است
اگرچه باد مخالف
با شن شناور صحرا
ستار خیل طراران پست
بدخواه است
اگرچه صبح دروغین
سراب بی ثمر
سنگراهه ای
سحرگاه است
هنوز قافله در راه است.
اگرچه قافله در راه دور
کوتاه است
هنوز قافله
در راه است
هنوز قافله در راه است
فاروق فارانی
۱۹۹۵
آلمان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۹ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۸ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
شب پرست
۸۴ الف
شب است و شب پرست از خشم آتش میزند شب را
و بیمار از طبیبش جای دارو می خرد تب را
چرا سنگی نمی افتد به جای رحم از عرشش ؟
که شیطان رفته در بازار و میزان می کند رب را
مقام آرزو گاهی به بالا می رود بی حد
که دیگر زیر پایش می کند کرسی و منصب را
پریشانی ندارد نقش خوش پرداز در تخته
تباشیر از حیا ننموده اما ترک مکتب را
به نام دین همین درزی که افتیده ست بس باشد
دگر راهی نباید داد هرگز قوم و مذهب را
به هر حیوان که کشتم خون او را سرخ دیدم بس
گرفتم از همین یک رنگ من بسیار مطلب را .
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۹ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۸ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
فروغ حسن
فــروغ حـسـن تــو بـــازار دلبران بشکست
لب خـنـدان تـو لـبـخـنـد حوریان بشکست
لـشـکـر مـــژه ی تــو کـشـور دل را بگرفت
جلوه ی روی تو هنگامه ی خوبان بشکست
گلی بــه مـثـل رخت در جهان ندیده کسی
قلم که وصف توکرد آخرش زبان بشکست
هرکه از جام بلورین لبت جـرعـه نـوشــید
رقص کرد جامه درید شیشه ی رندان بشکست
خـط و خـالی کـه نـهـادی تـو بـه سیما و جبین
قـیـمـت در و گـهــر ، لـعـل بدخشان بشکست
خـنـجـری لــذت شـیـریـنـی که در وصل بدید
طـوطـئ طـبـع او شـاخ شـکـرستان بشکست
شیخ مولوی خنجری
۲۵ جدی ۱۴۰۳ خورشیدی
کابل – چهاردهی
شما شیخ مولوی خنجری .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۹ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۸ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
چنگال شاهین
در پسِ پرده شیاطین داشتیم
این شرر از خلقت طین داشتیم
باد و آب و آتش این ترکیب ما
خاکِ خود از فتنه آیین داشتیم
فتنه ها برباد داد امید ما
ورنه کی ما خوابِ دیرین داشتیم
کار ما زین دورِ گردون چون بود
کشت لعنت ها و نفرین داشتیم
آب دادیم این نهالِ دشمنی
کی صفا و صلح شیرین داشتیم
با همه پرخاش مهر از ما برید
از ازل اندیشه ی کین داشتیم
نخوت و کین است در پرواز ما
شهپر و چنگالِ شاهین داشتیم
نام بد بر دیگران دادیم ما
اینچنین تهمت و این دین داشتیم
بهر عیش و عشرت و شادی خویش
تیغ بیدادِ سلاطین داشتیم
در کویرِ نفرت و بغضِ کهن
لاله های سرخِ رنگین داشتیم
سید جلال علی یار
ملبورن – استرالیا
جنوری ۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۹ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۸ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
لندن
۱۷ جنوری ۲۰۲۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۲۹ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۸ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
ملی باش نه ملی گرا…!
ملی از ملت گرفته شده است. و ملت پدیداری نبوغ فکری مردم یک سرزمین در تاسیس دولت مردمی می باشد. ملی گرایی برای انسان مدرن همینقدر قابل پذیرش استکه: در بازی فوتبال بین فرانسه و جرمنی٬ مردم فرانسه طرفدار تیم ملی خودشان باشند – و ملی گرایی افراطی برگشت دوباره انسان٬ از هویت ملی به هویت های قومی چون: زبان و نژاد و یا باور که مسبب نقض حقوق انسانها و جنگ اول و دوم جهانی مثال آن… البته اضافه کرد٬ هویت ملی عبارت از: رابطه دولت و ملت = ملیت که ملیت افغان اکنون برای برخی در کشورما٬ غیرقابل قبول می باشد.
نوع دیگر از تهاجم جهانی٬ که به مانند ملی گرایی محض یا ناسیونالیسم نیست. اما در بستر جنگ های سرد رسانه ای به خصوص٬ وارد بسترهای جوامع عقب مانده می شود٬ همانا امپریالیسم…
مهار امپریالیسم در کشورهای جهان سومی٬ در لیبرالیسم شدن همانا ملت شدن و تاسیس دولت ملی نهفته می باشد – در غیر آن٬ هر گروه یا مردمی فاقد عقلانیت سیاسی از ریشه فلسفه سیاسی٬ در برابر امپریالیسم با اسلحه ایستاده شود: خود اسلحه و این ایستادگی جز رویکردهای امپریالیستی می باشد.
در نتیجه و افغانستان:
جمهوریت و دموکراسی با همه عیوب آن٬ در مبانی حاکمیت قانون و انتقال قدرت به اساس رای در محو جنگ٬ مطلوب نتیجه داده است – که همه مولفه های جمهوریت در تطبیق با ارزش های اسلام هم٬ در تضاد تگاپو نگردیده است. اما تحقیق و تطبیق که صفت عقل و عقلانیت می باشد٬ نقلگریان یا ابزارهای امپریالیستی غالب در سلب عقل و عقلانیت در افغانستان اند.
محمدآصف فقیری
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۸ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۷ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
وعده عشق
در وعده های عشق دقایق مشخص است
با آن سکوت دل که، حقایق مشخص است!
از دیده سیل اشک دمادم همی رود
هر لحظه دل شکستن قایق مشخص است
من قطره ام به موج دل‌انگیز عشق تو
در قصه های عشق، علایق مشخص است
هردم خیال وصل تو چون گل که بشکفد
با سیل دیده باغِ شقایق مشخص است
هر چند نیست شعله‌ی خورشید عشق تو
در جستجوی عشق خلایق مشخص است
عالیه میوند
فرانکفورت
۲۵ اپریل ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۸ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۷ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
خدای عز و جل را شاکریم که اطلاع یافتیم جناب الحاج استاد محمد ابراهیم زرغون پس از سپری نمودن چند شبی در بیمارستان به نسبت مریضی که عاید حال شان بود به سلامتی مرخص شدند. باآرزوی صحتمندی و بهبودی کامل ایشان غزل ذیل را که در شفاخانه سروده بودند خدمت شما عزیزان پیشکش می نماییم.
شکرانه و سپاس
باز آمدی ، که مست شوم از کلام تو
گیرم قدح ز ساغر و صهبای و جام تو
ای یار دلنواز و ، نوازش بکن مرا
سرخط هر صحیفهء هستی به نام تو
مجذوب کرده ای ، همه را از کلام خود
محسور گشت ، عالمی از آن پیام تو
اسمِ عظیم و ، اعظم تو رهگشای خلق
هم از صفات و ، ذاتِ مبارک مرام تو
یاسین و والضحی بوّد ، مظهرِ شکوه
لولاک را ، به نامِ احد پیشگامِ تو
فرمانروای عالمَِ ، هستیِ و نیستی
بعد ازوفات، کُن فیکن است مرامِ تو
با اشک چشم ، مقدم پیکِ تو شسته ام
دیدم چگونه نور تو دارد ، دوامِ تو
تابیده است ، پرتو آن جلوه بر ذره
فضل و عنایتی ، منِ مسکین خرامِ تو
من خاکِ بی بهایم و ، تو پادشاهِ حسُن
یک جرعه ای بِداد ، از آن ساقی جامِ تو
اوجِ عزت ز سجده به گردون بوّد مدام
من خواجه ام کنون ، که هستم غلامِ تو
عنقا شوم ، بال و پری نیست در تنم
فانی شدم ز درد و مرض ، دادی ام شف
پیغام را ، سروشِ تو آورد ز نام تو
شکرانه و سپاس تو گویم ، که زنده ام
از وحشتی که داشته ام ، گشت رامِ تو
ما را چکار به دوزخ و ، جنت در آنزمان
وقتی شکار ، صید تو باشیم و دامِ تو
تو مطلق آن خدای و ، ما هم مقید ات
فرمان توست ، آنچه بخواهی زمام تو
آن عرش کائنات ، زمان و زمین توست
محبوب توست ، احمد مرسل امام تو
زرغون شاکر است ، که دادی هدایتش
با سجده و قعود شدم ، در قیام تو
الحاج محمد ابراهیم زرغون
شفاخانه لورنسکوگ
۱۳ جنوری ۲۰۲۵ میلادی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۷ جدی ( دی) ۱۴۰۳ خورشیدی ۱۶ جنوری ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
این شعر را بخاطر کشتار چندی قبل که در آن جامعه هندو
و سک افغان قربانی بزرگ داد سروده بودم.
این بار بخاطر کشتار معنوی
(بیگانه خواندن قدیمی ترین ساکنان افغانستان)
باز هم آن را انتشار می دهم
فاروق فارانی
نفسِ زندگی
من هندو هستم مرا می کشید
زیرا هیچ خیانتی به این وطن نکرده ام
در خانه و معبدم
آتش می افروزید
زیرا دین خود را
هرگز وسیله ای برای مرگ دیگران نکرده ام
مرا می کشید
برای اینکه قدیمی ترین
باشنده این سرزمینم
نام آسه مایی و شیواکی(شیوه کی)
پژواک صدای من در تاریخ
این سرزمین زخمی است.
معبد من بر بلندای
شیردروازه کابل خدا را به کمک می طلبد.
شما مرا می کشید
زیرا من شما را می پذیرم
و شما مرا نمی پذیرید.
با آنکه شما دین نیاکان تان را زیر پا کردید.
بگذارید من که هندو ام و
سکه
به آن دین معتقد بمانم.
مرا می کشید
زیرا من نمی کشم
مرا می کشید
زیرا ویرانگر
نیستم
مرا می کشید
زیرا در قلب خود نفرت ندارم
مرا می کشید
من کبوتر صلحم
من سفیر عشقم
من آیینه محبتم
شما زاده زهدان مرگ هستید.
برای این مرا می کشید،
زیرا نفس زندگی را از من می شنوید
فاروق فارانی