۲۴ ساعت

آرشیو فوریه, 2025

18 فوریه
۳دیدگاه

عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه   ۳۰ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

عشق

             به احساسم

و عشق صداقتیست در

                              آیینه ها

که در آن نقاشی شده ام

رنگها در زیر پوستم میرقصند

و سینه هام 

             پر از شیره اصالت هاست

هنوز به قناری ها شیر میدهم 

 

خاک مرا دامن گیر نیست

چون در هوای تومی‌ پرم

و آیینه تصویر ماست

که در دیواره ی کتاب هایم 

                                     آویخته ام

باشکوه و جاودان 

 

هما طرزی

نیویورک

 ۱۵ جنوری ۲۰۱۳

18 فوریه
۳دیدگاه

جـــــور دورا ن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه   ۳۰ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

جـــــور دورا ن

 

نـــی حـــــد یـــث د رد  هـــجــــرا ن  مـیــکــنـــد

قـــصــــه هــــا ی جــــــور د ورا ن مـیــکــنـــد

ا ز جــــــدا ئـــی هـــــا، شـــکـــــا یـــت دا رد ا

حـــــــزن فـُــــــر قـــت را، حــکــا یـــت دا ردا

نــــی هـــمـــی گــــویـــد، کــه ای یــا را ن مــن

دوســـــتـــــا ن وهــــــم، هـــــــــوا دا را ن مــن

تــــا جـــــدا گـــــرد یـــد م، ا ز جـــمـع شـــمـــا

خــــوا ر گــــرد یـــده، شــــد م د ر زیــــر پــــا

نـــی ز جُــــرم ســـر کــشــی شـــــد بــــوریــــا

مــــن زد ســـــت خــــا ئــــنــــا ن بـــی خـــــد ا

تــــرک مــلــک و مــیـــهــنــم بــنــــمــــــوده ام

روزوشــــب خــــون جــگـــر، بـس خـــورده ام

درد نـــی، هــــم د رد ا یــن مِـســکــیــن بـبـیــن

حــا ل مــا بــیــچــا رگا ن، غـــمــگــیـن بـبـیــن

درد نـــی از نـیْــسِـــــتــــا ن، ا ز مــــن وطــــن

حـــا ل مــــا هــــرد و، پــر ا ز رنــج ومِــحَـــن

نـــی  بـــرای  نــیـْـــسِــــتــا ن، دا رد فــــغـــا ن

مــــن بــــرا ی مــیــهــنـــم، تـــر د یـــد گــــا ن

نــــی زیـــــا را ن قـــــریــــــن خــــــود جـــــدا

مــــن ز مــلـــک و ســـر زمــیـــن خــود جــــدا

نـــــی بــــــــرا ی نـــــــــی، دا رد شــــور و آ ه

مــــن بـــــــرای طـــفـــلـــکــــا ن بـــی گــنــــاه

طـــفـــلــکـــا ن بـی کـــس و بــی خـــا نــمـــا ن

شــــکـــوه هـــــا دا رند ا ز جـــــور ِزمــــــا ن

ا شـــک ریــــزم مـــــن، بــــــرای بــــیــــوه ای

کــــــو نـــــدا رد نــــا ن خــــوردن، مـــیــوه ای

بـــی غـــــذاء  بــا شــنـــد، هــمــه طـفــلا ن ا و

شـــــد ت ســــرمـــــا بــگـــیــــــرد، جــــا ن او

مــــن بـــگـــــر یــــم، ا ز بـــــرا ی آ ن پــــد ر

دا ده وی ا ز د ســــت خــــود چــنــد یــن پـســر

مـــن هــمــی گــــریــم، بــرا ی پــیــــره مــــرد

رفــتـــه کـزا و،  قــــــوهء کـــــا رو نــــبـــــرد

بــی کــــس و تـــنــهـــا، فـــتـــا ده گــوشــــه ای

در جــــوا نـــی بـــوده، شـــیـــر بــیـــشـــــه ای

مـــن بـــگـــــریـــم، از بــــرا ی شـــهـــــر هـــا

ا ز بـــم و مـــو شـــک، شــــده ویـــرا نـــه هـــا

ا ز مــظـــا لــــم هـــا ی خــلـــقـــی پــرچــمـــی

وز مــجــــــا هــــــد نـــــا م ِ نـــنــــگ آ د مـــی

مـــن هــمــی گــــریـــم، زد ســت طــا لــبــــا ن

مُــفـــتــَضَــح کـــرد ند، ا فــغــا ن درجـهـــــا ن

مـــن نـــدا نــــم از کــــدا مــیـــن، د رد وغــــم

قــصـــه هـــا خــــوا نـــم بــــرا یــت، بــا زهــم

حــیــدری و نــی یــکــــــدل، یــــک صــــــــد ا

عــرض حــا ل خـــود نـمـــود نـــد،  بــا خــــد ا

کـا ی خـــدا ونــد گــا ر هـجـــــرا ن و وصــا ل

کـــن زلــطــفــت وصــل ِمــا، ای ذوالــجـــلا ل

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۳فبروری ۲٠٠۶

سیدنی – استرالیا

16 فوریه
۱ دیدگاه

بهارِ زندگی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۲۸ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

بهارِ زندگی

 زکدام ره   رسیدی  ، ز کدام  گذر گذشتی

 که در انتظار ماندم و تو بی  خبر گذشتی

 من و آرزوی وصل ات، زهی این خیالِ باطل

 سفری کنم به کویت و تو زین سفر گذشتی

بشنیدم از حریفان ،که زکوی مَی فروشان

 بکنارِ یاری  دیگر ، تو  دَمِ  سحر  گذشتی

 بنگر برنگِ  زردام  ، به  طلای  ناب   ماند

 تو مگر به دُر رسیدی ،که زسیم و زر گذشتی

 چو ندیده ام  وفایت،  بگریزم  از  جفایت

 دلِ من عجب خیالی، که زخیر و شر گذشتی

 ز  بهارِ   زندگانی ،بجز  از  خزان   ندیدم

 زبَرَم برفتی ای عمر، تو چه بی‌ خبر گذشتی

مریم نوروززاده هروی

 ۱۳ آگست ۲۰۲۴ میلادی

۴    میزان ۱۴۰۳ خورشیدی

 از مجموعهُ”پاییز ” هلند.

16 فوریه
۱ دیدگاه

سنگ بیداری

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۲۸ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

سنگ بیداری

 در آستانه ی  مغرب  ز  شرق  نور  بخوان

 و  فتح  گمشده ی  دور  را  ز  دور   بخوان

نه در به راه و نه هم دره منتهی به گشود

 ز راه سینه ی خود نقشه ی  عبور بخوان

 چراغ های دل و سر شکسته  اند به راه

به نوک پنجه، سحر در شبان  کور  بخوان

کجاستی  تو  در  این  بیکران  گم  گشتن

 صدا بکش، بنما خویش و از حضور بخوان

حکایتی که جهان گوش انتظارش  است

 ز نقب عشق و بلندای از شعور  بخوان

 بزن به پنجره ی خواب،  سنگ  بیداری

به گوش صبر کفن پوش، ناصبور بخوان

مثال برق به لوح  شبان  سحر  بنویس

 مثال    رعد  ز  فردای  پر  غرور  بخوان 

 

فاروق فارانی

جون ۲۰۲۴

16 فوریه
۴دیدگاه

طواف عشق در حرم واژگان!

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۲۸ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

طواف عشق در حرم واژگان!

 

اگر شاعری در زلالِ سحرنوازِ نرگسِ فتنت‌زایِ تو اسیر گشت

 و دل را در محرابِ ملکوتیِ مهرت نهاد، 

بدان که نامت را، نه بر صحیفه‌ی نسیان‌ خیز و نه بر رقعه‌ی زوال‌پذیر، که بر دیبایِ مرصعِ سخن، به لثه‌ی روح و حبرِ فؤادِ مجذوب، مذهب خواهد نگاشت.

 

او در هر بیت، تنسیجِ شفق‌ گونه‌ی عشقِ تو را، بر نسیمِ السنه‌ی مستوحی خواهد تنید 

و در هر مصراع، نغمه‌ی تجلیِ تو را، در صمیمِ هستی متشحر خواهد ساخت، 

چندان‌که هر آوا، بازتابِ انکسارِ نورِ طلعتِ مستسنرِ تو گردد.

 

آنجا که لهیبِ دهر، طروسِ خاطرات را در جحیمِ نسیان مندثر می‌کند و اشعارِ فانیان، در زمهریرِ نیستی مستهلک می‌شود، 

نامِ تو در دوانِ سرمدِ او، همچون دُرّه‌ی تاجِ ادب، بر مسامعِ جاودانگی مشرف خواهد شد. 

هیچ یدِ اعتساف بر آن دست نخواهد یافت، هیچ غبارِ فنا به آن راه نخواهد گشود و هیچ صوارفِ زمان، آن را معترض نخواهد شد.

 

او تو را، در سفینه‌ی تخیلِ خویش، چون منقوشِ ازلیِ تسنیم‌فشان، در قابِ فصاحت خواهد نشاند، 

چنانکه در اغوارِ الفاظِ منتشر حلول کنی و هر واژه، صورتی از انعکاسِ لمحه‌ی بصرِ تو گردد. 

در هر صفحه‌ی مشروقه، رایحه‌ی هبوبِ تجلی‌ات خواهد پیچید و در هر سطرِ مشعشع، اریجِ رؤیتت متضوع خواهد شد.

 

پس، اگر شاعری دل در زلالِ طلعتِ تو باخت، بدان که نه در عالمِ فنا، بلکه در سطورِ متناغمِ ازل مأوا گرفته‌ای. 

قنادیلِ دهور، در تراب خواهند افتاد، اجیال، در بادیه‌ی نسیان مضمحل خواهند شد، اما تو، در توازنِ ابیاتِ او، همچنان متفرد و متعذرِ زوال خواهی ماند، 

بی‌آنکه قوارصِ ازمنه، سنایِ وجودت را مکدر کند یا زمهریرِ نیستی، زهوه‌ی لقایت را پژمرده سازد.

نویسنده: 

احمد محمود امپراطور

 

16 فوریه
۱ دیدگاه

انارستان دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۸  دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

انارستان دل

دل  ز  در د  و  داغ هجران بی‏نوا افتاده است

برگ پاییزی که از شـاخی جدا افتاده است

فرش زرّین  بر زمین  گسترده  فرّاش خزان

جـامه بر انـدام رعـنا خـوش‏نما افتاده است

ســرو آزاد کـهـن حـماسـه هـا دارد بـه دل

گرچه دور از ریشه و آب و هوا افتاده است

از نبات هـوم و کاج سبز و  طوبی گفته اند

در دل بـاغ طبـیـعـت بـس جـلا افتاده است

در انارستان دل یک لحظه  بنشین جان من

خنده برلب خون بدل بس ماجرا افتاده است

نغمۀ  شـور و  طرب  در بزم  دل‏ها  زنده باد

تارهـــای ســـاز دل بـر دلـربـا افتاده است

شوق شادی دردل هجران‏کش ما خون شده

نقش هـا بـر نـامه از رنگ حنا افتاده است

شور عشق ازنور فرگشت شدن تا بیکران

در وجـود هـسـتی و ســرّ بـقــا افتاده است

دل که از  اسرار  دل د ارد خبر از آن سبب

آشــنـا در فکــر و ذکــر آشــنـا افتاده است

چشم هستی با مه و خورشید بازی می کند

ســـرمـۀ شــب در نگاه تـوتــیـا افتاده است

قـصۀ زال زر  و  سیمرغ  و  رستم  باز خوان

بـر تـمـــدن ســـایــۀ بـال هـمــا  افتاده است

جلـوۀ سـیـمـرغ را در هـوم دل  پـیـدا کـنید

پشت کـوه قاف رویا صد عصا افتاده است

بـادۀ مهـــرِ اهـورایـی ز جـام جـم بـنــوش

در دل پـیـــر مغـان نـور خــدا افتاده است

ما به نیکی دانش و خیروخرد پرورده ایم

گفت و پندار و عـمل را رهنما افتاده است

نیست دربنیان دل خونریزی وجنگ وجدل

تا دراین گنج کهن صلح وصفا افتاده است

دل که پیمـان‏نامـۀ دل را کـنـد تحـویــل دل

نـور بی پایان وحـدت در سـرا افتاده است

رسول پویان

۲۵/۱۱/۲۰۲۴

15 فوریه
۳دیدگاه

تقویم برف

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۲۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

تقویم برف

راوی  شنیده  بود   که   میگفت   رهرَوِی
روی  زمین  ز برفِ  سیه کار  شد   سپید
درفصلِ سردِ  سختِ  زمستان  زبختِ بد
برفِ   سپید    روزِ  سیه   بر   من   آفرید
نشنیدم ازکسی که شود طبعِ مس، طلا
یا نقره  نقشِ   سُربِ   سیه   آورد   پدید
ازدیدِ من و مردمِ بشکسته دست و پای
امسال برفِ  یخ  زده  شد  دشمنِ عنید
دندان سپید کرده  که  بختم  کند  سیاه
روزم   سیاه  ساخته  این  برفِ روسپید
من را کمر ز لغزشِ پا  روی یخ شکست
تا پشتِ برف و یخ  شکند ، باشدم امید
ای برف آب شو که دلم آب  گشته  است
بشکسته استخوانم وخون بسته در ورید
………………..
راوی به رهرَو ازسرِشفقت خطاب کرد
ای آنکه اشکِ غصه ز چشمانِ توچکید
با  دردِ  جانگدازِ  تو   انباز   شد چو من
هرکس  تورا دُچار چنین سوزوسازدید
چشمانِ من  به  نُدبۀِ  توآ   شنا شدند
آوازِ آه و  نالِ  تو  را   گوشِ   من شنید
افشُربه حلقِ خشم و گلوی گلایه ها
ابزارِ شکوه قفلِ تور ا  کی  شود کلید
………………..
از فیضِ برف شد رخِ  زردِ جهان سپید
فرشِ زمین  و  آیینۀِ   آسمان   سپید
گویا دورنگی محو شد ازصفحۀِ زمین
یکرنگ شد زبرف، کران تا کران سپید
دامادِ دی به حجلۀِ پُربرفِ  بخت رفت
چادر، عروسِ فصل به سرکرد ازآن سپید
پروازِ فوجِ غو به  امید   است   کاورد
از  پرنیانِ  برفِ  هدف  آشیان  سپید
مژگان بهم گره نزدم گاهِ  رقصِ برف
ترسم شود دودیده یِ من ناگهان سپید
از کیمیای برف ، زرافشانده گنجِ خاک
تا دیگِ من سیه شود و ظرفِ نان سپید
………………..
برف آ ورد زخا کِ سیه   دانه را ببار
گردد فزون زآبِ خدا داد کشت وکار
بخشد و فورِبرف طراوت  به نو بهار
سالِ نکو بیارد و محصولِ بی شمار
علی احمد زرگرپور
15 فوریه
۴دیدگاه

یارِ بی پروا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۲۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

یارِ بی پروا
————
من ز دستِ  یار بی پــــــروا   شـدم   بی بال و پر
زنـــدگی  دارم  به  روی   خنجــــرِ   تیــــز  و تبـــر
غیــــــرِ حق از حال من  دیگر   نمی باشد  خبــر
بستـــــرِ خوابـــــم شده در  دوزخِ یـــــوم البـدتر
سوختـــــم وا سوختــــم از  دستِ   عشـقِ بی پدر
————————————————-
نالـــــه ی خود را به ســــوی کهکشان  باید کنم
رفتـــــه رفتـــــه تا به دشتِ بیــــکران  باید کنم
این سیـــــــه بختـــــم دگــر بار امتحان باید کنم
یــــــا به جانِ درد منـــــــدم قصـدِ جان باید کنم
زنــــدگی دارم سراســـر در مجــــازات  و خطر
————————————————
بلبـــــــلِ داستـــــان سرایی ســــروی آزادم نشد
حسِ خرسنـــــدی به حـــــالِ زار و ناشـادم نشد
مــــانعی ایــن درد و آه و داد و فـــریـــــادم نشد
بسمل افتــــــــادم به پایش لیــــــک صیـادم نشد
گپ نشـــد گریــــه نشــد در قلبِ سنگش کارگر
———————————————-
یا الهــــــــا توبه کـــــــردم در نمــــــاز افتاده ام
در نهـــــان خود به ســـــوز و در گذار افتاده ام
عذر خواهــــــی کرده و با صـــد نیـاز افتاده ام
همچــو مــــــرده پیش پــــــای او دراز افتاده ام
صبـــــــر میخواهـم به خود با اینچین نوع بشر
——————————————–
خون ز چشمــــم از سحر تا نیمـه شبها میـــرود
شیـــــــون من گاه گــــــاهی تـــا ثـــریا میـــرود
بیخـــودی هایـــــم به گـــــردون تماشا میـــرود
عمــــر من با درد و غم اینـــگونه شیدا میـــرود
کس مبــــــادا همچـون افتـــــــاده با این درد سر
——————————————–
گــاه به طعنه گــاه به تهمت گاه به سنگم میزند
گــاه در بیـــــن خـــــــلایق نـــــام و ننگم میزند
گــاه به عشــــــوه میبــــرد گـــاه با تفنگم میزند
آتشِ آشــــــــوبِ خــــود در خُلــقِ تنـــگم میزند
کــــــاش از اول ز خوی او همـــــی بــودم خبر
——————————————–
صد پشیمـــــــانم مـــــرا از زنده بـــودن میکند
صد مـــــراتب هر چـه را بدتر ز دشمن میکند
زندگـــانی برســـــرم چون جان سپردن میکند
طالب و داعش نکرد او آنچــــــه بــا من میکند
مشکل مــــا حل نمی گــــردد به دوحـه و قطر
——————————————–
می کشی محمود یا که زنده می مانی بس است
اینقــــدر ظلم و جفـــا و نامسلمـــــانی بس است
یک کمی آبــــــاد میکن خانه ویرانی بس است
هی رهایم کن.! ستــم بر جان زندانی بس است
در زمین گــر جا نـــدادی میــــــروم سوی قمر
——————————————–
احمد محمود امپراطور
جمعه ۰۵ میزان ۱۳۹۸ خورشیدی
برابر  به ۲۷ سپتمبر ۲۰۱۹ ترسایی
15 فوریه
۳دیدگاه

خواب خوش

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۲۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

خوابِ خوش

دل به   دریای  محبت   زده   طوفان  آمد

موجی  از  عشق  بسوی  دلِ نالان  آمد

هرچه بود دردل  دیوانه  به یکدم  بربود

ساقی عشق چه عجب با عهد و پیمان آمد

ناگهان در دل طوفان زده  غوغایی شد

این  دلِ  غمزده   یکباره   به گریان  آمد

شب و روزم همه در  حسرت دیدار گذشت

با کی گویم که چسان  این غم دوران آمد

در دلم شعله‌ی عشقش شرر انداخته بود

 وای از این غصه که در سینه ی بریان آمد

 روشنا در دل شب زمزمه‌ای کرد و گذشت

همه اش خواب خوشی بود که به پایان آمد

داود کبیر روشنا

۱۵ فبروری ۲۰۲۵ 

14 فوریه
۳دیدگاه

رنــج ا نتـــــظار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۶ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

مولود مسعود منجی عالم بشریت حضرت 

مهدی موعود، حجت ابن الحسن (عج) را

خدمت کافّه مسلمانان جهان عموماً وخدمت هم

میهنان عزیز خود اخصاً تبریک وتهنیت عرض نموده

وازخداوند قادروتوانا به برکت این روز مبارک یک صلح 

وآرامش سرتا سری را در  تمام جهان اسلام

عموماً واخصاًدروطن مظلوم ما افغانستان

استدعا دارم.

رنــج ا نتـــــظار

 

مـیـخــوا ســتـم فـــدا ی تـومـــولا شـــوم، نـشـــد

مجنـون صفـت به عـشـق تورسـوا شـوم، نـشـــد

دربحــر     الـفــت  تـو،  ا یـا  صــاحـب  ا لــزمـــا ن!

مـی خـوا ستـم چـومـا هی ود ریـا شــوم، نـشـــد

درگـلـشــن    وصـا ل  تـو،  مــولا ی ا نـس وجـا نّ

یــک ذرهء چــو  شــبـنــم گــلــهــا شــوم، نـشـــد

بـیـمـا رو   در د مـنـد   تـومــن،   یــا ولــی عـصــر!

ا زد یــــد ن رخ تــــو  مـــــدا وا   شـــوم ، نـشـــد

ا زسا غــروشـــرا ب    و ز  صَــهـبــا ی کــوثـــری

ا زخــود بـرفـتـه وا لــه وشــیــدا شــوم ، نـشـــد

د رجـمـع نــوکـــرا ن تـو،  ا ی   مـنــجـی بـشـــر!

حــا ضـربخــد مـتـت شــب یـلـــدا شــوم، نـشـــد

ا زحـُســن بـی مـثــا ل   تـو، ای یـوسـف زمـا ن!

مـیـخــواســتـم کـه مـحــوتـمــا شــا   شــوم، نـشــد

بـی  نــورروی  مــا ه   تــوا ی  پـُــورمُــرتـَـضــی!

صــبـرا زکـــفــم بـرفـتـه شَـکِـیـبــا شــوم، نـشــد

ا زفــــرط ا شــتــیـــا ق    بــــروز   ظـهــــور تـــو

چــون ذ ره مـَحـضَــرتـوهُـــَویـــدا شــوم، نـشــد

د ررشــــتـهء کــمـنـــد تــو پـــا بــنـــد ا ُلـفــتـــم

د ر ســـــا یــهء وَلا ی تـــو وا لا شـــوم، نـشـــد

ا زرنـج ا نـتـظـــا رتــو، مــن  پـیـــرگـشــتــه ا م

ا زجـِـلـــوَهء جــمـــا ل تـو، بُــرنـا شــوم، نـشــد

آ قــا! فــدا ی جــا ن  تــو، صــد  جـا ن حـیــدری

مـیخــوا سـتـم بـه مـدح تـو،   شِـیـوا شــوم، نـشــد

                                                                                                        

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۷ ما رچ٢٠٠۴،

سیدنی – استرالیا

14 فوریه
۳دیدگاه

عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۶ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

عشق

 

 ای روح شفا بخش

 بگذار در تو

 چون ناله‌ی مرغان شب آهنگ

در وحشت اندوه چون پیکر

 شمع در بستر اشک

 ناتمام و ناچار بمیرم

 در غم تو ای عشق

 چند بار بمیرم

 تا هستم وفا دار

 بگذار وفا دار بمیرم

 بمان در قصر دلم

 چه کسی نقش تو ر

ا خواهد شست

 بگذار بدآنگونه چند بار

 بمیرم

ای عشق از نیزه‌ی انگشتانت بریز برمن

تنم را بپوشان

 قبله‌‌ات طاق ابروانم باد

 بیا تا عبادت گاهی عشق

 را سجده کنم

 

عالیه میوند

فرانکفورت

۱۴ فبروری ۲۰۲۵

14 فوریه
۱ دیدگاه

شاخه ى امید

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۶ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

شاخه ى امید

یاد آن روز بخیر در سَرى   بام ات  دیدم

جانب ام  دیده  و  لبخند  زدى   فهمیدم

گفتم اى آنکه چو مهتاب بتابى  لبِ بام

گفتى بَرگو زِ کجا سَر زده ى خورشیدم

گفتمت دل ز برم بُردى  نگارا  چه شود

گفتى ایندل که مرا هست بتو بخشیدم

بعدِ آن  وعده  تحیر  زده  با  خود  گفتم

بارور گشت چه زود شاخه ى از امیدم

دل ز شادى به تپش آمده از لطفِ خدا

شُکرِ  الله  که   ننموده   مدام   نومیدم

در فروغِ کرمش دستِ طلب کرده دراز

بى نیاز کرده هر آن چیز کز او پُرسیدم

نا امیدى بخودت  راه  مَده  هموطن ام

بگو  اى  واى  خدا  ،  بر تو  بوَد  امیدم

حسن شاه فروغ

۱۳ فبروری ۲۰۲۵

14 فوریه
۱ دیدگاه

زکاه بوسه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۶ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

زکاه بوسه

 

شب ِ   برات   بیا    ساقیا !    براتم   ده

 نفس  نفس  ز  شمیم ِ  لبت حیاتم ده

تمام هستی من حلقه  حلقه در بند است

به حلقه های ِسر ِ  زلف ِ خود ، نجاتم ده

 نصاب ّ حسن ِ ود جمالت ، مبر ز یاد ای مه

 از آن  لبان ِ  دمی آلوده ات  ، زکاتم ده

 مرا  شکر  نَبُوَد  حاجت ای  شکر گفتار

 وزان  دهانِ  شکر  فام ِ خود ، نباتم ده

 قفس شکن ، که  پر و بال ِ من شود آزاد

 ز باغ ِ عشق  و  محبت ، گل ِ  نشاطم ده

 سرم سپید و  دلم  نازکست ، ای ساقی

 قدح قدح ، می  تلخی ، به  احتیاتم ده

مسعود خلیلی

 

14 فوریه
۱ دیدگاه

روزِ عُشاق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۶ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

روزِ عُشاق

هرچه گویم صحبت ازعشق است نه عشق سرسری

از دری  گویم    عزیزم    من  نه   از کبک دری

می سرایم  یک    غزل  از   بهر   روزِ  عاشقان

نه چنان  شعری  که  نادیده  از  آن  تو بگذری

صحبت ازعشاق وروزعشق و مهرو الفت است

صحبت   از  دلدادگی   ها   و    فنون   دلبری

دل  اگر عاشق  نباشد  ره   به    ترکستان  برد

وای از آن روزی که تنها  باشی  با  نا  باوری

پس مبارک گویمت ای دل  بشارت باد که  من

می نوازم ای « بشیر» یک نغمه با افسونگری

قیوم بشیر « هروی »

ملبورن – استرالیا

صبح  یکشنبه

چهاردهم فبروری ۲۰۱۶

14 فوریه
۱ دیدگاه

نیمه شعبان مبارکباد

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲۶ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

نیمه شعبان

ولادت با سعادت منجی عالم بشریت،

قائم آل محمد (ص)

حضرت مهدی موعود (عج)

بر همه مسلمانان مبارکباد

مسئولین سایت ۲۴ ساعت

 

 

 

 

 

 

13 فوریه
۳دیدگاه

عــا شـــق عـطـشــــان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۲۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

عــا شـــق عـطـشــــان

 

مـاه من چهـره   مپـوشان امشب

این دل خسته    مرنجان  امشب

بنما       شاد       دلِ      غمگینم

ای پری  چهرهء    تابان    امشب

بکـن  ا ین  کلـبـهء   تاریک   مـرا

روشن ای شمع فروزان امشب

گـشـته بیـمـار عـنـبـرین   مویت

هـم ازآن ا بـروی  کمان امشـب

روی چون ماه  مگردا ن   از من

مـنـمـا زلـف پـَریـشـا ن امشـب

اگـــرم قـصـد کـشـتـنم دا ری ؟

کـُش به شمشیـر  ابروا ن امشب

قـد سـرو  و  کـمــر ِ بـا ریـکــــت

آ تشی زد مرا به جـان امـشــب

از زما نیـسـت به  امید   وصـا ل

تا که گیرم ترا، چوجان   امشب

نبـود هـیـچ کـسـی با مـن وتــو

جز می کهنهء سوزان  امشــب

آ نقـدر بـوسـه زنـم خـا ل  لـبـت

تا که جان با شدو توان امشــب

مـن بـقــربـا ن   لـب   گـلـنــا رت

هـم از آن نـرگـس فـتـان امشب

آخـر  از  بهــر خـدا   ای   گلــرخ!

کام دل را بسر رسـان  امـشــب

تـشــنـهء لعـــل لـب نـوشـیـنـت

حیدری عا شق عطشا ن امشب

پوهنوال داکتراسد الله حیدری

۲۱ اکتوبر۲٠٠۶

 سیدنی – آسترالیا

 

13 فوریه
۳دیدگاه

هنوز جوانم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر پنجشنبه  ۲۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۳  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

هنوز جوانم

               به خودم

پیکر پیری را

                      با داروی محبت جوان می‌ سازم

و دستان پر زور زمان را

با مشاطه ی پر غوغای غربت

به عقب بر میگردانم

 و گونه هایم را

                     با عشق شما عزیزان رنگین می‌ کنم

تا جوانی را درپیکرپیری

                        جاودان سازم

دل هنوز جوان است

عشق هنوز پایدار

و امید در هر کنار استوار …

هما طرزی

نیویورک 

۱۲ جنوری ۲۰۱۳

13 فوریه
۳دیدگاه

پیام تبریکی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۲۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۳  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

شاعر ، نویسنده و هنرمند گرامی جناب احمد محمود امپراطور عزیز ، همکار فرهیخته و محترم سایت ۲۴ ساعت با محبت های همیشگی و لطف بی پایان خویش پیام بسیار زیبایی همراه با تصویری از اینجانب  را بخاطر سالروز تولدم جهت نشر ارسال نمودند که ضمن سپاس و قدردانی از ایشان سعادتمندی و سرفرازی محمود جان عزیزرا تمنا دارم.

باعرض حرمت

قیوم بشیر هروی

سرپرست سایت ۲۴ ساعت

پیام تبریکی

شاعر و نویسنده گرانقدر، جناب محترم استاد قیوم بشیر هروی!

با عرض ادب و احترام زادروز فرخنده و باشکوه شما را از صمیم قلب تبریک و تهنیت عرض می‌کنم. 

بی‌تردید، حضور فرهیخته‌ای چون شما در عرصه‌ی ادب و فرهنگ، مایه‌ی افتخار و روشنی دل‌های دوستداران شعر و اندیشه است. 

شما با قلم فاخر و احساس عمیق خویش، همواره روشنی‌بخش محافل ادبی بوده و با آثار ارزشمند خود، گنجینه‌ای ماندگار از عشق، معرفت و انسانیت را به یادگار گذاشته‌اید.

در این روز خجسته، از درگاه حضرت باری‌تعالی، برای شما استاد گران‌قدر، عمر دراز، تندرستی، سرافرازی و توفیق روزافزون در عرصه‌ی شعر، نویسندگی و خدمت به فرهنگ و ادب این سرزمین آرزو می‌کنم. امید است که همواره در قله‌های رفیع دانش، هنر و خردورزی درخشان باشید و شاهد شکوفایی هرچه بیشتر آثار و اندیشه‌های گران‌بهای شما باشیم.

 

زادروزتان مبارک، همراه با بهترین آرزوها و نیکوترین لحظات.

با مهر و ارادت 

احمد محمود امپراطور 

۲۴ دلو ۱۴۰۳ خورشیدی

۱۲ فبروری ۲۰۲۵ میلادی

 

12 فوریه
۱ دیدگاه

قسم به عشق …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه  ۲۴ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۲  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

قسم به عشق …

 

 قسم  به  مهر  که  عشاق  بی وفا  شده اند

 نقاب  عشق  بر و بسته   زآن   جدا  شده اند

قسم به مهر که ناقوس قلب هاست خموش

منار    و   معبد  و  محراب   بی خدا   شده اند

 قسم به عشق  که  بیگانه تر  ز عشق نماند

 به آن چه عشق  نبوده  است مبتلا شده اند

 شکسته  کشتی  و از ناخدا  نشانی نیست

 نهنگ  های  به  خون تشنه  نا خدا شده اند

 زمانی بود سر و دل  جهانی  را می ساخت

 جهان گسسته، دل و سر ز هم جدا شده اند

 نه روز ، روز شدست و نه شب به شب ماند

 به گاهنامه،  شب و  روز  جا به جا شده اند

 پی  نگونی   شاهان      شبانه    می رفتند

 ببین   به     روز  ، گدای   در   گدا   شده اند

 همان که قصه فردا به لب، سحر می ساخت

 نشانی نیست از آن ها، چه شد کجا شده اند ؟

قسم به مهر که   آن   عشق   باز می گردد

 به جنگ عشق ولو دشمنان به پا شده اند

 ز شرق سینه   و   معراج   سرخ   اندیشه

رسند آن که گمان می شده   فنا شده اند

دوباره    راه   چراغان     شود   ز  نقش پا

 سروده خوان بشوند انکه بی صدا شده‌اند

 جهان روشن و یک   شرق  نور می روید

 بدست آنکه ز اوهام شب   رها شده اند

 ترانه سر کن و بر چنگ کهکشان زن چنگ

 که سینه ها ز سکوت تو بی ندا شده‌اند

 

فاروق فارانی

 جون ۲۰۲۴

11 فوریه
۱ دیدگاه

به یاد زنده یاد علی اصغربشیرهروی دانشمند بزرگواری که با تواضع زیست*

نوشتهء استاد نصیر مهرین
زنده یاد علی اصغربشیرهروی (۱۲۹۸-۱۳۶۰ خورشیدی)، از چهره های بسیارعزیز حوزه ی پژوهش های ادبی وتاریخی، شاعر، کتاب شناس و از چیره دستان کتاب خوان و با مطالعۀ گسترده و ژرف بود. هنگامی که در دهه ی چهل خورشیدی، جریده ی طنز ترجمان انتشار یافت، بازتابی یافت که پیشینه نداشت. مدیر مسؤول آن جریده زنده یاد هروی بود و صاحب امتیازش، دکتورعبدالرحیم نوین. طبیبی در رشته ی نسایی و ولادی و کارتونیست موفق.از ویژه گی های جریده ی ترجمان موفقیت در انتشار طنزها، بسیجنده گی آن برای جلب وجذب تعدادی از طنزنگاران، کارتونیست ها و مضامین انتقادی بود. عفت قلم و سطح بالای ادبی آن جریده را در طول عمرچندین ساله اش همچنان فراز نگهداشت…
کودتای ۲۶ سرطان سال ۱۳۵۲ که گلیم آزادی نسبی بیان و رقابت های نشریاتی را جمع کرد، صاحب امتیاز جریده مرحوم نوین وزیر مطبوعات شد…
در این باره بیشتر نمی گویم. اما اندکی از آن یادداشت هایی را که زیر عنوان “کاشکی…” بیش از بیست سال پیش تهیه دیده بودم، می آورم: «کاش آن دموکراسی آزمونی و بحران آمیز، تداوم می یافت، بحران و برخورد بحران آمیز استبداد زا، از آن زدوده می شد… مدیر مسؤول جریده ی ترجمان وزیر فرهنگ کشور می بود و مرحوم نوین طبیب- کارتونیست، وزیر صحییه… کاش پای تعصب وتبعیض در افغانستان می شکست…»
از مطالعات و دانش زنده یاد هروی گفتم، به یادم می آید که در سفری کمتر از پنجاه سال پیش، دوکتاب را از کابل با خود داشتم. یکی از آنها بیست کتاب در یک کتاب نام داشت و دیگری “۱۰۰۱ حکایت ادبی و تاریخی”، تألیف زنده یاد علی اصغر بشیرهروی(چاپ سال ۱۳۴۶ خورشیدی) که ۳۳۳ حکایت ادبی و تاریخی دارد. این کتاب را که هنوز با من است, دوست میدارم.
آن بزرگوار زیرعنوان سخنی از مؤلف، پس ازیادآوری از ایام خردسالی ونقش تشویق آمیز والدین برای فراگیری درس و مطالعه ی کتابها، میگوید:«… بعد از چندی، با روش تحقیق انتقادی آشنایی یافتم و از آن پس کوشیدم تا آنچه می خوانم، از چاشنی تحقیق تهی نباشد و بعبارت دیگر، میان افسانه و تاریخ تفاوتی قائل شدم و سعی نمودم که در هر مسألۀ تاریخی نکتۀ جالبی را که روح همان مسأله بود، پیدا کنم. نمیدانم که تا چه اندازه در این کار موفق شدم، ولی از جملۀ نتایج خوبی که در پیروی این روش بدست آورده ام، یکی تألیف و تدوین کتابی است که اینک از نظر خوانندگان گرامی میگذرد.»
شایان یادآوری است که انتخاب حکایت ها، چنان موفقانه و دانشمندانه است که خواننده را به مطالعه و مراجعه به منابع آنها ترغیب وتشویق می کند.
نمونه یی از حکایت ها:
«عذرموجه
نی زسیریها بود دوری از آن خاک درم
صبر را می آزمایم، شوق را می پرورم(قاسمی)
بدیع الزمان میرزا پسر سلطان حسین میرزا بایقرا در بزم انس خود عده ای از مقربان را دعوت کرده بود واز جمله به قاضی زاده ی سیستان که عالمی با ذوق وصاحبدل بود نیز سفارش نموده بود که حضور بهم رساند.
قاضی زاده این قطعه را در معذرت از حضور خود در آن مجلس سرود و بعرض رسانید:
شهنشها ز کرم عذر بنده را بپذیر
ز خدمت دوسه روزی اگر کناره کنم
زمجلس تو مرا مانع است امر قضا
تو خود بگو که به امر قضا چه چاره کنم
زباده منع تو نتوانم ونکو هم نیست
که می خورند حریفان ومن نظاره کنم!»(ص ۲۹۲)
یاد ایشان همیشه عزیز.
• پ.ن: فشرده یی است از یادداشت های بیشتر.
11 فوریه
۳دیدگاه

ناخدا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۲۳ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۱  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

ناخدا

     به محبوب

زورق تشنه لبم

در اقیانوس بی‌ انتهایت 

بادبان سپید رنگ ایمان ،

مرا به کرانه های آبستن از ماسه های سپید می برد

خزه های گندیده

و ماهیان مرده و متعفن را 

                                      رها کرده ام

رها

بسان موج ها

کف ها را بیرون ریخته ام

بدی ها مرا رها کرده ا‌ند

و من بتو پیوسته ام

ای ناخدای همیشگی ام

 

هما طرزی 

نیویورک

 ۲۳ جون ۲۰۱۳

11 فوریه
۳دیدگاه

 امشب تو را مهمان کنم 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۲۳ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۱  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

 امشب تو را مهمان کنم 

ای آسمان خوارم مبین ،کز سوزِ خود ویران کنم

بر سفرهء تابان عشق ، امشب تو را مهمان کنم

خوانِ کرم دارم چنین  ، رنگین  کمان از خون دل

خورشید و ماه  و اختران  از  شمع  او تابان کنم

اشک است و آه و ماتمِ در خوان هستی سوز ما

رنگین نباشد گر به تو ، از خون خود جولان کنم

در بزمِ امشب ماهتاب ، مستانه آید  پیچ و تاب

آن ماهِ بی همتای خود ، در پرده ای پنهان کنم

سوزم کنون مجنون صفت در عشق روی لیلی یی

آتش زند در جانِ من ،  از نای عشق سوزان کنم

لیلی مرا میهن بوّد ، بر  جانِ من  چون  تن بوّد

رویای عشقِ نازنین ،  در جان خود  تابان کنم

” سوزد مرا سازد  مرا  ، در آتش  اندازد مرا

بنیادِ غم را   بر کَنمَ ، با  درد خود  درمان کنم

ثابت بوّد هفت  پرده ات  ، سیاره ها سجده کنان

قیوم بوّد قایم به ذات رُخ سوی  آن رحمان کنم

سبع المثانی هفت بوّد هم بخت و تاج و تخت بوّد

طوفانِ شمس الرخت بوّد بر عارفان احسان کنم

مشتِ غبارِ پیکرم ، درد است و قوغِ اخگرم

مستانه گیرد در بَرم ، میهن سرم قربان کنم

ای کائنات و کهکشان ، سیاره های آسمان

گیرید خبر از مُلکِ من ، افغان کنم افغان کنم

پیرِ خرد مولای روم ، فاتحِ  بلخ و مرز و بوم

پندی نمود در مثنوی ، تا خویشتن گریان کنم

در ناله های نی یقین جوشد سرودِ شمس الدین

هجر و وصالِ رمز دین بر درگه اش سلطان کنم

در من منی شیطان نواخت سازِ جهالت در تنی

در بیخودی رازِ خودی ، عمران کنم عمران کنم

در مکتبِ وحدت وجود زرغون نما سجده قعود

خاکِ درش میکن سجود ، فرمانبرم فرمان کنم

الحاج محمد ابراهیم زرغون

ناروی

اول فبروری ۲۰۲۵ 

11 فوریه
۱ دیدگاه

حریم بیکسی …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۲۳ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۱  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

حریم بیکسی …

 تا خیالت  حلقه  بر در  می زند

 مرغ دل در سینه پرپر  می زند

 میبرد  دل  را  به  اوج   آسمان

خنجر  تیزی  که  دلبر   می زند

 شب ، میان  بستر  آسوده ام

 برحریم بی کسی سر  می زند

 فرصت   اندک  اگر یابد  ز مهر

 بوسه بر کنج  لب تر  می زند

 فاش می گویم ، بیا پیشم بمان

 گوش خود را یک رقم کر می زند

 گر چه دوری و  فراق  دیدنت

 تلخی  زهرش  به  بستر  میزند

. . .

لیک امیدی به دل دارم که حق

 پیش پای صابرین زر می زند

همااحد لیان

۱۰ فبروری ۲۰۲۵ 

11 فوریه
۳دیدگاه

وطن از دست ما رفت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۲۳ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۱  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

وطن از دست ما رفت

 

وطن داران،وطن،ازدست ما رفت

همـه بــاغ وچـمــن،ازدست مارفت

همه جانی

همه خائن

همه نوکر

شده اند،

ارگ نشینان،

که باشند بندهء

زر

نباشند هیچ یک،

 درفکر

کشور

همه اشخاص صادق

همه عالمان میهن

همه خادمان ملت

فراری

گشته اند،از

کشور

شـویم باهـم برادر،اهـل میهـن

بغیرآن،وطن ازدست ما رفت

همه روزه

کُشت وخون،

همه روزه انتحاری،

همه طالب است و

داعش

همه دشمنِ

ترقی،

همه غاصبان،

کشور

سرنگون سازیم،این ارگ نشینان

شویم پولاد،وطن ازدست مارفت

بیائید چاره سازیم

همه این پول

پرستان،

که باشند

نوکران

سعودی های جانی و

پنجابی های

بد اختر

شده اند

از الف تایا

خصم این،

کشور

نفاق اندازی باشد،کار این دونان

با نفاق ما،وطن ازدست ما رفت

توای ملتِ با درک

توای عسکرفدائی

توای پلیس بیدار،

شوید جمله

با هم ،

نگذارید

خائنان را

عدوی میهن مان را

که هستند،درفکر

ویرانی،

 کشور

چه تواند

حیدری،فرد مهاجر

دور ازمیهن،

که نباشد ش

دگر راه

به جزاز دعا به،

یزدان

قادرِ توانا،

آن داور

که به یدّ

قدرت خود،

بکند حفظ

کشور

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

  ۷ جنوری ۲۰۱۸ 

09 فوریه
۱ دیدگاه

سپند و مجمر !

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۱ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۹  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

از سرشک غُصه و اندوه  چشم تر بسوخت
طالعی  دارم  که بر حالم دل کافر بسوخت
از ترحم    بر    طواف     آرزو  ،    پروانه   را
درشرار اشک چشم شمع،بال وپربسوخت
چشم بیمار تو ، بیمارم نمود ای  نورچشم
از تو چشم انتظاری داشتم ، یکسر بسوخت
دررهت دل راسپند و سینه مجمر ساختم
هم سپند ازآتش عشق تو، هم مجمر بسوخت
دیشب  آمد بر  سراغم ،  یاد   گرمای تنت
آنقدر داغ آمدم کاز گرمیم  بستر بسوخت
در   تمنای   وصالت ، یعی   بیجا  کرده ام
درتب و تاب غم هجران ، مرا پیکر بسوخت
عشق این باشد « توکل » بیش ازین دیگر منال
شرح احوال تو گفتم بر قلم ، دفتر بسوخت
عبدالجبار توکل هروی
هامبورگ
اول دسمبر ۱۹۸۴