۲۴ ساعت

پیوند عمر

تاریخ  نشر شنبه  ۲۶ حوت  ۱۳۹۶ –  ۱۷ مارچ  ۲۰۱۸–  هالند

پیوند عمر

قیوم بشیر «هروی»

ملبورن – استرالیا

رسید  پیوند عمر  از  شهر  تهران

ز استادم  که  خود  والاترین  است

بیابیم   رمز   و   راز  زندگی   را

زاشعارش که هریک  بهترین است

نمود   تقدیم   به   آموزگار  خوبش

که او فرزانه ای هرات زمین است

تمنا چون  زرافشان  است  کلامش

کتابش    لایق   صد  آفرین   است

نبینی  وصف   شاهان   در  میانش

که  او  آزاده  مرد  سرزمین  است

حکایت  ها    بود   در  خاطر   او

ز  کابل   تا   هرات  نازنین   است

درخشان   قامت    اشعار   او   باد

رباعی  با  غزل  ها  همچنین  است

دوبیتی  تا  قصیده  هر چه   خواهیم

سراسر  دلکش  و هم  دلنشین  است

الهی  عمر   او   را   صد   بگردان

ادب   انگشتری  را  او  نگین  است

قیوم بشیر «هروی»

ملبورن – آسترالیا

          بالاخره انتظار به پایان رسید و اخیرآ مجموعه اشعار گرانسنگ استاد عبدالکریم تمنا هروی بدستم رسید.

این مجموعه نفیس در ۲۷۲ صفحه که شامل غزل ها و قطعات ،قصاید ومثنوی ها ، مناسبت ها و اشخاص ،فرزندان وخانواده و رباعیات شاعر میباشد توسط انتشارات قلم درشهر زیبا و باستانی هرات بچاپ رسیده است.

در بخش شناسنامهء کتاب  چنین میخوانیم:

نام کتاب : پیوند عمر

شاعر: عبدالکریم تمنا

ناشر: انتشارات قلم

نوبت چاپ : اول تابستان ۱۳۹۵

شمارگان : ۱۰۰۰

حروفچینی : احمد زبیر تمنا

ویرایش ، صفحه آرایی و چاپ : انتشارات قلم – هرات – کوچه گدام

تماس : ۰۷۹۳۱۸۰۱۰۰ و ۰۷۹۹۷۴۵۱۶۳

Ent.qalam@gmail.com

در صفحه پنجم این مجموعه که قبل از فهرست عناوین آمده این جمله توجه خواننده را بخود جلب میکند :

با یاد آموزگار فرزانه ام

زنده یاد استاد علی اصغر بشیر هروی.

و در صفحه بعدی این اثر ، نخستین عنوانی که بدان بر میخوریم  یادداشت ناشر است که در بخشی از آن چنین آمده است :

“عبدالکریم تمنا از نادر سخنورانی است که پاس حرمت سخن را هیچگاه فراموش نکرده و مروارید کلمات زیبا را به بارگاه لئیمان وخون ریزان تاریخ نبرده است.

گلواژه های الفاظ دری را با رشته های جان وطبع روانش بهم بافته ، گلدسته ساخته و سبد سبد آن را به خداوندان سخن و ارباب فکر و فرهنگ ارمغان داشته است .

او که هفتاد و شش سال پیش از امروز (۱۳۱۹ هجری شمسی) در دهکده ی سروستان هرات دیده به جهان گشوده ، از گاه شباب تا کنون با مناعت و آزادگی ریسته و همواره با اهل علم و ادب محشور بوده است .

از پیشینیان آثار و گفته های خواجه ی انصار ، بو سعید ، عطار، سنایی ، مولوی ، سعدی ، حافظ ، جامی و … ورد شام و سحرگانش بوده و از همروزگارانش با قافله سالار سخن استاد خلیل الله خلیلی ، استاد علی اصغر بشیر هروی ، فکر سلجوقی ، عبدالغفور روان فرهادی ، محمد علم غواص ، میر عبدالعلی شایق ، الیم غوریانی ، نجفعلی رهبر ، محمد سعید مشعل ، محمد آصف فکرت ، مولوی نصرالدین عنبری ، عبدالله شفیقی ، سید فضل احمد پیمان ، ابوبکر یقین ، لطیف ناظمی و ده ها دانشمند ، شاعر ، ادیب ونویسنده – که بیشتر شان چشم از جهان فروبسته اند – حشر ونشر وانس والفت داشته است.

در دوران آوارگی وغربت در ایران ، با بزرگمردانی چون دکتر پرویز ناتل خانلری ، دکتر ابراهیم باستانی پاریزی ، حبیب یغمایی ، دکتر مظاهر مصفا ، دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی ، ایرج افشار ، دکتر فریدون جنیدی ، دکتر چنگیز پهلوان ، علی دهباشی و … مراودت و محبت داشته ، آداب و فرهنگی هریوای کهن را در آن دیار آیینه داری نموده است .

آری ! استاد عبدالکریم تمنا شاعریست درد آشنا و سخنوریست توانا که هرگز زبان به مدح و ثناء ارباب زور و زر نگشود .

استاد تمنا که اشعار انتقادی و طنزی ایشان همیشه از طریق هفته نامه معروف ترجمان به نشر میرسید حکایت از واقعیت های عینی جامعه ما داشت که حکام آنزمان را تکان میداد تا بدانند در گوشه و کنار سرزمین شان چه میگذرد . اشعار استاد تمنا اکثرآ با نام مستعار (بزدل) در آن زمان به نشر میرسید.و اما در لابلای (پیوند عمر ) که حاصل سالها زحمات شبانه روزی شاعر میباشد سروده های فراوانی خطاب به دوستان ادیب ، شاعر ونویسنده ایشان بچشم میخورد  که هرکدام درخور تحسین و تقدیر است .

علاوتا اشعاری خطاب به فرزندان و نوه های خویش نیز سرودند که هرکدام زیبا و قابل توجه میباشد. 

در این اثر با ارزش چندین غزل و مرثیه نیز دیده میشود که در مورد زنده یاد استاد علی اصغر بشیر هروی سروده شده که درین جا بعنوان نمونه ای کلام ایشان غزلی را که در حدود ۴۶ سال قبل تحت عنوان خورشید سروده بودند و در صفحه ۲۱۶ پیوند عمر به نشر رسیده برای شما انتخاب نمودیم . در پایان برای استاد تمنای عزیز طول عمر با برکت و صحتمندی و سرفرازی دارین تمنا دارم. و اینهم نمونه ای کلام استاد تمنا که خطاب به پدرعزیزم زنده یاد استاد علی اصغربشیر «هروی» سروده بودند:

خورشید

به جناب استاد بشیر هروی

گفته  بودی  به  هری  زود بیایی استاد

ز انتظار  تو    بجانم    بکجایی  استاد

به  رفیقان  همه   گفتم  که  بیاید  استاد

چه بگویم  به  رفیقان  چو  نیایی استاد

درد جانسوز  جدایی  بخدا کشت  مرا

تو بیا   تا   برود ،  درد جدایی   استاد

چشم گیتی  چو تو استاد  گرانمایه  ندید

اسوه   معرفت  و  روح   بقایی   استاد

نیست درخاطر پر مهر تو نیرنگ وریا

عاری ازنخوت و نیرنگ وریایی استاد

دردلت نیست  که  موری  ز تو آزرده  شود

مظهر  عاطفه  و جود  و  صفایی استاد

نکته ای را که  گشودن   نتوانست کسی

آزمودم  که  تو  آن  نکته  گشایی استاد

نیست درملک سخن چون  تو سخندان بزرگ

تا در طنز شد  از خامه  فیاض  تو  باز

گشت  مسدود   در ِ هرزه درایی  استاد

نیک  دانم  که  فزونی  ندهد  مدح منت

تو  مرا  فخر  و  مباهات  فزایی  استاد

منم  آن   ذره  ی  نا چیز  زمین  افتاده

توچوخورشید فروزان به فضایی استاد

فروردین ۱۳۵۱