زاره ترَک
تاریخ نشر چهار شنبه ۲۰ فبروری ۲۰۱۳ هالند
زاره ترَک
سید همایون شاه (عالمی)
۲۰ فبروری ۲۰۱۳ م
گینزول – ورجنیا
ایالات متحده امریک
***ا
میزند چرخ زمانه دور همچون فـــرفــــــــرک
میکند زیر و زبر هر آدمی شد هُــــــــــشپـرک
نیست انسان را خبر از خیر و شد در روزگـار
مـــــژه برهم خوردنی بینی که گشتی لا دَرَک
مردمی بر نام دین وحشت گزیده این زمــــــان
گر شود در مکه، کی آدم بگــــردد آن خَــرَک
می زند یک انتهاری می کفــاند خــــــویش را
مرده یی مظلوم ما پُرخون فـــــتاده در سـرک
تا بنـام دین به مـــــــردم راه ِ لادینی نمـــــــود
نوجــــــــــوانان را کـــــند ملّا ببین کلّه چَرَک
کشور همسایه یی تو تشنه یی خـــون ِ تو است
با فریب شیطنت دارد چه فکری بر ســــــرک
بال را همــوار کــــن ای نور دیده در وطــــن
بر گل ِ میهن نگهابان شو جوان ِ شهــــــــپرک
فکر مردم کن که عمـــــــر ما ندارد بیش تاب
از برای اتحادی حــــــــرص را کن دورتَرک
رشوه بگــــــرفـتن نباشد کارِ انسان شـــــریف
میز و چوکی هم نپاید نی دوات و دفـــــــترک
مال و جاه و قدرت و چوکی سرآسر بی بقـــا
دیده از چه باز بندی گوش میسازی کــــــرَک
ملــــــت بیچاره از هم باز مــــی پاشد ز چه؟
اتفاق ار نیست بینی مـــــــردمی تیت و پرَک
در دعای ِ من (همـــایون) جز وطن نآید دگـر
یا الهــــی مرحمـــت کن می شوم زاره ترَک
سید همایون شاه (عالمی)
درود به عالمی عزیز ، بی نهایت عالی و زیباست. موفق باشید. مهدی بشیر
واژه های عامیانه را هنرمندانه درکار گرفته اید . از کشور همسایه مفلوک گفته اید که تمامی مفسده ازآن جاست . همسایه نامرد مقابل نیز ازین امر مبرا نیست ،از جیفه دنیا گفته اید و از متاع غرور و از انحرافات اجتماعی ، آدمی مغرورنمیداند که از او تا دامن خاک قدمیست و زندگیش چون اشکی ایستاده بر مژگان .
شاد باشید.
هوشیارانه و ماهرانه….
درود بر شاعر زیبا بود ……………….ممنون لذت بردم
عالمی عزیز:
معاون ریاست خـواهان ریـاست شده اندر وطن
گر سـوادش نیسـت امـا اواسـت غـول پیـکـرک
شایسته اى همه تعریف ها . عالى و دلنشین سروده اید.
عالمی عزیز و گرامی باحساس وطنپرستانه و مردمی سروده شده و از عمق دل برخاسته است .قلم تان رساتر باد .
از همه اولتر درود و سلام به همگی شما فرهنگیان محترم هریک آقایی بشیر – آقایی پوپل – خانم ولیزاده و خانم طهورا – آقایی حبیب زی – آقایی شریف حکیم و خانم عزیزه عنایت .
یکی از دوستان مرا متهم قرار داده بود که من هنوز هم پشت حافظ و سعدی را رها نکرده و جیز های نو نمیگویم . انتقاد شان را به دو چشم میپذیرم اما یک مطلب هست و آن اینکه زبان همین زبان است و ما که نمیتوانیم واژه های از خود درآورده و ادعا کنیم که ما نو آوری میکنیم و یا اینکه از عشق و عرفان و سروده هایی عاطفی دست بکشیم زیرا متقدمین همه چیز ها را گفته اند،
اگر به اشعار متقدمین دقت و تأمل کنیم تقریباً هشتاد در صد مطالب شان بیان عشق و معرفت است و یک شاعر از شاعر دیگر مرتب استقبال نموده طور مثال اشعار بابا طاهر عریان و شمس الدین حافظ را بدقت بخوانید. فقط سنایی است که بنیان گذار اشعار عرفانی است و مابقی ادامه جریانات عرفان و معرفی بیشتر عرفانست ولی هر کدام لذت و کیفیت خودش را دارد .
میرزا عبدالقادر بیدل سراسر انعکاس اشعار مولانا- حافظ و سعدی است کسیکه این مطلب را رد میکند حتماً دیوان قدما را نخوانده است و اما بدان شیوه زیبای سبک هندی که بیدل آورده است در اشعار سبک خراسانی و عراقی نیامده است. همگی در جستجوی سبک های نو و مضامین بکر برآمده اند . ولی معدن طلا فقط همان شیوه عروض است و ناگزیر همگی آنجا برمیگردند . کاش وقت کافی میبود تا آزادانه مطالب بصورت علمی طرح و حل میگردید . باز هم دوستانی را بیشتر دوست دارم که انتقاد میکنند و انتقاد میپذیرند . جون به اصطلاح( گپ شنیدن بیخ دولت است)
جناب عالمی عزیز بسیار زیبا می سرایید ، سعادتمند باشید!
درعمل کاری به نفع ملت ومردم کجاست
دادو فریاد میزند هریک بسانِ چُر چُرک
فروغ
از جناب قیوم بشیر و آقایی فروغ متشکرم زنده باشید