شوخی با دار و دستهء ترجمان
تاریخ نشر یکشنبه دوم ثور ۱۳۹۷ – ۲۲ اپریل ۲۰۱۸– هالند
طنزی از جریدهء ترجمان
میرزا قیوم تقدیم می کند :
شوخی با دار و دستهء ترجمان
***************
قیوم بشیر هروی
***************
بخش سوم
درین قسمت توجهء خواننده گان محترمی را که فقط به یک اشاره گگ بند اند تا با سر دادن خنده ، نه تنها دست بر دل خویش بگیرند ، بلکه سایر اعضای خانوادهء شان را که طبعآ در روز تعطیلی میخواهند قدری طولانی تر بخوابند بیدارکنند به معرفی یکی دیگر از همکاران سراپا قرص ترجمان جلب می کنیم بنام ولی پور که اینک جناب میرزا قیوم به شما معرفی میکند:
خلیفه احتیاط ! قلم تار میکنی هوشت کجاست ؟
۳
ولی پور
غیرازعلیل الشعراء و این حقیر فقیر میرزا قیوم که رفقا لقب پر افتخار مفتخور را بما مرحمت فرموده اند، دیگر همکاران قلمی ترجمان بدون توقع معاش یا حق الزحمهء خاص از روی علاقهء قلبی و صمیمیت فراوانیکه نسبت به خواننده گان عزیز آثار خود دارند، اشعار و مقالات خود را میفرستند و درین میانه بسیار اتقاق می افتد که خرج پست را هم از جیب مبارک خود میپردازند بدون اینکه امید گرفتن آنرا داشته باشند. خوشمزه تر از همه اینکه تا بحال ، حتی یک تشکر خشک و خالی هم از کاکا ترجمان تحویل نگرفته اند و گله هم ندارند!
در جملهء این همکاران عزیز، یک نفر هم هست که از طرف ادارهء توزیع القاب کلتوری ترجمان عنوان چتل نویس افتخاری را دریافت کرده و در این شماره به حکم تر و خشک قرعهء فال به نام او زده شده و اکنون به حساب میرسیم :
چتل نویس ترجمان ، فتح محمد ولی پور ملقب به آقا شیرین ومشهور به خلیفه جان است که نوشته های طنز آمیز انتقادی وی از شماره های ابتدائی سال گذشته (سال اول) ترجمان تا بحال تحت عناوین مختلف از نظر شما گذشته است .
پیشهء اصلی این آقا شیرین خیاطی زنانه و مردانه و کارگاهش در قلعهء فتح الله خان است . اما چون در این روز و روزگار، هیچکس به یک پیشه قناعت ندارد او نیز بطور قاچاقی ، شغل نویسنده گی را استاد علم و ضمیمهء پیشهء اصلی خود کرده و با قلم ظریفانه اش برای بیچاره گانیکه به منظور یافتن لقمهء نانی برای زن و بچه و نواسه و کواسهء خود شغل فقیرانه و کم در آمد قاچاق بری یا جیزگری یا رشوت خوری را اختیار نموده اند، مضمون کوک میکند و در حقیقت مثل بچه های خرد سال چوب در خانهء زنبور فرو می برد!
لطیفه پردازان ترجمان که حتی بخود شان هم رحم نمی کنند برای خلیفهء چتل نویس که زبان مادری اش پشتو و از پدری اش دری است و به زبان های عربی وانگلیسی نیز آشنائی دارد و پدر چهار فرزند می باشد، کلاه نمدی بسیار قشنگ و دلپذیری از نمد لطایف ترجمان ساخته اند که اینک به نظر شما میرسانیم و امیدواریم هزار سال بعد برای اخلافش هم قابل استفاده باشد.
راوی این حکایت علیل الشعراء خود مان است ( گور گردن راوی ) .
وی میگوید در تابستان سال گذشته یکروز بدیدن خلیفه جان رفتم و بعد از سلام علیکی و جور پرسانی برایم شیریخ فرمایش داد و مثل اینکه لحظه ای قبل از آمدن من برای خود هم چای خواسته بود. شاگردش دو قاب شیریخ آورد، یک را جلو مهمان که جناب خودم باشم و دیگری را مقابل آقا شیرین گذاشت . در همین اثنا شاگرد سماواری هم چاینک چای تازه دم داغ را آورد و دم دست او قرار داد.
من مشغول نوش جان کردن شیریخ بودم که دفعتآ متوجه شدم که آقا شیرین یک قاشق شیریخ مثل دشلمه ( شیرینی گگ یا آبنبات) در دهان گذاشت و یک جرعهء چای داغ را هم از روی آن نوش جان کرد و بلا فاصله گفت : آخ !
معلوم شد که دندانهایش تحمل گرمی و سردی متوالی را ندارد و بدرد آمده است !
هنوز از حیرت بیرون نیامده بودم که دیدم باز یک قاشق ازین و یک جرعه از آن بالا داد و یک آخ دیگر گفت !
پرسیدم خلیفه جان ! دیوانه که نیستی ؟ این چه قسم چای خوردنست ؟
گفت : صدایت را نکش ! من سالها بود که آرزو داشتم یک وقتی فرصت بیابم و تجربه کنم که آیا شیریخ خنک و چای داغ باهم چه مزه ای میدهد و حالا بدون انتظار همان فرصت پیش آمده است !
گفتم : آخر این کار دندانهایت را از بین میبرد!
گفت : ای ساده دل ، آیا رسیدن آدم به آرزوی چندین ساله اش بیشتر مهم است یا چند تا دندان لقه که اگر امروز نیفتد فردا حتمآ می افتد ؟!
دیدم حرف حساب است یعنی بر سپید دل چه سود خواندن وعظ ، ناچار دم از اعتراض فرو بستم و گفتم : خدا همانطور که ترا به آرزوی چندین ساله ات رساند حاجت همهء خواننده گان ترجمان را هم بخیر برآورده کند!
شما هم بگوئید آمین !
تا هفتهء دیگر ایام بر شما خوش ، دلهایتان شاد ولبهای تان پرخنده باد
درود به برادر عزیزم قیوم جان. تشکر از زحمات تان طنز شوخی با دار و دستهء ترجمان قسمت آقای ولی پور خیلی عالیست که تقدیم خواننده گان عزیز سایت ۲۴ ساعت نموده اید.امیدوارم عزیزانیکه علاقمند چنین طنز ها هستند سلسله این طنز های را مطالعه نمایند. موفق باشید. مهدی بشیر