گوهر گمشده
تاریخ نشر سه شنبه ششم سنبله ۱۳۹۷ – ۲۸ آگست ۲۰۱۸– هالند
محترم سید همایون شاه « عالمی »
عطـــر گلی که بوی خوشی پرثمر زَنَد
در کـــوچه باغ عشق هوایِ دگـــر زند
آید نسـیم نگـــهت مستی بوی لطــف
زیبا رخی چـــو زلف به دام سحر زند
زیبایی را زحسن خدا داد مـــــــی پذیر
مشاطه آن فــــــریبِ چشم در نظر زند
گوهر میان شکل فـــــرو مانده گمشده
اشکال ظاهری همگی زیب و فر زند
حالا ببین که شکـــل فقط جسم آدمیست
روح و روان پدیدۀ درخـــیر و شر زند
در بال چون عقــاب تظاهر مپیچ هیچ
گوهر چو فطــرتیست خموشانه پر زند
گنج نهان به مخـــزن عقلست از خرد
تار سخن حضــــورِ خرد را به برزند
معنی بجو زموج همین نغمه های نغز
آتش نما ز عشق، خـــــود یار در زند
عمری بکوچه هـــــای محبت قدم زدم
سازِ طــــرب ترانه ی شیرین تر زند
فــردا که رفـت یاد همایون چــه فائده
امروزاز نوای من آن گـــوش کر زند
سید همایون شاه « عالمی »
۲۸ اگست ۲۰۱۸ م
گینزول – ورجنیا
ایالات متحده امریکا
تشکر از برادر محترم جناب عالمی عزیز ، بازهم مانند همیشه سروده زیبا و مملو از احساس است. موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
درود به برادر عزیز و عالیقدر جناب محمد مهدی بشیر! سپاسگزارم از دیزاین و نشر این سروده در سایت معتبر ۲۴ ساعت شما همیشه موفق و سرفراز باشید.
همایون جان عزیز خوشحالم که بازهم از شما میخوانم ، طبع گهربار تان رسا باد.
با عرض حرمت
قیوم بشیر هروی