۲۴ ساعت

محتسب گوید که بشکن ساغرو پیمانه را

غالباً دیوانه میداند منِ فرزانه را

استقبالِ یکى از غزل هاى ( سلمان )ساوجى
تصویر
نیست گر در سر تمیزِ خوب و بٓد دیوانه را

بشکنید هربار ما را سر نه این پیمانه را

دستِ دار از من اگر از خود نپیندارى مرا

خاطر آزردن نشاید هر یکى بیگانه را

مُحتسِب درخُفیه مینوشدمگر ما درحضور

چون زند تُهمت به منبر مردمِ فرزانه را

من زِ جامِ آن نِگار مستم، کز روزِ الست

پُر نمود از باده ى خود ساغرِ مستانه را

باده نوشم تا بروزِ مرگ از جامِ لبش

گر حرام بنمود بر ما باده ى میخانه را

گر ورا خواهى زِجان و دل بنوش از دُردِ ما

تا بٓه دل بینى تو هم تصویرِ آن جانانه را

دل اگر خواهى بدست آرى بیا دنبالِ ما

گنج اگرخواهى سرى زن گوشه ى ویرانه را

کى توان سلمان شدن تا در فروغِ شمعِ خود

با چنین تفسیر بر پروانه ها افسانه را

۱/۹/۲۰۲۰