۲۴ ساعت

انگیزه های سازش بحرین و امارات با یوروشلم

تاریخ نشر  پنجشنبه  سوم میزان  ۱۳۹۹ – ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۰ هالند

انگیزه های سازش بحرین و امارات با یوروشلم

رحیم الله جرمی

نماینده گان بلند پایه ی کشورهای امارات متحده ی عربی و بحرین اخیرا در واشنگتن توافق نامه صلح را، برای عادی سازی روابط خویش با اسراییل امضا کردند.

با امضای این توافقنامه، شمار کشورهای عربی ایکه با یورو شلم قرارداد سازش عقد کرده اند، به چهار کشور میرسد. پیش از امارات متحده ی عربی و بحرین، کشور های مصر و اردن با اسراییل چنین توافق نامه ای را امضا کرده بودند. آوازه هایی هم هستند که  مشعر اند، عمان و سودان نیز مایل اند در آینده ی نزدیک به این روند به پیوندند.

اظهارات امام جمعه ی مسجد الحرام « خانه ی خدا» در عربستان سعودی، که گفته است: « پیغمبر اسلام بهترین راه برای مسلمان کردن یهودان را، رفتار خوب با آنها می دانسته است، نشان میدهد که خادمان حرمین شریفین نیز دارند در برابر  اسراییل دشمن دیرین عقیدتی خویش، موضع شان را نرم تر می سازند.

در مورد اینکه چرا چنین می شود و چندین کشور عربی حوزه ی خلیج فارس، یکی بعد دیگر می آیند و با رژیمی که برای سالیان متمادی آن را اشغالگر می خواندند، دست دوستی دراز می کنند و پیمان های صلح و سازش می بندند، دیدگاه های متفاوتی وجود دارند.

شماری از تحلیلگران سیاسی منطقه و جهان را باور بر این است که این ماجرا رویداد خیلی جالب و تازه ای نیست، بلکه این رابطه ها، بین کشور های عربی یاد شده و اسراییل از مدت ها به این سو، به گونه پنهانی وجود داشته اند.

 این پیوند ها امروز برای آن آشکار می شوند و شتاب می گیرند که انتخابات نوامبر ریاست جمهوری ایالات متحده ی امریکا در راه است.

ترامپ میخواهد از این «صلح» این سازش ها و این آشتی های بی بنیاد، در کارزار های انتخاباتی روان ریاست جمهوری امریکا، به عنوان یک پیروزی کلان، در سیاست خارجی خویش استفاده نماید. درست مانند عقد قرار داد صلح با طالبان افغانستان منعقده ی یک سال ونیم پیش در قطر و به دنبال آن راه اندازی گفتگو های صلح بین گروه های در حال جنگ در این کشور،  که تحت نظارت آن کشور آغاز و دنبال می شود.

برخی از آگاهان مسایل منطقه وی عقد پیمان صلح و سازش کشور های یاد شده را با یورو شلم چنین تعبیر می کنند،  که این کشورهای حوزه ی خلیج فارس، با توجه به تهدید هایی امنیتی ایکه، از سوی جمهوری اسلامی ایران در برابر خود احساس می کنند، می خواهند از این طریق خود را با اسراییل نزدیکتر سازند، تا در روز های بد احتمالی برای خود پشتیبان نیرومندی داشته باشند.

 پاسخ این پرسش که، کشورهای  یاد شده چرا و چطور دوست دیرین وهم باور مذهبی خود، اعضای سازمان تشکیلات خود گردان فلسطین، را به این ساده گی و بی پروایی، در تحت اشغال و میدان مبارزه تنها می گذارند و می روند؟ تا هنوز بطور روشن ارایه نشده است.

جرمی