۲۴ ساعت

عریانِ خوش لباس

تاریخ نشر جمعه ۱۲ جدی   ۱۳۹۹ – اول جنوری ۲۰۲۱ هالند

من دیده ام به چشمِ گنهکارِ خود دریغ !

از کعبه سوی میکده عریانِ خوش لباس

گوید گلاب و شیره ی انگورِ نو رَسان

از صدقِ دل نهاده به مستانِ خوش لباس

آن شیخِ پر ریا همه آغوشِ خویشتن

در تیره شب گشوده به شیطانِ خوش لباس

خون می چکد ز دیده به تقدیرِ آسمان

اشکِ فلک چکیده به دامانِ خوش لباس

با رنگِ خود ستوده همان رنگِ آدمی

آراسته ز رنگِ تو رضوانِ خوش لباس

ناصح بگو تو حرفِ حکیمانه بر دلم

زاهد چه سود برده ز پنهانِ خوش لباس

آینه در حضورِ جمالش شکست و ریخت

نادیده چال گونه ی مهمانِ خوش لباس

درویش ! جامِ می به خیالت فزوده باز

رسوا شدن به کوچه ی رندانِ خوش لباس

شاعر    (درویش نوید محبوب)
وزن شعر( مفعولُ فاعلاتُ مفاعیلُ فاعلن )
بحرِ  (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف )