فرهنگ محبت
تاریخ نشر شنبه ۲۷ حمل ۱۴۰۱ – ۱۶ اپریل ۲۰۲۲ هالند
قدیما هم فقیر و زار بودیم
گهی خواب و گهی بیدار بودیم
شکم های همه نیم سیر میبود
وقار ِ ما مگر چون شیر میبود
محقر بود ما را خانه و بام
مگر مردان با غیرت چه خوش نام
زخشت خام بود آباد خانه
ولی در پختگی غیرت نشانه
شفقت از بزرگان بود بسیار
نه فرقی نوکری دیدی نه بادار
مؤدب بود مردم در میانه
به راحت خواب بردی در شبانه
خلوصی عفتی اندر کلامی
که جام مفت خوردی تشنه کامی
زلطف موسپیدان بهره بردی
عرق می ریختی و نان خوردی
نبود بدخواه کس در بین مردم
سرور و شادی با یک نان گندم
زلیلامی خریدی یک لباسی
قناعت بود در کهنه پلاسی
مسلمانی به نیکی بود آندم
که همسایه به همسایه چه همدم
نه جنگی شیعه و سنّی بدیدی
نه سنگی از تعصب ها پریدی
روانه سوی یک ملت شدن بود
به هر قومی وطن آن یک وطن بود
دگر آن روز ها را خواب بینی
گذشته از سر ما آب بینی
شده آن بانوان محروم مکتب
خدایا! روز آید از پس شب؟
نمیداند کسی آخر چه میشه
به ریشه میزند یک وحشی تیشه
امید از بارگاه آن خدا کن
به عجز و عاجزی با من دعا کن
که روزی کشورم فرخنده گردد
که فرهنگ محبت زنده گردد
همایون شاه «عالمی»
۱۵ اپریل ۲۰۲۲م
درود ها نثار برادر محترم و شاعر درد آشنا کشور همایون جان عالمی. تشکر از سروده زیبا و مملو احساس تان.مهدی بشیر
درود و مهر برادر والاگهر مهدی جان بشیر متشکرم از نشر این سروده در سایت زیبای ۲۴ ساعت شما شاد و سرفراز و سعادتمند باشید برادر گل