فراقِ یار
تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
فراق یار
ز شوق دیدن چشم سیاهت
که سوزانده جهانم را نگاهت
سیه چشمت به مستی تاب دادی
به جانم مستی بیتاب دادی
به چشمم اشک غم ها حلقه بسته
دلم در حلقهِ غم ها نشسته
لبم پر خنده اما سینه پر درد
زبانم بسته و سازم شده سرد
پیامت را به مهر آغاز کردی
مرا دیدی به سویم ناز کردی
ز شور عشق تو فریاد کردم
به هر لحظه خدا را یاد کردم
نفس تنگ است این را سینه داند
غم ام را دلبر دیرینه داند
غم ات در سینه ی من جا گرفته
فراق یارِ بی پروا گرفته
اگر گویم زبان خاموش ماند
سخن ها در دلم مدهوش ماند
تو را خواهم همه اینها بهانه ست
وجودم پر ز شعر عاشقانه ست
به مانند تو من سرور ندیدم
چینن مه پرور و دلبر ندیدم
عالیه میوند
فرانکفورت
۲۹ جون ۲۰۲۳
بانو میوند گرامی از سروده ی زیبای تان ممنونم ، قلم تان همیشه رنگین و طبع تانرا رسا می خواهم.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی
ممنون و متشکرم از لطف تان جناب قیوم بشیر هروی بابت نشر سروده ام بدست نشر سپردید ، زحمات تان قابل قدر است
با عرض حرمت
مؤفق و مؤید باشید بانو میوند گرانقدر.