بحرِِ مروارید
تاریخ نشر: جمعه ۴ حوت (اسنفد) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
بحرِمروارید
تن شود گر خاک جانِ جاودانم پارسی ست
گوشتِ من لفظِ دری و استخوانم پارسی ست
گر کنم وصفِ زبان ترسم زبانم بشکند
با زبانِ جان و دل گویم زبانم پارسی ست
با تکلم راحتم هر شب در آغوشِ غزل
بسترِ گرم زبانِ پرنیانم پارسی ست
می کشد تا بی نهایت پَر ، عقابِ طبعِ من
از زمین تا آسمانِ آشیانم پارسی ست
دُرّ دریای دری در ساحل اندیشه است
بحرِ مروارید غلطانِ بیانم پارسی ست
سوژه گل ، تشبیه گل ،تصویرِشعرِمن گل است
چون بهارستانِ طبعِ گل فشانم پارسی ست
خونِ گرمِ پارسی جاریست در رگ های من
قوتِ قلب و توانِ جسم و جانم پارسی ست
در کجا بهتر از این تشبیه پیدا می شو د
قلبِ قلب و جانِ جان درهر زمانم پارسی ست
در خورِ تحقیقِ من موجِ زبان ها پُرخروش
آن که جوشش زاست بحرِ بیکرانم پارسی ست
علی احمد زرگرپور
جناب استاد زرگرپور عزیز غزل ناب و دلپذیری را قلم زدید ، درود ومهر نثار تان باد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی