بساطِ این هریوا
تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
بساط این هریوا
در ریاض خلد جنت نخل طوبا سوختیم
چون به دنیا آمدیم در نقش بابا سوختیم
اینچه نوری بود که پا در دامن هستی نهاد
آنقدر چهره بر افروخت تا سروپا سوختیم
چون زعشق و اشقی بهتر ندیدیم درجهان
همچو اسپند درمیان عشق وسودا سوختیم
عرش و فرش وعالم امکان همه درمقدمش
با چنین دریا دلی تا عرش اعلا سوختیم
برق استغنای دیدارش که بود آرام دل
ازسرو‌جان پیش آن خورشید بیضا سوختیم
بر امید آن که دست بر دامن نازش رسد
التجا های نموده با دعا ها سوختیم
روز وصلش پا بلندی ها نمودیم هم نشد
چون بسوی ما ندید شیدای شیدا سوختیم
گرد آسودن کمی بر دامن هستی نزد
در غبار خویش به زیر چرخ مینا سوختیم
فهم این عالم نشد با موج ادراک علوم
هیچکس چیزی ندانست همچنین ما سوختیم
ناله ها بنموده در پیش چراغ زندگی
همچو شمعی در بساط این هریوا سوختیم
من و شهنازم به پای آن نزاکت های عشق
همنوا با واعظی بر یاد مولا سوختیم
ملاعبدالواحد واعظی
۲۶ ثور ۱۴۰۳ خورشیدی
هرات – افغانستان
جناب آقای واعظی عزیز قلم زیبای تان را می ستایم ، بسیار مقبول سرودید.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی