۲۴ ساعت

خشونت دربرابرزنان را متوقف سازید!

 تاریخ نشر پنجشنبه ۱۵ آگست ۲۰۱۳ هالند

محترمه خانم عزیزه عنایت

خشونت دربرابرزنان را متوقف سازید! این به عهده ماست

 عزیزه عنایت  

۱ / ۸ / ۲۰۱۳

***

روزقبل زمانیکه کتابی را در کتابخانۀ کوچکی که دارم جستجو میکردم، توجه مــرا کتاب دیگری به عنوانآیا او را دیده اید؟ بخود جلب کرد که یکی دو سال قبل آن را مطالعه کرده بودم وبازهم علاقه گرفتم که مجدداً نظری به آن بیاندازم، زیرا موضوع خشونت بــرعلیه زنان راکه از نگاه من در افغانستان مبرم است، دربرداشت. این موضوع باعث گردید که درمورد این کتاب برای خوانند گان عزیز نیز معلوماتی ارایه کنم .

این کتاب  دارای نزده فصل است که در ۱۱۷ صفحه با صحافت زیبا وتصویری از زنی که مورد خشونت واقع شده، درروی جلد آن به نشر رسیده است. در هر فصل آن مسا‌یل بسیار جدی و حیاتی در پیوند با خشونت مطرح و ریشه‌یابی شده. کتاب در کلیت خود بیانگر این حقیقت است که خشونت در برابر زنان ریشه در نابرابری جنسیتی، فقر، واپس‌ماندگی فرهنگی، سنت‌های سخت‌گیرانه، تعـبیر و تفـسیر تنگ‌نـظرانه‌ی دینی و فرهنـگ مردسالار دارد و در همه لایه‌های جامـعه و در تمام حوزه‌هـا ا‌تفاق می‌افتد.

 متن آن ازسازمان عفوبین الملل است وتوسط محترمه جمیله پلوشه بانوی فعال حقوق زن وفرهنگی کشورمان به فارسی برگردان شده است.  این خانم مبارز درپیشگفتار خویش در معرفی این کتاب و در باره خشونت و مبرم بودن مبارزه در برابر آن چنین مینویسد:

 ” کارزارگستردۀ جهانی منع خشونت دربرابرزنان ازسوی نهاد های بین المللی ازجمله سازمان ملل وعفو بین المللی(امینیستی انترنیشنل) درهشتم مارچ ۲۰۰۴ رسماً اعلام شد. درآستانۀ این کارزارکتابی با عنوان “آیا اورا دیده اید؟” ازسوی سازمان عفو بین المللی (بخش هالند)به زبان هالندی منتشرگردید. درونمایۀ کتاب آیا اورا دیده اید؟ ازیکسوبازگویندۀ خشونت دربرابرزنان از حوزۀ خانواده تامحیط کار،آموزش …. میباشد وازسوی دیگرهمه نهادها، سازمانهـا، جنبش ها، دولت هاو پیش ازهمه زنانرا در مبارزه برای توقف ومنع آن می طلبد

کتاب برپایۀ گزارش های عفوبین المللی، سازمان ملل، سازمان بهداشت جهانی، پژوهش های دانشگاه هـا گزارش های روزنامه های معتبرجهان، اسناد پژوهشی وزارت داد گستری هـــالنــد و وزارت انکشاف وتعاون بلژیک…. تهیه شده وبرمیثاق های جهانی ازجملــه میثـا ق ۹۱۹۷درباره حقوق بشری زنان ومنع همه انواع تبعیض دربرابرآنان، میثاق ۱۹۶۶ سازمان ملل دربارۀ حقوق برابرشهــروندی و میثاق ۱۹۹۳ دربارۀ رفع خشونت دربرابر زنان…. تکیه زده است.”

راه اندازی کارزار بین المللی علیه خشونت در برابر زنان بوسیله سازمانهای مانند ملل متحد و سازمان عفو بین الملل و سایر ارگانها از عمق، پهنا و حدت این فاجعه جهانی خبر میدهد  که ضرورت چنین  پیکار جهانی را برای توقف و منع آن ناگزیر گردانیده است. در این پیشگفتار از جمله میخوانیم: 

“زن بیش ازهرفرد دیگردرجامعه معروض به انواع خشونت است که درشکل های خشونت خانگی، اجتماعی وخشونت از جانب دولت ها ظاهر میگردد. خشونــت منشاء اساسی بسیاری ازآسیب های جسمی و روانی درنزد زنان شناخته شده است.

جامعه شناسان به این نظراند که منشا از هم پاشیدن خانواده ها، فرار زنان ازخانه  و پناه بردن به فحشا، مواد مخدر، دزدی وده هاانحراف دیگرریشه در خشونت دارد. اثرخشونت سالهای زیادی برروان وکردارانسان درخانواده وجامعه باقی میماند.

نقض حقوق بشـری زنان و از آن میان خشـونت نسبت بآنان به مثابه جرقه آتشی اسـت که بر تمام ارکان زندگی بشـری تاثیرات بزرگ و مستقیم وارد می‌نماید. زن جایگاهی در زندگی خانوادگی و اجتماعی دارد که هر گونه خشونت نسبت به “او”، بر همه اثر می‌گذارد.

خشونت از جسارت انسان دربیان حقیقت ودفاع ازآن می کاهد وحس اعتمادبه نفس، ارادۀ آزاد را تضعیف میکند. خشونت دربرابرزنان درهرحالت مشروعیت ندارد ونباید به آن اجازه داد.

سوگمندانه باید گفت خشونت دربرابرزنان درافغانستان علاوه بر اینکه ریشه درنابرابری جنسیتی، فقرجانکاه، عقب مانده گی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، سنت های ناپسند و فرهنگ مردسالار دارد همزمان متاثرازدرگیری های مسلحانه، تصفیه های قومی، بی جا شدن هاومهاجرت ها ودریک جمله فرهنگ جنگ وتفنگ میباشد. “

باساس گفتار (ایریناخان دبیرکل سازمان عفوبین الملل) زمانیکه من به خشونت دربرابرزنان می اندیشم، دراندیشه ام چهره های زنان جان میگیرند که زمانی آنان را ملاقات نموده وبه قصه های آنان گوش داده ام. برخی ازاین قصه هاچنان درد ناک وتکان دهنده اند که نمیتوان آنرا بازگونمود وبرخی دیگرچنان اثرگذارند که نمیتوان آنرا ازخاطر زدود. او اضافه میکند:

“خشـونت نسبت به زنان  از قدرتهای جابرانه، ذهنیتهای قبلا شـکل گرفته، از ناتوانیها، عدم کیفر خواهی و عدم آگاهی  آب می‌خورد.  وبیش از همه در نبود سـیاسـتی که دال بر خواستو اراده  جدیبرای متوقف سـاختن خشـونت  نسبت به زنان باشد، تشـدید می‌شود.”

دریکی ازبخش های این کتاب به نقل از اعلامیه ۱٩٩۳ ملل متحد در مورد “رفع خشـونت نسبت به زنان” به تعریف زیر در مورد خشونت بر می‌خوریم:

هر عمل خشن که بر “جندر” (جنسـیت) استوار بوده و نتیجه و پی‌آمد آن صدمه و یا آزار فزیکی، جنسی و روانی زنان را در بر داشته باشد، مانند تهدید به اعمال خشن و یا اقدام به زور و محرومیت‌های غیر قانونی  که موجب درد و رنج زنان گردد و صرف نظر از اینکه در خفا و یا در ملا عام واقع ‌شـود، خشـونت نامیده می‌شود.

در یکی از بخشهای کتاب بر اساس پژوهشهای انجام یافته به حقایق زیرین برمیخوریم:

• زنان درزمره بزرگترین واولین قربانیان خشونت بویژه خشونت جنسی هنگام بازداشت  یا زمان بازرسی در ادارات و پست های پلیس وزندانها میباشند.
•  تجاوز جنسی نسبت به زنان معمولاًبطورآگاهانه بخشی از راهبرد های جنگی را هنگام درگیری های مسلحانه تشکیل میدهند
• زنان بوسیلۀ دولت هاواجتماع، بخاطرعدم مراعات احکام درباره جامه وتن پوش ویاروابط جنسی (بیرون دایرۀ ازدواج) بشدت مجازات میشوند.
• قاچاق زنان بعنوان بخشی ازتجارت انسان، پس ازقاچاق مواد مخدرو اسلحه،ازعمده ترین منابع تامین کننده درآمد بزرگ سازمانهای جنائی بین المللی به شمار میرود.
• عدۀ بیشمارزنان درسراسرجهان صرف نظرازوابستگیهای طبقاتی، عقاید، مذهبی رنگ پوست و نژاد، متحمل درد،رنج وخشونت ازطرف مردان خانواده وهمسران خویش قرار میگیرند.
• باتاسف بیشترین موارد خشونت یاجدی تلقی نمیشوند ویا اینکه طبیعی پنداشته می شوند. بدین جهت است که خشونت علیه زنان دراکثر مواردبدون مجازات باقــی می ماند.

اصل اسـاسی منشـور سـازمان ملل در مورد رفع خشـونت علیه زنان، بر این تاکید می‌دارد که: خشـونت علیه زنان نباید بـه عنوان یک امر یا مشکل شـخصی زنان تعریف گردد.  تمام اشکال خـشـونت باآنکه از نظر خیـلی ها خـصوصی بـه نظر می‌رسـند، مانند خشـونت خانکی، ولی با این وجود در واقع دارای یک زمینه یا ا‌سـاس پیشـینه اجتماعی می باشنـد. این مسـاله به عـهده دولت‌ها اسـت تا جلو خشـونت را بگیرند و مرتکبین آنرا مورد پیگرد و بازخواسـت قانونی قرار دهند”.

در بالا من سعی نمودم این کتاب را بطور فشرده معرفی دارم. سایت آوای زنان در این اواخر آنرا بدست نشر سپرده است. امید علاقمندان آنرا مرور نمایند.

متاسفانه باید گفت که درافغانستان درسالهای واپسین خشونت در برابرزنان بالاتر و در اشکال خیلی خشن تر از شیوه ها و اشکال معمول در جهان بوقوع میپیوندد.  چنانچه که همه روزه ازطریق رسانه ها مردم شریف وطن درجریان هستند وباوجود موجودیت نهادهای بین المللی، مدافعین حقوق بشر انجمن های زنان درداخل و خارج ازکشور،خشونت دربرابرزنان کاهش نیافته بلکه بیشترهم شده است . چون دولت دراین عرصه توجه جدی نکرده است. حتی قانون منع خشونت که تا حدودی راه را برای مبارزین این عرصه هموارمــی ساخت وآنهم ازجانب وکلای پارلمان وطن رد شد که این خواست زن ستیزان و دشمنان پیشرفت و ترقی وطن عزیزمان میباشد.

 امیدوارم که همه با وحدت وتلاش درراه منع خشونت با حرف خانم پلوشه که با تقدیم این اثربه فعالان حقوق بشری زنان  تاکید میکند، همنوا شویم: ”  خشونت دربرابرزنان به هیچوجه پدیده ی مشروع درمناسبات خانوادگی واجتماعی نیست بنا ً نباید به آن اجازه داده شود. درحداقل آگاهی ازآن، پنهان نکردن آن، طبیعی نپنداشتن آن و بهترین حالت، به مقابله برخاستن دربرابرآن خواهد بود”.

 عزیزه عنایت