کسب علم بمافرض است،تاکه خودتو بشناسی
تاریخ نشر دوشنبه ۱۰ فبروری ۲۰۱۴ هالند
محترم عبدالکریم(خشنود هروی کهدستانی)
دوستان نهایت عزیز وگرامی الّسلام علیکم ورحمته الله وبرکاتُه!
اغلب ازما،درصحبت بادوستـــــان وهممسلکان خویش از بخش عمدهءکلام ،که عبارت از ضرب المثل هامیباشد بدست فراموش سپرده ایم.البتّ جامعهءبشری ازآوان خلقیت خویش با کسب تجارب آموزنده ای؛ چکیدهء اندیشهءخودرادرقالب ضرب المثل هابما بمیراث گذاشته است،که حاکی ازحالتیست که درزندگی ما رُخ داده است.
« درزبان روسی چنین ضرب المثل است :
»Что мы имеем не храним,
Потерявши плачем«!
معنی آنرا در مصراع اول منظومهء زیرلطفاً دریابید!که انگیزهءدرسرودن این قطعه شعرگردیده است.
***
آنچه راکه مـــا داریم ،قـــــدرِاو نمـــــیدانیم
بعدِرفتنش ازدست،ازپسش چه گریـــــــانیم
آنکه راکه دوست داشتیم،بِه زخودنپنداشتیم
چون تهی شده ست بستر،ازعزاچه بریانیم
کرده ظُلم وبدخــــویی،ازتکُّــــــبرونخــوت
گررسدبمـــــا رنجی،ازعمل پشیـــــــمانیم
غافـــل ازصوابدیــد ش،مابطرح خودنازیم
مادّه راکجاست ارزش؟،پشتِ اوشتابـــانیم
اهلِ علم وعرفان را،گوزمن سلام ایدوست!
بررســـــولِ خودنازیم،پیـــــروچه قُــرآنیم
این جهان پرفحشاء،ترسِ حق زدل برده ست
میکنیم بسی عُصــــیان،گرچه مامُسلمــــانیم
دشمنِ ماابلیس است،رزم بااوبمافرض است
زانکه اشرف المخلوقیم،باالحقیــــقه انسانیم
آن عــــدُّومُبیــــن را،سرزنـــــیم بامــرِحــقّ
موءمــنان صِّدیقیم،مسلِمـــــــانرا اخــــوانیم
لُطفِ حقّ همیش باماست،هادی ومددگاراست
شرع اوبجــــــــا آریم،باحیـــــاء وایـــمانیم
مردمکِ چشـــــــم ما،بینــــش اَخَـصّ دارد
چون حبیب دل گشتــیم،سُرمـــهءدوچشمانیم
این حیــــات را،بایست شکرنعمـــتش دادن
گــرعبـــادِمعقـــولیم،طالبِ چه رضـــوانیم
این مـــکان ششدررا،کَی ماساده پنـــداریم
ازشروع بَـــــدوِاو،راز اوراجــــــــــویانیم
عالَمی که غــــیب دارد،ازنظربودپنـــــهان
گرنبُـــودبه اوایمـــان،خودبـــدان بزنـدانیم
چه جهش درعقلِ ماست،زانکه جزءِآن کُلّیم
تازمان یـــومُ الحـــشر،رهـــروی دبستانیم
تارســــدبمارمــزی،ازحیــــــات پراِســرار
می شویم رحـیل سویش،تاجمله رازاودانیم
ازبرای چــــه؟ماراآفـــــــریـــد،خُــدای ما
بهـــرِآن عبادت دان!غرق عشق وعرفانیم
کسب علم بمافرض است،تاکه خودتوبشناسی
خـــــوان دقیق تواشعـــــارم،نکتهءزدیوانیم
یــــادِهــم زاُستــــادت،گه گهی دعایش کن
زانکه جـــوراُستـــادت،بِه ز زردرانبــانیم
هم نه ساده میـــــدانیم،قـــــدرپندپیـران را
حاصلت بگیرایجان!زانکه بــــذراحسانیم
طفلی وصباوت شــــد،دررسیــده اکمالت
چون سپیده شُدمویت،رشک موج طوفانیم
پُخـــته میشودانســـان،درکشاکش دوران
گربُودخصالِ نیک،یک کسی نرنجــانیم
سیرعـــقلِ هرکــــرا،درمـــداراوبیـــنیم
دفـــــترسوانح را،باکمــــالِ دل خـوانیـم
نیکی وهمان زشتی،نشئت ازعمل باشــد
حقّ برآن بصیرباشد،مصدرِبس عُصیانیم
حـــرف وگُفتنی هــایم،خالی ازحیاءباشد
گرغرض درآن باشد،درادب نه چنــدانیم
نورچشم من هستی،باتوچون سُخن دارم
تومخاطبـــم گشتی، هردوی ما افغــــانیم
خرمن است مُرادِتو،شوتوخوشه چین درعُمر
لطفِ حـــقّ دهـــدبرکت،ماشریک دهقانیم
هرطرف توخواهی دید،باغ وراغ سبزِ را
درمسیرت ایجــانـــا!،بُلبُــــل گُلستـــــانیم
شوروشوق عشقت را،درنهـــادِخـود دیدم
صاف وبیغـش واَبـیَض،همچوشیرپستانیم
العطش!چوگویـانی،جــوئی آب زمـــزم را
بــــین یثــرِب ومَـــکّه ،نهُـــفته دربیابـانیم
خانی گشته ازمهرش،ایـــندل پرازغــوغا
حوض کـــوثراست قلبــم،دردهارادرمانیم
میطـــپم بدوستــانم،هرکــجا که من باشـم
ازغم وفـــــراقِ دوست،قیدوبنـدهجــرانیم
آب وخاک این میهــن،پرورش نمود جانم
همچولاله داغ دردل،لاله زار کُهســانــیم
ای برادر!وای میـهن!این نفــیردل بشنو!
درغوروهِری یاخوست،یاکه درسمنگانیم
دردیــارِاین کشور،چون برادر وخــواهر
عضویکـــدیگر هستیم،ازنفــاق پریشانیم
(خشنود)ارشُدی ایدوست!همجواررابرگو!
هـــردوی ماازاُلـــفت،آن غبـــــارِآستانیم
***
عبدالکریم(خشنود هروی کهدستانی)
شهر کییف-اوکرائین
مورخهء ۰۸-۰۲-۲۰۱۴م.
خشنود گرامی ، بازهم مثل همیشه زیبا و دلنشین است . موفق و سلامت باشید. مهدی بشیر