بیان تلخ
تاریخ نشر شنبه دهم می ۲۰۱۴ هالند
محترم سید همایون شاه عالمی
بیان تلخ
سید همایون شاه (عالمی)
۹ می ۲۰۱۴ م
کابل – افغانستان
*****
زاهد مـــــرا فســـرد گهــی از بیان تلخ
ابر ِ سیه کـــــشید رخ ِ آسمـــــــان تلخ
شیرین فروخت جـــلوه بسی از لب ریا
بلبل ترانه گـــــفــت ازآن داســــتان تلخ
فردوس را ز قهر خودش دوزخی نمود
گویی مرا گذاشت درین امتحــــــان تلخ
اذیان بگفت در حق آن مهربان کـــــریم
شیرین بکـــــرد باده ی ما در گمان تلخ
پیشانی تُرش کرد غضــــبناک چهره را
اوضـــاع ِ شور داشت تن ِ بی روان تلخ
دارم جنون عشق نه هُــــــــشیار میشوم
بیـــــــزار گشته ام که ازین داوران تلخ
من بار ها ز مصحف جـــانان گذشته ام
آیا کی دیده است گهی مهــــــــربان ِ تلخ
جز رحمت و سخاوت و عـزت ندیده ام
پس از کجــــــا رسید چنین کاروان ِ تلخ
با تیغ جهل کـله یی مــــــردم همی بُرند
تندی بســـــــــــی کنند چنین پیروان تلخ
ما را ارادت است به شمس و به مولـوی
تیرِ غضب منه، گهی در کمــــــــان تلخ
آزاده گشتم از کشاکش هر محتسب دگـر
شیرینی هــــا رسید چنین ازمـــــیان تلخ
دارم شراب عشق چو شهد است بیگمان
شیخ از گناه خویش خورد آب و نان تلخ
صلح و صفایِ عشق (همایون) بهار باد
زاهد زتنگ چشمی بباد ِ خــــــزان ِ تلخ
سید همایون شاه (عالمی)
دوست گرامی جناب عالمی عزیز ، بازهم سروده زیبا و مملو از احساس است. زنده باشید. مهدی بشیر
Tashakur Dost Grami – Mamnun-e Shuma Janab-e Mehdi bashir.