۲۴ ساعت

مکالمه شیطان بانوح علیه والسلام

مکالمه شیطان بانوح علیه والسلام

تتبع ونگـارش :

الحاج امــیـن الـدیــن « سعـیـدی – سعید افـغــانی »

مـــدیــــر مطـالعات سـتراتـــیژیک افغان
و مسؤول مرکــز کلتوری دحق لاره- جرمنی

تاریخ نشر چهارشنبه ۷ سرطان۱۳۹۱ – ۲۷ جون ۲۰۱۲

الحاج امــیـن الـدیــن « سعـیـدی – سعید افـغــانی »

حضرت نوح  علیه السلام  یکی از پیامبران است  که با تمام  حوصله مندی خواست  تا  قوم  خویش رااز  چنگال جهل  و بت پرستی  نجات دهد .   ولی ؛ هر چه آنها را نصیحت کرد  نتیجه نگرفت و هر چه  قوم  خویش  را به عذاب الهی هشدار میداد  و اعلام  خطر میکرد، قومش از گمراهی  دست برنمیداشت .

وضعیت به حدی رسید که قوم  خطاب  به نوح علیه والسلام کرد وگفت : ‎

« ای  نوح !  با ما جرّ و بحث  زیاد کردی، و بسیار بر نصحت خود پافشاری هم  نمودی ، حالا وقت آن رسیده است  که اگردر گفتار خویش صادق هستی  ، آن  چه را از عذاب الهی به ما وعده  میدهی  بیاور.»

نوح علیه السلام  از جانب  پروردگار به   ساختن  کشتی  مکلف میگردد : « وَ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْینِنا وَ وَحْینا وَ لا تُخاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ؛ و اکنون در حضور ما و طبق وحی ما کشتی بساز! و درباره آنها که ستم کردند شفاعت مکن که همه آنها غرق شدنی هستند.» (سوره هود : آیه  ۳۷ .)

حضرت  نوح  علیه السلام   نیز مطابق  فرمان الله ، قوم  خود را از عذاب سخت  الهی  و بلای  عظیم طوفان  که در پیش رو دارند  برحذر میدارد ، ولی با آنهم ؛  قومش  به  لجاجت خود  می‎افزودند. 

 نوح  علیه السلام  به طور کلی  از هدایت شدن قوم  مأیوس شد، زیرا  میدید  روز به روز بر لجاجت و آزار آنها  افزوده  میشود و آنها آن  چنان از نظر فکری  و روحی مسخ   شده‎اند  که   هیچ  روزنه امیدی برای  نوح علیه السلام  برای  جذب قومش باقی نماند ،حتی  زن وفرزندش هم نصحیت پدر  را گوش نکرد .

پرودگار  به نوح علیه والسلام  فرمود : « لَنْ یؤْمِنَ  مِنْ قَوْمِکَ  إِلاَّ مَنْ قَدْ آمَنَ؛ جز آنعده  که تا کنون ایمان آورده‎اند،  دیگر هیچ کس از قوم  تو ایمان نخواهد آورد.» ( سوره هود  آیه ۴۰)
در همین  وقت  است که : نوح علیه والسلام  قوم  خویش  را سزاوار  نفرین  میبیند  وآنان  را  چنین نفرین کرد: 

« رَبِّ  لا تَذَرْ عَلَى الْاَرْضِ  مِنَ الْکافِرِینَ دَیاراً إِنَّکَ  إِنْ تَذَرْهُمْ  یضِلُّوا عِبادَکَ  وَ لا یلِدُوا إِلاَّ فاجِراً  کَفَّارا؛ پروردگارا!  احدی از کافران  را روی زمین زنده  مگذار ،  چرا که  اگر آنها را زنده بگذاری  بندگانت را گمراه  میکنند و جز نسلی  گنهکار و کافر به وجود نمی‎آورند». ( سوره هود  آیات ۲۶ و ۲۷)

در این  وقت است که  طوفان  عظیمی  از آسمان  و زمین،  از شرق  وغرب همه  جا را  فرا میگیرد،   آبی که از آسمان  می‎آمد  باران  نبود، بلکه چون سیلی  بود که بر زمین  میریخت و  همه جای  زمین تبدیل  به آبشارهای عظیم و بینظیر شده  گردید .

همه جا را آب گرفت و کشتی نوح علیه السلام در سطح آب قرار گرفت ، وهمه انسانهای که در بیرون گشتی  باقی مانده  بودند ،  غرق  و  به  هلاکت  رسیدند .

میگویند  در همین اثنا  شیطان  بنزد  نوح  علیه السلام  می اید و خطاب  به نوح  علیه السلام  کرده و میگوید :

تو حقى بر گردن  من دارى  ، که من مى خواهم  آن را  برایت ادا  کنم!
نوح علیه والسلام  (در تعجب فرو رفت) و گفت:
جای بسیار تعجب است که من حقی بر تو داشته باشم ، با آنهم بگو چه حقی؟ باز با خود  چه اوردی !
شیطان  خطاب به نوح علیه السلام کرد و گفت:

همان نفرینى  که درباره قومت  کردى و آنها را غرق  نمودى، و احدى  باقى نماند که من او را گمراه سازم، بنابراین من تا مدتى  در بیکاری  با سر خواهم برد ، تااینکه  نسل دیگرى به دنیا ایند و من به گمراه ساختن آنها مشغول  شوم.
نوح به شیطان گفت : حالا دیگر چه را مى خواهى   جبرانى  کنی ؟
شیطان گفت :

در سه موقع  به یاد من باش!  که من نزدیک ترین  فاصله را به  بندگان در این سه  موقع  دارم: 
ــ   هنگامى که خشم،  تو را فرا مى گیرد ؛  به یاد من  باش !
ــ   هنگامى که میان دو نفر قضاوت مى کنى ؛  به یاد من  باش !
ــ  هنگامى که با زن  بیگانه اى تنها هستى ، و هیچ  کس در آنجا نیست؛  بازهم به  یاد من  باش »! 

پایان