۲۴ ساعت

لعل بدخشـــــان

احمد محمود امپراطور

لعل بدخشـــــان

احمد محمود امپراطور

جمعه نهم سرطان ۱۳۹۱هجری خورشیدی

کابل – افغانستان

مــرغ دل مــــا را تو مــگو بی پـــــر و بال است

پرواز ِ به مقصد شدن اش سعی وصال است

می باش خبـــــر صعب شود سهل به فــــــردا

چیــــــزی که محال است مگویید محال است

نه ماضـــی و، مستقبل و، نه حال چه جویی

فــــرداست که امروز شد امروز چه حال است

در خـــــاک فتـــــادی و خوری حسرت عنــقا

از بنــــــد اگــــر وا شوی عنــقا تــهِ بال است

عمــــــری که شماری و، بدان فخــــــر نمایی

خود حاصل رنج و، غم  روز و مه و سال است

کور خود و بینای عزیـــــزان شدن عیب است

ای بی هنر این بیهودگی ها چـه کمال است

در سنجش میـــــــــزان عدالت کـــده ی دهر

از آدمیت پــــرسش زور و زر و مـــــال است

نه عهد بجــــــا ماند، نه وفـــــا و، نه جوانـی

خورشید ِدر خشندهء صبح، شـام ذوال است

تا چشم بهم میزنی عمـــرست به رهی باد

طوفان حوادث به گل اینجـــا چه مجال است

از صورت خوبــــــــان تو چه جویی که دران جا

چون پیش زما صحبت شان باخط و خال است

ما عاجزیــــــــم از شـــــرح معمـــای دهانش

از جانب ما بهــــــر پـــــری عرض سوال است

محمـود نمود پیــــــــروی از مکتـــب ِ بیــــدل

از لعل بدخشـــــان همین نسخه مثال است
——————
احمد محمود امپراطور