۲۴ ساعت

تحفه گران

تاریخ نشر پنچشنبه ۱۳  قوس ۱۳۹۳ – ۴ دسامبر  ۲۰۱۴ کانبیرا- آسترالیا

محترم عبدالغفور امینی

تحفه گران

 عبدالغفور امینی

ازشهرلوند سویدن

چون بهترین وبیش بها بودمادرم

ازبهرِ من فرشته لِقا بود مادرم

هم رازِ زنده گی به من آموخت روزوشب

هم دستگیر وراهنما بودمادرم

تا نیمه شب نخُفت مرا گر ملول دید

چون یک طبیبِ دست شِفا بودمادرم

گرمی وروشنی به شب وروز داشتم

خورشید وماهتاب نما بود مادرم

با  لای لای مهر ومحبت به بسترم

درگوش من چه نغمه سرا بود مادرم

قلبش برای من چو به هرلحظه می تپید

حامی برای من همه جا بود مادرم

برخود که فکر هیچ نمیکرد لحظه ای

لیکن به من چو پُشت وپناه بود مادرم

مارا به زیرِ بالِ نوازش عزیز داشت

معمارِ آشیانهء مابود مادرم

بودش اگرچه بیش غم رنج روزگار

خندان به روی ما همه جا بود مادرم

اوبود مهروگرمی واحساس وعاطفه

بحرِامید ومهرووفابود مادرم

ازبهرِ حفظِ ما به خداوندِ کارساز

هرصبح وشام دستِ دُعابود مادرم

دستِ نوازشش به سرم بود هردمی

زانرو به من همیشه شِفابود مادرم

نِی دردداشتم به کنارش نه رنج وغم

بردردِ من همیشه دوا بود مادرم

هم درمحیطِ خانه وفامیل ودوستان

خواهان همیشه صلح وصفابودمادرم

اوپندِما ب خوب به ما بود مادرم

آموختیم مهرووفارا همه ازاو

چون آیتی زلطف وصفابود مادرم

افسوس وحیف رفت واجل رالبیک گفت

یک تُحفه ی گرانِ خدا بودمادرم

عبدالغفور امینی