۲۴ ساعت

در مورد معضلۀ جنایتکاران جنگی

تاریخ نشر چهار شنبه ۲۵ اسد ۱۳۹۱ –  ۱۵ آگست ۲۰۱۲ هالند

بازهم نظری به مضمون نیویارک تایمز

در مورد معضلۀ جنایتکاران جنگی در افغانستان

ملالی موسی نظام

۱۴ آگست، ۲۰۱۲

محترمه ملالی موسی نظام

اگر شما به نزدیکی افکار و نظریات دو شخصی که به فاصلۀ دو بر اعظم از هم دور بوده و هرگز در طول حیات، با هم ملاقاتی نداشته اند، بلکه درد های جانسوز مردم وطن و بربادی سرزمینشان تا حدی افکار و نظریات مشابه شانرا بهم ارتباط میدهد که هر دو در زمان معین و موضوعات مشابه، درد دل خویشرا بر روی صفحات نقش می ببندند. با مطالعۀ مضمون افشاء گرانۀ مستند تان، خداوند را درین ماه پاک عبادت شاهد میگیرم که « ما» خواهر و برادری از ورای اقیانوس ها افکار مشترک خویش را در موضوع خاصی در مورد وطن، روز گذشته یکجا ثبت میکردیم.

*****

۱۳آگست، ۲۰۱۲

دوست و برادر محترم آقای سیستانی،

امیدوارم با فامیل به پناه ایزد متعال باشید. در مورد مقالۀ « راد موردلاند» منتشرۀ نیویارک تایمز که درسایت افغان جرمن آنلاین به نظر خواهی گذاشته شده است، با نظر داشت اینکه شما یک شخصیت خبره و یگانه تاریخ دان معاصر هستید که من میشناسم، خواستم نظریات چندی را برعلاوۀ مضمونی که در زمینه قبلاً تحریر داشتم، به ارتباط به احترام و سوابق دوستی ای که با شما دارم، بیان نمایم:

اول: همان طور که اظهار نمودم، گرچه تهیۀ این راپور از جانب کمسیون حقوق بشر افغانستان با نظارت متخصین خارجی صورت گرفته است، راپور جامع قبلی و بسیار ارزشمند« پروژۀ عدالت و دادخواهی افغانستان» که از همان سال ۲۰۰۵ تا بحال به دسترس حامد کرزی و جهانیان قرار دارد، در شناسائی و تثبیت مطلق جنایات ضد بشری و پامال گستردۀ حقوق بشر آمران تنظیمی و گروه های آدم کشان مربوطۀ شان، هیچ کمی و کاستی ای نداشته است.

 راپور اخیر هم مانند راپور اولی همان جنگ ها و جنایات غیر انسانی بر مردم افغانستان را از سالهای ۱۹۷۸ الی ۲۰۰۱ افشاء مینماید، مخصوصاْ تیمی که « پروژۀ عدالت افغانستان» را با امکانات مصاحبه های وسیع با مردم جنگ دیده با دسترسی با السنۀ محلی هر جا مستقیماً تهیه نمودند، حقوق دانان بین المللی و افغان بودند. در حالیکه آن راپور سالهاست که به آسانی و با یک کلیک بدسترس همگان قرار میگیرد، پس با مصرف سرمایه و وقتی که کرزی با امر به ساختن این راپور« بی نتیجه» که از هفت سال قبل شروع گردیده است، چه مفهوم و منظوری بیان میگردد، به جز از اغفال ملت مظلوم افغانستان و مؤسسات حقوق بشرجهانی و محاکم بین المللی؟! البته پیگیری و تعقیب مداوم در افشای جنایات و جنایتکاران جنگی و تازه نگهداشتن تاریخ واقعی و رویداد های خونین وطن، مخصوصاً ذریعۀ مطبوعات، وظیفۀ هر افغان وطنپرستی است که با مطبوعات سر و کار دارد. درین مورد باید با دسترسی عمومی به انترنت، راپور جامع و مستند« پروژۀ عدالت افغانستان» بصورت متداوم مطالعه، چاپ و تکثیر گردد. اینکه راپور اخیر هم اهمیت خود را در معرفی جنایتکاران جنگ های افغانستان دارد، جای شکی نیست، ولی اگر فکر نماییم که حامد کرزی با موجودیت راپورجدید، صرف دل و جرأت افشای صرف «قتل عام افشار» را با عاملین آن دارد که در ویدیوی دست داشتۀ خانم سجیه کامرانی و مسکینیار، سالهاست که قابل شناخت هستند. نخیر که هیچ و هرگز امکان ندارد….. وی بر روی گل فهیم تکیه گاه راست خود و قانونی و عبدالله بالا دیده نه میتواند و نه امریکا اجازۀ بازخواست و محکمۀ حتی یک آدم کش جنگی را تا قبل از خروج از افغانستان، حتی در محکمۀ بین المللی« لاهه» مجاز میداند! ای بسی آرزو که خاک شده!

راپور ارزشمند «کمیتۀ نظارت بر حقوق بشر» که توسط خود ارگان حقوقی ملل متحد تحت عنوان « دستان آغشته بخون» همچنان پرده از حوادث غیر قابل باور یکسال اول ورود آدمکشان حرفوی ای بنام تنظیم ها به شهر کابل و بخصوص شاهکار های جنایی شورای نظار سلطنت ربانی/مسعود  و طرفین متخاصم آنان بر میدارد، آئینۀ دیگریست که حوادث غیر قابل باور آن سال خونین ترین را مستند منعکس مینماید. این راپور مهم سالهاست که به قلم توانای جناب « رحمت آریا» به پشتو ترجمه و نشر گردیده است و در وبسایت خود مؤسسۀ مذکور به آسانی دستیاب میگردد که مطالعۀ آن استخوان سوز و جریانات ثبت شده، علل خصوص آمادگی و اجرای «قتل عام افشار» با نوعیت استعمال سلاح  ثقیلۀ مخرب بر مردمان بی دفاع ما، از بالای کوه آسمائی، با نتیجۀ استثنائی مرگ و انهدام یک منطقۀ وسیع، با تجاوزات غیر انسانی، نهایت وحشتناک و غیر قابل باور است.

پس، نتیجۀ این حکایت برای ما تعلیم میدهد که صرف نظر از بازی و چال حامد کرزی در فریب ملت مظلوم و خاک مالیدن به چشم جهان خارج که ناکامی ها و بربادی دهۀ اخیر راهم در اثر موجودیت همین جنایتکاران بر سر قدرت دولت نامبرده میدانند، آیا شما به حیث یک شخصیت خبره و تاریخ دان ناظر بر اوضاع اسفبار وطن، کدام نتیجه ایرا برای اقدامی در راه عدالت و انصاف از این  راپور«هیاهو برای هیچ» که اجازۀ نشر آن هم« فعلاً؟!» موجود نیست، سراغ داشته میتوانید؟

دوم: همانطوریکه خانم سجیه کامرانی در پروگرام مشترکی که دو ماه قبل در تلویزیون، بر معضلۀ نا روایی داشتیم، اشاره نمود، چرا اکثر موضوعات مهم در نظرخواهی سایت افغان جرمن، نظرات هموطنان را طور شاید و باید جلب نمی نماید؟ مثلاً همین موضوع تکراری تهیۀ راپور جنایتکاران جنگی و اینکه اکثراً کرسی های کلیدی دولت در اشغال آنان بوده و امروز همه محرک بیشترین فساد اداری و رشوه خواری و چور و چپاول دارایی های ملت فقیر و محتاج هستند، چرا از نشر مضمون تابحال نتوانسته نظر هموطنان قلم بدست را در زمینه جلب نماید؟ درحالیکه گفته میشود که خوانندگان روزانۀ این سایت زیاد اند. فراموش ننماییم که تعداد نظردهندگان و وابستگان خود سایت افغان جرمن و ترجمان/نویسنده را که نادیده بگیریم، دیده میشود که فقط عده ای بسیار معدود از تحلیل گران به موضوع علاقمند شده اند که آنهم روشنی و راه حل عملی ای در قبال تعمیل راپور نمیتوانند ارائه نمایند، چون ناممکن است. جای تعجب است که به ده ها مضمونی که از نویسندگان در گذشته بالای« پروژۀ عدالت افغانستان» در همین سایت بشمول این جانب نشر گردیده، هیچ جانب داری ای از آن راپور روشن افشای جنایات در افغانستان، نگردیده است.

سوم: مضمون نیویارک تایمز که بتاریخ۲۲ جولای سال جاری واضحاً توسط « راد نوردلاند» تحریر گردیده است در صفحۀ نظر خواهی سایت افغان جرمن آنلاین، به حیث ترجمه نه، بلکه ترجمان را نویسنده معرفی نموده، که این موضوع البته موجبات غلط فهمی را در شناخت موضوع فراهم مینماید، چنانچه حتی در داخل خود نظر خواهی هموطنی بنام « ف هیرمند» سوالاتی در زمینۀ ترجمۀ کلی یا قسمی ارائه نمود. همچنان در مضمون نیویارک تایمز، در پایان صفحه اصلاحاتی- Corrections با مقایسه با متن، در مورد بعضی مناطق و یا تاریخ آغاز جنایات بشری در افغانستان، چنین تحریر گردیده که در نوشته/ترجمۀ افغان جرمن البته تذکری از آن نرفته است:

(این مضمون تجدید نظر گردیده است تا اصلاحات ذیل را انعکاس دهد:

اصلاحات: ۲۷ جولای، ۲۰۱۲

به منظور تصحیح و تنظیم اشتباهات یک مضمون بروز دوشنبه، در مورد راپور افشاء نشدۀ حقوق بشر در بارۀ کشتار های دسته جمعی افغان ها تا زمان سقوط طالبان سال ۲۰۰۱‎، در یک نقطه به غلط درج گردیده که همانا سال هائی است که این راپور آنرا در بر میگیرد. طوریکه مضمون بصورت صحیح در جای دیگری ثبت گردیده، راپور آغاز قتل  و کشتار های دسته جمعی را حتی در سال ۱۹۷۸، قبل از اشغال افغانستان توسط شوروی نشان میدهد- نه از دهۀ ۸۰

مضمون همچنان در قسمت جاییکه قتل عام توسط طالبان که به ملا فضل آخند، قوماندان طالبان ربط میگیرد، اشتباه میکند. تحقیقات ملا آخند را متهم به دست داشتن قتل عام در شمال افغانستان قلمداد مینماید، نه بصورت خاص در شهر مزار شریف).

بنابرآن، اگر بازهم ملیون های دیگری و سالهای بیهوده ای برای تحقیق و مطالعات جریانات ملت سوز ۳۴ سال خون و آتش در افغانستان به مصرف برسد، نتیجه همان خواهد بود که قسمت اساسی آن را راپور ارزشمند و بی چون و چرای« پروژۀ دادخواهی یا عدالت افغانستان» و راپور مستقل و مستند کمیتۀ نظارت بر حقوق بشر تحت عنوان« دست های آغشته بخون»،با استناد بینظیری سال ها قبل افشاء نموده اند. البته اگر راپور جدیدی بتواند رویداد های خونین و جریانات کشتار، فساد اداری و امثالهم در دولت امروزی وطن فروشان خلق و پرچم و زورمندان جنگ های کابل را هم افشاء نماید« چیزی که عیان هست…..»، البته اوراق جدیدی را به تاریخ خون و آتش دهه های اخیر مادر وطن خواهد افزود!

به حفظ وامان پروردگار باشید،

ملالی نظام