گوهر نفروخته
تاریخ نشر شنبه ۱۶ عقرب ۱۳۹۴ – هفتم نوامبر ۲۰۱۵ هالند
گوهر نفروخته
سید همایون شاه عالمی
ششم نوامبر دوهزار و پانزدهم میلادی
کابل افغانستان
برکِـــــی بنمایم جگــــــــر سوخته ام را
این قلب ِ مژه خورده ی نا دوخته ام را
قـــــــوَت نبَوَد آب زنم گلــــخنِ این دل
خـــــــاموش کنم آتشِ افـــــروخته ام را
از من شنوید و منمــــائید گهــــی عشق
واضــح بکنم عـــبرت آمـــــوخته ام را
لخت جگــــر آورده سرِ مــــژه گــذارم
ارزان بکنم گـــــوهرِ نفـــروخته ام را
آورده بلای ِ بســـــــرم عشق مپرســـید
برگـــــور بَرَم رویِ برافـــروخته ام را
عشقســت همایون زدلــــم ، تا به لبانم
بیرون بکــــشم آتش اندوخـــــــته ام را
سید همایون شاه عالمی
ششم نوامبر دوهزار و پانزدهم میلادی
کابل افغانستان
درود به عالمی عزیز ، سروده زیبا ، عالی و مانند همیشه خواندنیست. موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
ممنون شما جناب مهدی بشیر فرهنگی با استعداد و دوست نهایت محترم. برایتان صحت و موفقیت آرزو دارم.