«آتشِ نِهانی»
تاریخ نشر دوشنبه ۸ اکتوبر ۲۰۱۲ هالند
حسن شاه ” فروغ “
۸ / ۱۰ / ۲۰۱۲ لندن
«آتشِ نِهانی»
زِعَدوی خود رِهانید،وطن و دیارِمارا
که سیاه و تارکرده،همه روزگارماراِ
همه جا فگنده آتش،بدرون مرغزاران
به بَهار هم نروید،گلی گُلعُزارِ مارا
شده سالها که دستم،نرسد بزُلفِ یارم
نه بزُلفِ یار بستن ،دلِ بی قرارِ ما را
جگرم زتیرِ خصمش ،بنموده پاره پاره
بسی داغدار کرده ،دل داغدارِ ما را
به دِلم زعشق میهن ،بوَدآتشی نهانی
به درونِ مجمرِدل ،شرراست غبارما را
بدماغِ آرزو ها ،زِشمیمِ عطرِ زُلفش
چو وزید بادِ میهن ،بربود خمارِ ما را
نَبَرید نَزدِ اغیار ،خبری زجام و باده
نَزند بَلب رقیبم ،می خوشگوار مارا
نَبود اَنیسِ رازی،نه رفیق و دِلنوازی
که زِداید از دِلِ ما،غمی بیشمارمارا
نَبوَد بَعدِ مَرگم زِ«فروغ»ما نِشانی
نَه بَمُلکِ کُفر یابی،اثرِ مَزارِ ماراِ
باتقدیم احرام فروغ از لندن
بسیار عالى آقاى فروغ. با سوز و با احساس
پرسوزه و زیبا!
تشکر از جناب شما آقای شریف وخواهرم شهلاجان که
وقت خود را صرف خواندن سروده ای من کردید
پس وقتِ مان در زیبایی گذشت از ان چه بهتر! ممنون شما.