شعر مولانا مرا افسون کند
تاریخ نشر پنجشنبه ۲۸ عقرب ۱۳۹۴ – ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵ هالند
از مولانای بزرگ تداعی شدم
سید همایون شاه (عالمی)
شعر مولانا مرا افسون کند
از جهانِ ظاهری بیرون کند
روح ما را میدهد عشق دگر
تن ازین اسرار باشد بی خبر
می کشاند تا خدا عرفان او
لایتنهایی بود میدان او
می کشاند مثنوی ِ معنوی
میدهد بر فکرتِ کهنه نوی
می نماید این وجودت همچو نی
عشق آرد آخرِ این نامه طی
شش بود اندر ربابش تارِ عشق
می سراید نغمه ها افکار عشق
از نیِ انسان همی آید نوا
آسمان را پرنموده این صدا
نغمه گر اسرار از انسان کشد
عارفان این نغمه را آسان کشد
عاشقی شرط است تا عارف شوی
بعدِ آن در عشق او هاتف شوی
بعدِ آن از گورِ تن بیرون شوی
فارغ از هر استخوان و خون شوی
من همایونم که این شد راه ِ من
کس ندیده سوز و درد و آه من
سید همایون شاه (عالمی)
۱۹ نوامبر ۲۰۱۵م
کابل، افغانستان
درود به محترم آقای عالمی ، سروده زیبا و مملو از احساس است که واقعا خواندن اشعار مولانای بزرگ انسان را افسون میکند. موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
سپاسگزارم دوست نهایت عزیز مهدی جان بشیر سلامت باشید ، برایتان موفقیت و سعادت و صحت آرزو دارم.