۲۴ ساعت

یاد بود از ۳۴ مین سالروز وفات استاد بشیر

تاریخ نشر  یکشنبه اول قوس  ۱۳۹۴ –  ۲۲  نوامبر ۲۰۱۵ هالند

با عرض سلام وادب به تمام  خواننده گان محترم  ، فرهنگیان عزیز  ، شاعران و نویسنده گان گرامی سایت ۲۴ ساعت و دوستان محترم فیسبوک های آن   !

 امروز یکشنبه اول قوس سال ۱۳۹۴ خورشیدی مصادف است به سی و چهارمین سالگرد وفات  پدر عزیز و گرامی  ما زنده یاد استاد  علی اصغر بشیر هروی شخصیت ادبی و فرهنګی ګشور عزیز ما افغانستان  که در سحر گاه اول قوس سال ۱۳۶۰خورشیدی هنگام نماز صبح در کنار کاغذ و قلمش در شهر تهران کشور ایران  در غربت جهان فانی را وداع ګفت و به دیارحق پیوست .  إنا لله وإنا إلیه راجعون ودر همان روز به مشهد مقدس انتقال یافت و درعصر روز دوم قوس با حضور هزاران تن از هموطنان و فرهنګیان افغانی وایرانی در بهشت رضا به خاک سپرده شد .روحش شاد و یادش گرامی باد.

پدر عزیزما  مانند هزاران هموطن گرامی دیگر   پس از کودتای هفت ثور ۱۳۵۷ و تحولات سیاسی در کشور مجبور به ترک افغانستان گردید ، مهاجر و بی وطن شد.

استاد بشیرهروی از جمله خوشبخت ترین انسان های  کشورما  مانند ملیون ها تن دیگر بود که   کابل را قبل از آمدن  هزاران تن  جنایتکار ، دزد  ،  آدمکش  ، پا لوچ ها ی محتاط به مواد مخدر ، تفنگسالار  و به اصطلاح  مسلمانان واقعی ویا مجاهد نما ها  که از نام اسلام استفاده کردند و اسلام را بد نام نمودند ترک کرد و این وحشی ها را ندید .  داکتر نجیب الله که کنار رفت و قدرت را به اختیار به اصطلاح مجاهدین گذاشت و آنها با صدای بلند گفتند که  ما کمونیست ها را از بین بردیم و دولت را گرفتیم ، در حالیکه خودش کنار رفت .

  تفنگسالاران در طی چند روز محدود  کابل زیبا و جا های تاریخی را  و یران  ، دوایر دولتی و خانه های مردم را چور وچپاول کردند ، به زنان و دختران مردم تجاوز کردند و اکثر آنها را باخود بردند که تا کنون زنده و مرده شان معلوم نیست و تعداد زیادی را هم مجبور به ترک وطن و روانه  کشور های بیگانه کردند که یکی از آنها خود  بنده میباشم که حامل ترک کردنم دزد سر گردنه صدیق چکری و یا وزیر اطلاعانت  وفرهنگ مجاهد نما ها بود و من همان وقت مدیر مسؤول مجله دکمکیانو انیس و عضو هیات تحریر روزنامه ملی انیس بودم و نتوانستم بیشتر  ظلم ها ، جنایات  ، بریدن سینه های زنان و زندانی کردن  آنها را  در کانتینر ها  و  مرده های آنها را  در گور های دسسته جمعی ببینم و یا بشنوم . بیشتراین جنایت  ها را سیاف ،مزاری ،  گلبدین ، دوستم ، جمعیتی ها  و گروه های کوچک کردند و دیدن این همه جنایت  برایم مشکل بود و خوشبختانه پدر مرحومم این همه وحشیگری های آنها راکه ما دیدیم او  ندید. روحش شاد و جنتها نصیبش .

این رهبران به اصطلاح جهادی  عاشق قدرت و چوکی بودند  و در هر چهار راهی یکی از این خایین ها  یا مجاهد نما ها  ها تخت ریاست جمهوری خود را گذاشته بودند و رفت آمد از یک منطقه به منطقه دیگر با نامه صورت میگرفت و هر کدام تشنه قدرت بودند . چنانچه همین اکنون دولت عبدالله و غنی هم  سر تقسیم قدرت با هم به توافق نرسیدند .

پدر گرامی ما تا آخرین روز حیاتش در مهاجرت با قلم و کاغذ ش مشغول بود و در مقابل ظلم و جنایت مبارزه کرد .و تا دم مرگ هم بفکر هموطنانش بود.

زنده یاد استاد بشیرهروی در و صیت نامه اش ضمن رباعی خطاب به هموطنانش چنین سروده است :

ای ملت آزاده ای افغانستان

ای شسته برای حفظ دین دست از جان

پروا مکن از دشمن گمراه چو هست

یار تو خدا «ج» و رهنمایت قرآن

  *********

گردوست بدشمنم فروشد غم نیست

ورخصم بکشتنم بکوشد غم نیست

من بچه انقلابم ار چشمهء خون

از هر رگ گردنم بجوشد غم نیست

همانطور که اکثر دوستان ونویسنده گان و  بخصوص فرهنگیان عزیز ما میدانند و یا شنیده اند استاد علی اصغر بشیر هروی شخص ادیب، شاعر، نویسنده، مؤرخ، محقق، منجم و طنز نویس مشهور کشور بود که از وی  تآلیفات و تتبعات زیادی تحت عناوین هزار و یک حکایت ادبی و تاریخی که قسمتی از  آن در سایت ۲۴ ساعت چاپ شده   ، خمیرخان ، کلیات سنایی ، سیری در ملک سنایی ، شیوهء داستانسرایی امیر خسرو و اندیشه های عرفانی  پیر هرات که به طور مکمل در سایت ۲۴ ساعت  قبلا نشر شده  ، حالات پیر هرات ، شاهراه تورغندی هرات ، قندهار، و اینها همه  بصورت کتابهای مستقل چاپ شده اند و از وی  بجا مانده  است  که هریک از آثار یاد شده از ارزش خاصی بر خورد داراند .

 نظر به تقاضا تعدادی از دوستان و علاقمندان سایت ۲۴ ساعت که موفق نشدند تا از آرشیف سایت ما  آثاری را  که استاد بشیر به آرشیف ملی اهدا نموده بودند مطالعه کنند  و بنده این آثار را نظر به تقا ضا ی ایشان ا از متن  مقاله جناب  دانشمند محترم  معاون سر محقق حسین فرمند که بمناسبت هفتاد و یکمین سال تولد استاد بشیر هروی از طرف انجمن فرهنگ هرات باستان در سال ۱۳۶۹ در تالار کنفرانسهای محمود طرزی در شهر کابل و  اتحادیۀ ژورنالستان جمهوری افغانستان برگزار شده بود  بار دیگر آنرا تقدیم  آنعده خواننده گان عزیز که خواهش  نشر آنها را نموده اند می نمایم و  از جنا ب محترم  معاون سر محقق حسین فرمند صمیمانه تشکر میکنم و شما  و آنعده  دوستانی که علاقمند آن بودند به مطالعه آن دعوت میکنم :

شاد روان استاد بشیر هروی  قبل از ترک وطن  ، در میزان ۱۳۵۹ ،  شماری از داشته های معنوی خود را که عزیز میداشت ، به آرشیف ملی اهداء کرد ند تا هم از تصادیف اندوهبار زمان در امان باشند و هم پژوهنده گانی را که نیاز یابند به سهولت دسترسی بدانها میسر آید.

آثاری که از طرف استاد بشیر  به آرشیف اهداء شده و زیر شماره های مخصوص ثبت و محفوظ اند  ، شامل دوبخش میشوند :

اول – مجموعه هایی از مقالات سیمینار ها ومحافل بزرگداشت :

این مجموعه ها،عمومآ گستنر شده و دربر دارندهء پژوهشها و بعضا تمامت اسناد محافلی میباشند که استاد در آن ها اشتراک فعال داشت و با حوصله افزایی و ذوق فرهنگی به جمع آوری ، تنظیم و وقایه آن ها پرداخته است . آنها عبارتند از:

مقالات مجلس امیرخسرو دهلوی، تاریخ برگزاری حوت ۱۳۵۳ نمبر آرشیف ۱۳۴/۲۵

مقالات  سیمینار دقیقی بلخی، تاریخ  برگزاری  جدی  ۱۳۵۴ نمبر آرشیف  ۱۳۵/۲۵

مقالات مجلس بزرگداشت هزارمین سال تولد خواجه عبدالله انصاری تاریخ برگزاری ثور ۱۳۵۵و حوت ۱۳۵۵ نمبرآرشیف ۱۳۲/۲۵ و ۱۳۳/۲۵

مقالات هشتادمین سال  وفات  سید جمال الدین افغانی ،  تاریخ  برگزاری میزان ۱۳۵۶ نمبر آرشیف ۱۳۱/۲۵

مقالات تجلیل نهصدمین سال تولد حکیم سنایی غزنوی، تاریخ برگزاری سنبله ۱۳۵۹ بدون شماره

ظاهرآ جز مقالات مجلس امیر خسرو، هیچ یک از مجموعه های دیگر تا کنون چاپ نشده و این هم واضع است که نسخه های گستتنر شده اولا ازلحاظ تعداد بسیار کم می باشند و ثانیآ چون در حفظ و نگهداشت آن ها چندان توجهی مبذول نمیگردد، اغلب نایاب شده اند . بنا براین ، مجموعه های یاد شده خیلی غنیمت و در حکم نسخه های خطی و یا آثار کمیابی اند که ارج فراوان دارند ، زیرا هم اکنون بحیث آثار آرشیفی و هم در آینده با مساعدت شرایط فرصت بحیث مبنای چاپ و تکثیر میتوانند مورد استفاده قرار گیرند و نیاز علمی پژوهنده گان و محققان را مرفوع سازند.

دوم ، آثار مستقل استاد بشیر:

این ها شماری از تالیفات و رسایلی اند که استاد بشیر با دقت نظر و وسعت اندیشه درمقاطع مختلف زنده گی پژوهشی – فرهنگی خود به نگارش ترتیب و تدوین آن ها پرداخته است . از این میان برخی امکان چاپ یافته ، ولی شمار دیگر تا کنون چنین اقبالی را نصیب نشده اند. مطلب قابل گفت و دارای اهمیت، این است که این آثار، همه نسخه نخستین و به خط و خامه مؤلف میباشند و بنابر این تحریف، تصحیف ، کاستی و فزونی در آن ها مجالی نیافته است . این نسخ معتبر و دست اول را میتوان برای تصحیح و مقابله آن چه بیشتر نشرشده و نیز برای چاپ و نشر آنچه از چاپ باز مانده است. مورد استفاده قرار دارد و دانش و بینش مؤلف را به قضاوت گرفت . برای آگاهی اهل تحقیق و پژوهش شناسنامه فشرده یی از هر اثر ارایه میگردد:

۱ ـ جست وجو در احوال و آثار پیرهرات :

این نسخه زیر شماره ۱۲۵ر۲۵ در آرشیف نگهداری میشود. تاریخ پایان مقدمه ، آغاز کار آن را در اول حمل ۱۳۲۷ در شهر هرات نشان میدهند. دارای ۳۱۰ صفحه بشمول فهرست اعلام، اماکن و کتب و مجلات می باشد . کتاب ، عمدتآ شامل دو بخش است. بخش نخستین آن که ۱۳۷ صفحه را احتوا میکند، زیر نام « هویت پیر هرات » و بخش دومین آن در ۱۲۷ صفحه زیر نام « مکتب پیر هرات» نگاشته شده است. مؤلف با فروتنی ویژهء خودش دز مقدمه نسخه « من ، مطالعۀ شرح حال و آثار این مرد نامی هرات را برای کسانیکه دلبستهء این آب و خاک و شیفته افتخارات این سرزمین باستانی هستند ، لازم، بلکه واجب میدانم و نگارش داستان حیات و اوقات او و تحقیق در آرا ء و عقاید و تعلیمات او را واجبتر… از این رو، به ادای این واجب، قیام نموده، شرح حال و تاریخ زنده گانی و بحث در خصایص روحانی اورا آغاز می کنم و از خداوند قادر متعال ، توفیق انجام این فریضه ادبی را مسآلت می نمایم …ومن میخواهم این اثر ناچیز نمونه یی از حقیقت نویسی باشد نه سرمایه شهرت و نامبرداری».

   – ۲زنده گانی ومکتب پیرهرات :

در حقیقت نسخهء دیگری از همان اثر نخستین است که گویا پس از تجدید نظر و افزایش مقدمه وسیعتر و تکمله یی به داخل بیست صفحه بمنظور چاپ فراهم گردید و فعلآ زیر رقم ۱۲۶ر۲۵ در آرشیف قید و محفوظ است ، نه تنها در نام کتاب ، تجدید نظر به مشاهده میرسد، بلکه تغییر عنوان نخستین بخش آن از(( هویت پیرهرات)) به ((زنده گانی پیر هرات)) نیز آشکار است .

اگر اکمال نسخهء اولی را به سال ۱۳۳۰ (سال چاپ رسالۀ پیرهرات) فرض کنیم ، درست ده سال پس از آن ، این نسخه به کتابت آمده است ، به فحوای این بیان مؤلف ، در آخرین برگ نسخه مورد بحث:

« این نسخه را در سال ۱۳۴۱ برای بار دوم از روی نسخه اولی ، کتابت و استنساخ کرده ، برای چاپ به کابل فرستاده بودم که بعدآ دریافت کردم.» برتری این نسخه نسبت به آن دیگر،نخست داشتن مقدمه ییست مشتمل بر بیان دانش تاریخ و ماهیت آن، حس قهرمان  جویی و مفاخر ملی و تاکید این که (( تاریخ جهان ، تاریخی که در باره آن گفته اند: آیینه گذشته و چراغ آینده است . تاریخ جنگها و زد وخورد ها، تاریخ کشت وکشتار ها، تاریخ حریق ها و ویرانیها نیست، بلکه تاریخ تمدن و سرگذشت علم و ادب و اخلاق وهنر است.» چنانکه مؤلف بربنیاد همین استدلال ، به نوشتن این اثر، دست یازیده که معرف وروشنگر شخصیت والا و کار کرد های فرهنگی پیر هرات – این مرد نامی تاریخ تمدن و فرهنگ بشیریست. افزایش تکمله یی را دراخیرنسخه، دومین مزیت آن باید شمرد.

این تکلمه علاوه بر مطالبی که مندرجات متن یا حواشی کتاب را بهتر توضیح و بیان میدارند یاد داشتهایی را نیز شامل میشود که پس ازنگارش وختم کتاب بدست آمده و به منظور تکمیل آن درج گردیده است . لازم به یاد هانیست که نخستین بخش این اثر، زیرعنوان « حالات پیر هرات » به حیث یک رساله در سال ۱۳۳۰ ، از طرف روزنامه اتفاق اسلام در مطبعه اتفاق اسلام هرات چاپ شده و بیست و پنج سال بعد یعنی درسال ۱۳۵۵ بمناسبت بزرگداشت هزارمین سال تولد خواجه عبدالله انصاری دومین قسمت آن زیر عنوان« اندیشه های پیر هرات » طور جداگانه و ازطریق مؤسسه چاپ کتاب بیهقی در مطبعه دولتی به نشر رسیده است.

  – ۳ ترجمه قصیده برده :

معروفست که شیخ شرف الدین محمد بوهیری از باشنده گان یمن به مرض فالج مصاب بود. هیچ نوع تداوی ، مؤثر نیفتاد تا آنکه ما یوسانه قصیده یی ساخت در نعت حضرت پیغمبر اسلام (ص) به یمن آن قصیده حضرت پیغمبر (ص) را در خواب دید و عرض حال کرد و در پرتو نظرلطف آنحضرت (ص) شفا یاب گردید. این قصیده در نزد مسلمانان خواص ، فواید و حرمت فراوان دارد و ترجمه های متعدد منظوم و منثور به زبان های مختلف جوامع اسلامی از آن صورت پذیرفته است .

روانشاد استاد بشیر، این قصیده را که به «قصیدهء برده» اشتهار یافته به نثر دری ، ترجمه نموده که زیر رقم ۱۲۷ بر۲۵ در آرشیف ملی محفوظ است .

کتابت این اثر به داخل ۶۰ صفحه به سال ۱۳۳۴ در شهر مزار شریف به انجام آمده است . چنانکه استاد مرحوم به این ارتباط و آسیب قسمتی که بر نسخه وارد آمده است ، در آخرین برگ تصریح میدارد:

»کاتب این اوراق بی مقدار ، در سال ۱۳۳۴ در شهر مزارشریف مترجم آن از عربی به دریست.

دریغا که بعدآ بر اثر آب رسیده گی ناشی از سیلاب ۱۳۵۱ خیرخانه قسمتی از سطور این اوراق محو شد و مخصوصآ صفحۀ آخر که تقریبا شسته شده است و از حیز انتفاع افتاده (است.) ای بسا آرزو که خاک شده » .

 – ۴شناسنامهء جامی :

تآلیف دیگریست از آن استاد فقید و بخط خودش که زیر شمارهء ۱۱۹ بر ۲۵ در آرشیف ملی نگه داشته می شود . دارای قطع متوسط و ۱۳۶ صفحه است . ازین میان ۸۷ صفحه آن را متن اثر ومتباقی ۴۶ صفحه دیگر را حواشی و پا ورقیها تشکیل میدهد.

این اثر که مشتمل بر فشرده یی از شرح احوال و افکار و تعلیمات عارف بزرگ وطن مولانا نورالدین عبدالرحمن جامیست به شیوه کاملآ ابتکارای و جدید به نگارش آمده . چی بهتر که شیوه و طرز کار درین اثر را از بیان رسا وخامۀ توانای مؤلف در مقدمه دریابیم.

” چون به حقیقت نمیدانم کاغذ سیاه کرده ام یا کتابی نوشته ام. گمان نمی کنم نوشتن مقدمه یی برین اوراق لازم باشد. در این صورت مصاحبه با عارف بزرگ وطن ” مولانا جامی قدس سره ” تنظیم شده ، از آثار آن مرد نامی و دو شاگرد ارجمندش مولانا عبدالغفور لاری و مو لانا فخرالدین علی بن حسین واعظ الهام گرفته ام و فرض چنان است که این مصاحبه در سال ۸۹۸ هجری یعنی آخرین سال حیات دانای جامی صورت گرفته باشد ” تاریخ پایان مقدمه ، انجام کار تالیف را به سال ۱۳۴۲ در فیروز آباد هرات نشان میدهد. این اثر ارزشمند با فرو کاوی دقیق منابع و ماخذ دست اول به نگارش آمده و تا جاییکه من خود از استاد شنیده و ا سنادی نزد ایشان مشاهده کرده بودم ، چاپ مستقل آن نیز زمانی هدایت داده شده بود که شاید بنا بر عواملی میسر نگردیده و امید است ، در اثر توجه مراجع فرهنگی ، این امر ، تحقق پذیرد. هر چند باری در شماره های مختلف ژوندون سالهای پیش از ۱۳۵۷ چاپ شده ، ولی نشر آن بصورت کتاب مستقل، پر ارج و سودمند تر خواهد بود.

 –۵ گلچینی ار کتاب امثال و حکم :

این اثر که نماینده ذوق و سلیقه خاص استاد در گزینش است ، زیر رقم ۱۲۱ بر۲۵ آرشیف حفظ میباشد.گزینه بایک مقدمه دو صفحه یی در ارتباط به زنده گی و کار کرد های برجسته علامه دهخدا آغاز مییابد که در شعبان ۱۳۸۰ ق ، نگارش یافته است . شاید فرجام کار گزینش و ترتیب با تاریخ نگارش مقدمه همزمان باشد . به دنبال مقدمه ۵۲۴۹ مثل و جملات حکمت آمیز به ترتیب حروف الفبا از چهار مجله کتاب امثال و حکم دهخدا به گزینش آمده و باحوصله مندی و دقت در۴۶ صفحه پاکنویس و ترتیب شده است .

 –۶ تحقیقی در بارهء کلمه امی:

از آثار پر ارج استاد در آرشیف ملی یکی همین رساله میباشد که زیر شماره ۱۱۸ بر ۲۵ نگهداری میشود. در نخستین برگ این رساله ۲۴ صفحه یی ، مؤلف . از محتوای چنین آگاهی میبخشد:

 «درین اوراق بر یک تحقیق غرض آلود که توسط یکی از شاگردان مکتب استشراق ، نسبت به زنده گی حضرت پیغمبر اسلام (ص) صورت گرفته است پاسخ گفته شده است .« 

به فحوای متن رساله ، این تحقیق از داکتر سید عبداللطیف هندی دانشمند معاصر است که درسال ۱۳۴۳ آرای خود را در کنفرانس اسلامی بیان داشت. تحقیق وی بصورت رساله یی بزبان انگلیسی چاپ شده است و آقای تفضلی باورمندانه و اخلاصمندانه آن را از انگلیسی به فارسی ترجمه و تلخیص کرده اند. توجه محقق هندی بر آن بوده که ثابت کند حضرت پیغمبر اسلام (ص) در کودکی یا هنگام جوانی درس خوانده و نزد ، یک یا چند آموزگار به تحصیل دانش ، پرداخته و علم آن حضرت (ص) اکتسابی بوده است. وی تصورکرده است که در نزد مسلمانان ، پیغمبر فاقد علم شناخته شده و این نظریه را اهانت عظیم نسبت به آن حضرت پنداشته اند.

شاد روان استاد بشیر هروی درین رساله با دلایل علمی ومقنع نظر محقق هندی را رد و تصریح داشته است که مسلمانان ابداء چنین عقیده یی ندارند بلکه بدون استثنا اتفاق نظر دارند که پیغمبر بزرگ اسلام (ص) اعلم علما و به تعبیر خود آن حضرت : «شهر علم» بوده است. با این تفاوت که علم سایر دانشمندان جهان را اکتسابی و زادهء درس و بحث مینگارند، ولی دانش آن حضرت را لدنی و از جانب خدا(ج) و نتیجه وحی الهی میدانند.

 –۷ سیری درملک سنایی:

نسخه این اثر به داخل ۱۵۶ صفحه زیر شماره ۱۲۰ بر ۲۵ در آرشیف ملی حفظ است . موجودیت مهر مدیریت نشرات در عقب هر صفحه تردیدی باقی نمی گذارد که چاپ کتاب در سال ۱۳۵۶ به مناسبت مجلس سنایی بر مبنای همین نسخه صورت پذیرفته است .

روانشاد استاد بشیر در آغازین برگ هرنسخه یی از تآلیفاتش ، این جمله را تحریر و در پای آن امضاء کرده است :

» این کتاب را به کتابخانه نسخ خطی آرشیف ملی تقدیم می کنم امید است که خواننده یی را روزی به کار آید.«

بدون تردید این آثار ، خواننده گان و پژوهنده گان را درکارشان یاری میبخشد و به اظهار سپاس و قدر دانی ازین دانشی مرد فرهیخته وا خواهد داشت .

فرهیخته مردی که پس از عمری تحقیق و پژوهش و انجام کارهای فرهنگی در سال ۱۳۶۰ در شهر تهران ( ۱ )   دیده از جهان فرو بست وجامعه فرهنگی را سوگوار ساخت .

سپاس فراوان بر انجمن فرهنگ هرات باستان که با تدویر این مجلس نخستین گام را در جهت ادای دین فرهنگیان کشور در برابر این چهره تابنده معاصربه پیش گذاشت . باور مندیم با چاپ و نشر شماری از آثار استاد به ویژه » شناسنامهءجامی» حرکت آغاز شده را ادامه خواهند داد. شاد  روان استاد بشیر هروی و پر ثمر و مستدام باد اقدامات فرهنگی انجمن فرهنگ هرات باستان.

  (۱)  شادروان استاد بشیر هروی که ماه های آخر عمر پر بارش را در عالم هجرت درکشور همسایه ، ایران می گذرانید .در همانجا نیز از فعالیت های فرهنگی اش دست نکشید و با قلم شیوای خویش به بیان واقعیت های تلخی می پرداخت که با جور وجفا بر وی و سایر هموطنانش تحمیل گردیده بود. تا اینکه سرانجام پس از ده ماه زیستن در غربت در صبحگاه اول قوس ۱۳۶۰ پس از ادای نماز صبح در کنار کاغذ وقلمش در تهران جان به جان آفرین سپرد و جنازه اش عصر همان روز به شهر مشهد مقدس انتقال یافت که در روز دوم قوس در بهشت رضا مشهد بخاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی باد.

( معاون سر محقق حسین فرمند )

با تشکر از جناب  استاد محترم معاون سر محقق آقای حسین فرمند که لطف نمودند و این مقاله عالی و زیبا را که من قسمتی آز آنرا امروز نشر کردم و عزیزانیکه میخواهند تمام مقاله را مطالعه کنند لطفا بالای لینک ذیل کلیک کنند :

https://www.24sahat.com/archive/content/view/25/1/

بنده چند سال قبل از آقای جلال نورانی  که مشاور وزارت اطلاعات و فرهنگ بود تقاضا کردم که لطفا یک کاپی از  کتاب ها و نوشته ها ی پدرم استاد بشیر هروی را از آرشیف ملی برایم کاپی و ایمیل کند تا در سایت ۲۴ ساعت نشر کنم تا هموطنان ما از آن استفاده کنند و بنده  کفتم حاضرم که مصارف کاپی آنها را که هر کس زحمت آنها را میکشد بپردازم. همچنان برادرم قیوم جان بشیر چند مرتبه با وی تیلفونی صحبت کرده و همین خواهش رااز وی  نموده است و  آقای نورانی قبول کرد وگفت حتما اینکار را میکنم . با تاسف که سالها ګذشت و وی به فکر این کار نشد و در حالیکه استاد بشیر برای نورانی در قسمت طنز و نوشته هایش زحمت های زیاد ی کشیده بود  ، من در روز نامه انیس و کمکیانو انیس زمانی که او مدیر مسؤولش بود زیاد باوی همکاری کردم و برادرم قیوم جان بشیر هم در مجلۀ گلبرگ ومجله  افغانستان و جهان امرور که در آسترالیا  چاپ میشد با وی همکاری میکرد و مدیر مسؤولش بود  ولی وی  خیلی نا جوان بر آمد و زحمت ها ی مایان  را فراموش کرد و بفکر چاپ کتاب هایش شد. نه بفکرکاپی کتاب ها و نوشته های چاپ  نشده پدرم  استاد بشیرهروی .

من کسی هستم که حقیقت را بیان میکنم با وجودیکه نورانی را دوست داشتم و دارم اما این انتظار را از او نداشتم.

اکنون نظر به تقاضا ی بعضی از دوستان عزیز تعدادی از  ویدیو های که طی سالهای اخیر بعضی  از نویسنده گان ، شاعران  ، پژوهشگران ، فرهنگیان و قلم بدستان کشور ما در مورد زنده یاد  استاد بشیر ، محافلی دایر و مقالات و اشعار زیادی را سروده اند و در مورد وی سحنرانی ها کرده اند بار دیگر خواهان  نشر  آنها  شدند . منهم  آنها را تقدیم  شما عزیزان محترم و خواننده  گان گرامی میکنم و  میتوانید با کلیک کردن بالای آدرس های ذیل :

https://www.24sahat.com/content/view/1783/13/

https://www.24sahat.com/content/view/1992/13/

استاد بشیر هروی  را بیشتر بشناسید

پدرم زنده یاد استاد بشیر هروی  اضافه از ۵ سال قبل از کودتاه سردار  داود  مسؤولیت جریده وزین  ( ترجمان )  یگانه نشریه  ادبی ، انتقادی و اجتماعی کشور  را به عهده داشت که یکی از معروفترین و پر تیراژ ترین جراید طنز کشور بود که  نارسایی و بدبختی های جامعه را با زبان شیرین طنز و کارتون  بیان مینمود و مسؤولیت  کارتون هایش را کارتونیست شناخته شده و مشهورکشورما  مرحوم پروفیسور پوهاند داکتر عبدالرحیم نوین به عده داشت . رویش شاد و جنتها نصیبش. وی همچنان در زمان سردار داود منجم رسمی کشور بود.

شا دروان استاد بشیر در ۲۶ / ۶ / ۱۳۳۲  در شهر هرات این چند سطر را  در پشت عکسی سروده است که اکنون در آرامګاهش  بروی سنګ مقبره اش میباشد

ای عکس

روزیکه خاک تیره شود بستر بشیر

وز باده حیات تهی ساغر بشیر

روزیکه جز نتیجه اعمال خوب وبد

در گور هیچکس نبود همسر بشیر

ای عکس بهر طفل عزیزم بیادگار

باقی بمان بعکس علی اصغر بشیر

( بشیر ، هرات ۲۶ / ۶ / ۱۳۳۲ )

 همچنان تعداد زیادی از مقالات پژوهشی استاد بشیر هروی که در سیمینار ها و سمپوزیم های علمی و مطبوعا ت کشورطی دوران حیات شان ایراد نموده بودند  نشر وتعدادی هم نزد دوستان و فرهنگیان کشور است که امیدوارم عزیزانیکه آنها را داشته باشند  کاپی آنها را به احتیار بنده بگذارند و یا از طریق پست و ایمیل  ارسال نمایند تا از طریق سایت ۲۴  تقدیم عزیزان نمایم .

واگر دوستان و فرهنگیان عزیز از استاد بشیر هروی  آثار و نوشتۀ  دارند و نزد شان است  لطف کنند و کاپی آنرا به  بنده که مسؤولیت  سایت ۲۴ ساعت را دارم بگذارند تا با نشر آنها خدمتی به علاقمندان و خواننده گان  عزیز و فرهنگیان گرامی  نمایم.  بنده با تشکر از این دوستان آنها را بنام خودشان که به فرستنند نشر میکنم.

با ید اضافه کنم که نزد بنده بعضی از نوشته های پدرم بود که با آمدن تفنگسالاران  و به اصطلاح مجاهدین به کابل همه  آنها از بین رفت و بنده دست خالی کشور را ترک نمودم  و مهاجر شدم

دوستان محترم که علاقمند به کتاب اند میتوانند دو اثر نایاب استاد بشیر هروی را بنام های اندیشه های عرفانی پیر هرات و کتاب هزار و یک حکایت ادبی و تاریخی که نشر اولی آن در سایت ۲۴ ساعت تمام شده واز کتاب دومی  ۲۳۳ حکایت  نشر شده و عزیزان میتوانند با کلیک کردن بالای آدرس ذیل :

https://www.24sahat.com/archive/content/blogsection/19/24/

مطالعه کنند.

در اخیر به آن عده پدران عزیزیکه شکر حیات دارند و در کنار خانواده هایشان اند صحت و سلامتی و طول عمر باعزت آرزو میکنم . و آنعده پدرانیکه در کنار خانواده هایشان نیستند و بخصوص پدر گرامی ما روح شان شاد و جنتها نصیب شان و یاد و خاطره هایش گرامی باد.

شما زنده وسلامت باشید

با عرض حرمت مهدی بشیر

اول قوس  ۱۳۹۴ خورشیدی