نوای کودک افغان
تاریخ نشر دوشنبه ۱۶ قوس ۱۳۹۴ – هفتم دسامبر ۲۰۱۵ هالند
نوای کودک افغان
سید همایون شاه “عالمی”
۱۸ / ۹ / ۱۳۹۴
کابل ، افغانستان
من ز پیدایشی در آتش غم سوخته ام
متولد شده در خانه ی کین توخته ام
شادی بگریخته از خانه و کاشانه به دور
لیک من از ستمِ و وسوسه بگریخته ام
آسمان گریه نمودست ز بدبختیِ من
جگرم از صدف چشم بسی ریخته ام
تیر بارانِ سیاست شده ام راه کجاست؟
خونِ دل با لبکِ نانِ خود آمیخته ام
سوزنِ صبر ز تارِ نمدِ خویش کشم
پاره گشتست هرآندم که دلم دوخته ام
از همان روز که آن مادرکم بیوه شده
شمع بر خاک پدر با غمی افروخته ام
هیچکس درس محبت به منش یاد نداد
بجز از اسلحه و جنگ نیاموخته ام
لبم از خنده و لبخند چه بیگانه بوَد
به دلم کوه ز اندوه ِ غم اندوخته ام
حق بگفتیم همایون تو بدانی به جهان
سخنم را به زرِ ظلم نه بفروخته ام
سید همایون شاه “عالمی”
۱۸ / ۹ / ۱۳۹۴
کابل ، افغانستان
درود به برادر محترم و گرامی آقای عالمی عزیز ، سروده عالی و متاثر کننده است. در کشور ما ۹۰ در صد کودکان ما فقط نه نان درست دارند که بخورند و نه هم لباسی که قابل پوشیدن. اکثر آنها پدر و مادر خود را از دست داده اند.و به چنگ دزد ها ، وحشی ، تفنگسالاران و جنایتکاران افتاده اند و یا می افتند. چی زیبا فرموده اید :
از همان روز که آن مادرکم بیوه شده
شمع بر خاک پدر با غمی افروخته ام
هیچکس درس محبت به منش یاد نداد
بجز از اسلحه و جنگ نیاموخته ام
لبم از خنده و لبخند چه بیگانه بوَد
به دلم کوه ز اندوه ِ غم اندوخته ام
حق بگفتیم همایون تو بدانی به جهان
سخنم را به زرِ ظلم نه بفروخته ام
موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
سلام و درود بر شما مهدی جان بشیر!
بلی مردم با فقر و بدبختی دست و پنجه میکنند و هر راه امیدی که نمایان میشود توسط خائنان پست مسدود میگردد، وای بر حال مسکین و بیوه و یتیم وطن بدبخت ما.
سلامت باشید گرامی.