۲۴ ساعت

فراقم،سوز هجـرم ،بسملم، آهنـگ این باغم

تاریخ نشر شنبه  ۲۸ قږس ۱۳۹۴ – ۱۹ دسامبر ۲۰۱۵ هالند

سروران گران ارج، دوستان نهایت عزیز و مهربانم شب گذشته  مورخ ۲۷ قوس ۱۳۹۴ هجری خورشیدی در کلیات حضرت ابوالمعانی بیدل رح  چشمم به غزل :

به صد گردون تسلسل بست دور ساغر عشقم

که گــردانید یـــارب اینقــــدر گـرد سر عشقم

افتاد باور کنید به اندازه باده ی این غزل پر زور و ساغر شکن بود که از ابتدا تا انتها سرشکم را گرفته نتوانستم اگر بگویم که این مخمس را با قطرات اشکم نوشته ام مبالغه نکرده ام اُمید که  درست طبع آزمایی کرده باشم تا خداوند ج از من راضی ، روح حضرت بیدل رح شاد و شما همدلان از این سروده خشنود گردید.

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان

****************

جنون تـــــازی کنــم در دشت عبرت رهبر عشقم

به میــــزان عـــــدالت هـــای گیتــــی داور عشقم

چه ماتـــــم داری زاهــــــد من اگـــر پیغبر عشقم

به صـــــد گـردون تسلسل بست دور ساغر عشقم

که گردانیـــــد یــــــارب اینقـــــدر گرد سر عشقم
—————–

شب و راز کـه میخــــواند بگـــوش آهنگ لالایی

صــــدای وحشــــت امـــــروز دارد بانگ فردایی

سخــن بسیـــــار می پیچــد درین هستی به تنهایی

سیـــــاهی میــکند امـــا بـــــرون از رنگ پیدایی

غبـــــــار عالــــــم رازم ســــــــواد کشور عشقم
—————-

شب تـــــاریک را از آفتـــــــاب عشــــق افروزم

به مــــژگان ادب پیــــــراهن وصل که می دوزم

بهــــــر آتش که بگدازی جنــون هوشیار بهروزم

نه دنیـــــا عبرت آمـوزم نه عقبی حسرت اندوزم

به هیـــــچ آتش نمیســــوزم سپنــــد مجمـر عشقم
——————

ــــوای بـاد پیمـــــایست در این تـــوسن و زینی

برفتـــــه قبضه مو بــــر دبستـان خانــــه ی چینی

زنــــد لاف هنــــــر از بی کمالی شیـــخ بی دینی

به صیقل کم نمیـــگردد غــــرور زنگ خود بینی

مگر آیینــــــه بر سنـــــگی زنـــد روشنگر عشقم
——————-

نگردد دل اسیــــــر شوق از بوم و بـــــرش راندم

ســـری چرخانده ام بر خویش حج اکبرش خواندم

در آتش آب دیــــدم تاکــه گشتــــم دلبــــــرش آندم

عنان بگسست عمر و من همان خاک درش ماندم

نشـــــد این بادبــــان آخـــــــر حریف لنگر عشقم
——————-

فـــراقم، سوز هجــــرم ،بسملــم، آهنـگ این باغم

رفیقـــم، دشمنـــم ،بیگانــــه ام، پُر گشتـــــه ایاغم

ثباتـــــــم، انقلابــــــم، استـــــان شــــور و ابلاغم

غمــم، دردم، سرشـــکم، نـاله ام، خون دلم، داغم

نمیـــــدانم عرض گـــــم کرده ام یــا جوهر عشقم
——————–

گهی آبـــــــم گهی خاکــــم گهی از هر چه دلتنگم

گهی مستــــم گهی بیخـــود گهی فــارغ ز نیرنگم

گهی دردم گهی درمـــان گهی چـون نشه ی بنگم

گهی صلحـــم گهی جنــــگم گهی مینا گهی سنگم

دو عـــــــــالم گردش رنــــگم جنون ساغر عشقم
——————–

گناهی کــــــرده ام من از جــــــزا ساقط نمیگردد

دل خونینـــــــم از رنـــــگ حنــــا ساقط نمیگردد

به مُــــردن هم شهیــــــدان از بقــا ساقط نمیگردد

چو شمــــــع از گردنــــم حق وفــا ساقط نمیگردد

در آتش هم عــــــرق دارم خجــــالت پرور عشقم
——————-

نگـردد ختــــم تا در سینـــه بانگی از جرس دارم

سر سـودا پرست و لطف یـــــــاری از انس دارم

اگر در مزرعــــــــه امکان کشت زود رس دارم

نیـــــم نومیـد اگر روزی دو احــــرام هوس دارم

که من چون داغ هرجا حلقــــه گشتم بر در عشقم
——————–

کف خاکــــــم دوعالــــــم معنی اســـــــرار الله ام

بسوزاند جهانــــی را اگـــــــــر بیــرون شود آهم

به پیش مــــــادر گیتـــــی اگر افتــــــاده در چاهم

نه فخر کعبــــــه دلخواهم نه ننگ دیـــــر اکراهم

سر تسلیـــــم و فــرش هرچه خواهی چاکر عشقم
——————–

دل عاصـــــی نـــدارد طــــــاقت رنــــــج پشیمانی

کجــــا “محمود” گیــــرد شهــــــرتِ لعل بدخشانی

به شوق لیــــــلی اینجــــا میطپــــد مـژگان نیسانی

ندارد موی مجنـــون شانـــــه یی غیر از پریشانی

چـــــه امکانست “بیدل” جمع گـــــردم دفتر عشقم
—————————––————–

جمعه ۲۷ قوس ۱۳۹۴ هجری خورشیدی

که برابر میشود به ۱۸ دسامبر ۲۰۱۵ میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان