۲۴ ساعت

میکند با آن تکلم تا که ماند جاودان

چون فراموش میکند هرکس زبان مادری

میکند صحبت و یا هم با زبان دیگری

میبرد از یاد خود را با سخن های خطیر

اندران زندان نادانی کند خودرا اسیر

گر سخن خواهد بگوید از دل وجان بی ملال

این زبان مادری است که ندارد چون مثال

گربه حافظ بنگری با این زبان کرده بیان

شعر پارسی اش که باشد تا همیشه جاودان

ما ز سعدی مولوی و رودکی داریم پیام

زنده وجاوید داریم ما زایشان هر کلام

این که فارسی و دری وتاجیکی هست یک سخن

هست جمله یک گلی ازاین گلستان وچمن

که بود در هرسه مارا این چنین نام آوران

که رسیده نام آنها تا به اوج آسمان

باشد آنها را سخنهای شکرگونه چو قند

از حکایت ها وامثال خردگونه چو پند

حرف ناقص را نگو از لهجه ناب دری

چون به دلها میزند چنگ این زبان مادری

گر چه روزی اینچنین نام می شود تجلیل باز

لاجرم مانده به جمله عالمان صدگونه راز

بس نکن تهمینه حرفت را ازاین باب کلام

چون که بر دلها نشیند این سخنها والسلام

تهمینه طهورا دانشجو