۲۴ ساعت

معمار

سید همایون شاه “عالمی”

ببین زحمت کشم با خشت و با سنگ

شکوهی کشورم را میدهم رنگ

ز زحمت دستِ من پولادی گشته

عرق ریزی برایم عادی گشته

چرا از قتل ِ مردم نان یابم

ز زحمت نیست هرگز اضطرابم

مرا روزی حلال و سربلند است

خدای ِ من چه نیکویی پسند است

چو نامردان نسازم انتحاری

وطن آباد سازم افتخاری

نگردم نوکرِ همسایه هرگز

نگردم با خسان همپایه هرگز

مرا غیرت بوَد اصلاح مردم

که باشد انتحاری خوکِ بی دم

خلاف ِ مکتبِ اسلام باشد

ازین رو آدم ِ بد نام باشد

برخسارش همی وحشت نماید

ز کشت و خون خود دهشت نماید

سلاح ِ من کدال است و همین بیل

برم سنگی گرنگی را به زنبیل

اگر گه خورده ی از شیر آدم

بیا تا ملک خود سازیم باهم

سید همایون شاه “عالمی”
بیست و دوم مارچ دوهزار و شانزدهم م
کابل، افغانستان