زِتقصیرِخویش معذورم
تاریخ نشر چهار شنبه پنجم دسامبر ۲۰۱۲هالند
حسن شاه ” فروغ “
زِتقصیرِخویش معذورم
حسن شاه ” فروغ ”
۵ / ۱۲ / ۲۰۱۲
لندن
***
مُدام شُکر تو ای خالقِ یگانه کنم
نهاده سر بَدرت ناله ها شبانه کنم
زِجُرم وکرده وتقصیرِخویش معذورم
چوعاصی ام نتوان،بَرخدا بهانه کنم
زِدردِ غُربتِ خویش،زار زار می نالم
سروده شعرو جهان را،پُرازترانه کنم
زسوزو دردِ وطن همچو بلبلی نالم
نوایِ دلکش و آهنگِ عاشقانه کنم
بیادِ میهن خود روزوشب همی گِریم
زِآه و ناله جهان را پُر از فسانه کنم
بِدان رقیب که روزی دوباره بَر گردم
بشاخِ سرو،سپیدارِخویش لانه کنم
بپایِ گل بنشینم ،حدیثِ دل گویم
هزارشِکوه من ازخارِ،این زمانه کنم
نوازشی بِدهم برکلاله ای زُلفش
مَلال گر نشود بار،بار شانه کنم
چوشمع سوخته درپایِ یار،آب شوم
زِسیلِ اشک بپابوسی اش روانه کنم
فروغِ شام و شبِ تارِمحفِل اش گردم
دوباره گوش بچنگ و نی و چغانه کنم
با تقدیم احترام فروغ از لندن
همیش بیاد تو ایدوست نازین، «فروغ»
شود که باز ببینم نه، این بهانه کنم
تومُشفقِ وشفقت نموده ای ایدوست
گُلی بدستِ دلِ خود بتو روانه کنم
نمکین و هم شرین!
اگر که خانه ومال و دُکان ز دستم رفت
بگو فروغ ! کجا رفته آشیانه کنم
(جوهر)
خداکریم وبزرگست وچاره سازِهمه
به نزدِ درگه ای خالق ترا روانه کنم