۲۴ ساعت

از هزار و یک حکایت ادبی و تاریخی

تاریخ نشر یکشنبه  سوم فبروری ۲۰۱۳ هالند

 حکایت۱۹۴

یک بوسه از لبت ده و یک بوسه از رخت

تا  هر   دو  را   چشیده   بگویم  کدام  به

حکمیت 

    در زمان اباقاخان ، عده ای از فضلای کاشان بر سر ترجیح و تفضیل شعر انوری ( اوحد الدین محمد بن محمد یا اوحد الدین علی ابن اسحق انوری  ابیوردی  شاعر معروف قرن ششم هجری که ظاهرآ در سال ۵۸۳ درگذشته است و ظهیرالدین ابوالفضل طاهر بن محمد فاریابی شاعر مشهور همان عصر که در سال ۵۹۸ وفات یافته است ) بحث در گرفت. تنی چند از ایشان شعر انوری را بهتر می دانستند و چند نفر هم به ترجیح شعر ظهیر عقیده داشتند، عاقبت مجد همگر را حکم ساخته این قطعه را باو فرستادند و حکمیت خواستند:

ای آن زمین وفار که بر آسمان فضل

ماه خجسته  منظر و خورشید انوری

جمعی  ز  ناقدان  سخن  گفته   ظهیر

ترجیح   می نهند  بر  اشعار  انوری

جمعی دگر برین سخن انکار میکنند

فی الجمله  در محل  نزاعند وداوری

رجحان  یکطرف  تو  بایشان نما که

زیر نگین  طبع  تو  ملک  سخنوری

مجدهمگراین قطعه رادرجواب نوشت:

جمعی ز اهل خطهء کاشان که برده اند

ز ارباب فضل و دانش گوی سخنوری

کردند  بحث  در  سخن  منشیان  نظم

تا خود که  سفت  به  درز  دری  دری

درانوری مناظره شان رفت و درظهیر

تا مر  کراست  پایهء  برتر ز شاعری

از آب  فاریاب  یکی عرضه   داد  در

وز خاک خاوران  دگری  زر جعفری

ترجیح   می نهاد   یکی  مهر  بر  قمر

تفضیل  می نمود  یکی حور بر  پری

انصاف چون نیافت گروه ازدگرگروه

من  بنده  را  گزید  نظر شان  بداوری

در کان طبع آن چو بگشتم کران کران

در  قعر  بحر این  چو نمودم  شناوری

شعر یکی  تر آمد  چون  در شاهسوار

نظم  دگر  بر  آمد  چون  مهر خاوری

شعر ظهیر اگرچه سر آمد زجنس نظم

با   طرز  انوری  نزند  لاف  همسری

طبع رطب اگرچه لذیذاست وخوش مذاق

کی  به  بود  بخاصیت  از قند  عسکری

هر چند لاله صحن  چمن را دهد فروغ

پهلو  کجا  زند  به بهی  با  گل   طری

اینست  اعتقاد  رهی  خوش  قبول  کن

سلسله این حکایات ادامه دارد…