۲۴ ساعت

پاییز طلایی

تاریخ  نشر جمعه  ۱۴ میزان ۱۳۹۶ – ششم  اکتوبر ۲۰۱۷–  هالند

پاییز طلایی

محترمه خانم نجلا هروی

پاییز طلایی سر زمین خورشید را فرا گرفت

درختان زرد شدند ..

دل هر برگ پر از اضطراب لحظات اخرین زندگی شد….

و رنگ زمین پرید.

تو گویی عاشق شده

امادل من تنگ وسردترازعصر پاییزیست

او که بامعصومیت بهار ..

با نورستاره گان امد

کویر دل راسبز و بهاری نمود..

ولی زود پشیمان شد..

وپاییز راهدیه داد..

من ماندم، اشک ،پاییز وبی کسی ..

حالا ..

درلابلای امواج طلایی خزان ..

رنگ پریده زمین..

درقطره های اشک روی گونه هایم..

در کوچه های سرد و خاموش پاییز ..

درد های نهفته و قصه های ناتمام او را میجویم..

کاش !با باران پاییزی بیایدو…

باز هم شعری از بهار بسرایید

از تنهایی و دوری و روز های زیبای اشنایی ..

از معصومیت بهار با هم بودن ..

شاید،نوری ازخاطره ها بتابد
و…
دیگر تنهایی سایه اش رانگستراند

برایم شعری از جدایی زمزمه کند

و اهنگی ازدرد دوری و بی بهاری..
و..
برگهای زرد شده پاییزی را ..

جاده های سرد و طلایی یادش راکه هنوزهم سبزوبهاری است..

دو باره گرم سازد

و من ..

چون برگ زرد پاییزبرزمین ِنقش قدمهایش بوسه زنم ..

و با امدنش به اضطراب تن لرزان برگ پاییزی..

و نا امیدی ها خاتمه دهم

نجلا
اکتوبر۲۰۱۷