۲۴ ساعت

وطن! هنوز من صدای تو ام!

تاریخ نشر : جمعه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

وطن!

هنوز من صدای تو ام!

دوباره آمده‌ام تا همان صدا‌ی تو باشم وطن!

 خوشم  که  رسیدم  دمی  برای   تو باشم

 برای آن که به این زندگی  نمی‌ شود باور

                                                     دوباره زود  رسیدم  که با  لقای  تو باشم                                                   

 هزار     پاره‌ی   زخمم  فدای  زخم تو باد

 بگویم    و  بسرایم که  تا  نوای  تو باشم

 به خانه‌ی  دگران  بزم عیش من گرم است

 ولی خوشم که بمیرم وَ در سرای تو باشم

 که گفت، من که دگر آن صدا نخواهم بود

 گلوی   خسته‌ ی  هردم ن دای  تو  باشم

صدای  عشق  به عفریت  مرگ  تن ندهد

 زبان بسته نه زیبد که در  عزای  تو باشم

هجوم   فاصله‌  ها  از   تو   دور بُرد  مرا

 ببین دوباره رسیدم که درهوای تو باشم!

احمد هنایش

امید

تاریخ نشر : جمعه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

امید

 ۶۲ الف

 هوایی  کرده  ما   را   آرزو   های   دل   شیدا

 که آسان نیست آنی را که دل خواهد  کنم پیدا

 به امیدی که در  خوابم  بیاید  دیده  می بندم

 به امیدی که  فردا می رسد  او  می کنم فردا

 از این دیوانه گی هایم فقط دل می شود اگه

 نفس اندر نفس پیش دل خود می شوم رسوا

به امیدی که در جمع است پیوندم به جمعیت

به امیدی که تنها است هر دم می شوم  تنها

 کماکان پیر گشتم من به این امروز  و فردایم

 مگر   امید  هم  حالم  کند   زیبا  تر  از زیبا

 چه  انبار  قشنگی  از  گلابی  های  احساسم

که بیرون می رود کرباس دل را می کند دیبا

 مگر سنگم که کوه از من دلش هرگز نمی گیرد ؟

 مگر موجم که با من رنگ دیگر می شود دریا ؟

 میان زندگی و مرگ ره پیمودن آسان نیست

 که بر سر می خورد کفگیر ها تا می شود حلوا

 کنار بسترم گل های خوشبو  پهن می سازم

 به امیدی که چون عطر است دلبر در دل گل ها .

شکیبا شمیم

نبض أفتاب . . . 

تاریخ نشر : جحمه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

نبض أفتاب . . . 

این دست آفتاب است، سربسته یک کتاب است

 بیرون ز آستین  کن،  در پنجه اش  جواب است

 در  دل   نهان   نوشتی  ،  بر   آفتاب  بنویس

هر ضربه‌ی  دلِ تو ،  خود   نبضِ آفتاب  است

 خورشید  خویشتن  شو ، این  آفتاب  خالیست

 خورشیدِ شاعران است، نور اش مگر سراب است

 با هر   زلال ،  تابان  ،  با  هر  جلال   رقصان

 در سینه‌ی تو  جاری  سرچشمه های آب است

 هشدار نفسِ شب  را ، با هر نفس ز خود ران

 شب شوم و ظلمت  آیین ، با ماه در نقاب است

 گوش  از  ترانه  خالی ، دل مستِ  بی‌ خیالی

 از خویشِ خویش خالی ، این عمقِ منجلاب است

 روحِ   تو  مستِ  پرواز،  قلبت  سرود  و  آواز

 بیدار باش خود باش ، مرگ تو زهر خواب است

 شعری  که  در   سرودن ، در سینه  در بگیرد

 دودش دو دیده سوزد، آن شعر، شعرِ ناب است

 ناسورِ    این   زمین  را  با   مرهمی   میازار

 جسمِ  دگ  بنا  کن ،  تا  روح   انقلاب است

فاروق فارانی

جواب هر سوال

تاریخ نشر : جحمه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

جواب هر سوال

صبح ام کش  حجـاب  تو  از  روی  آفتــــاب

کان چشمۀ  حیاتِ  مرا   هست  ناز خـــواب

ازمن توان و  صبـر و  شکیبایی   می بـــرد

تا مژه میـزند به همآن چشم  نیمه  خــــواب

حُسنش کشیـــده  ایندل  مــا را بــــه  آتـشی

درحیرتم که لــذت  عشق است  یـا عـــذاب

دود دلــم برآمـد  و خـــون آبــــه  سرکشــــید

ازچشــم  دل کـــزآتش  رویش شــــده کباب

مَردُم زجام و بــاده  بجــوینــــد بی خــــودی

مـارا  نگــاه   نیمـــۀ  دلبــــر  کنــــد  خـــراب

آهستـــه گفتــــم از خبــــر  وصلـتش بـــــدل

ناکرده کار خـورد به هم ریخته ام  چو آب

«واهِب» مرو بـه پاسخ هرکس زحسن یار

هرکو نظر کند به رخش  گیرد  هــر جواب

صالحه واهب واصل

۵ اپریل ۲۰۱۱

دست غریق

تاریخ نشر : جحمه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

دست غریق

کسـی  جـز  مـن  نمی داند مدار خسته را

جهــانِ گ ـردشِ  رنـگ  و  دوار   خسته را

چو موسـم یک گراری رفت پیش  از دایره

یـخ و ژالـه  زنـد  گل ، نـو بهـار   خسته را

نمـی ارزد دو عالـم زهـد ما چون بشکنیم

پیــالـه ی   شـرابِ   می گسـار   خسته را

به گوشی نیست مروت یک نظ ر بر ما کند

که دید دست غریق و آن هوار  خسته را

بسـاط زنـدگـی  مـا  جـز  پریشـانی  نبود

به یک  دَو باختیم  از دل  قرار  خسته را

خراسـانِ  خیـالـم  اضطـراب   ار گُـل کند

مسـافر می کَشـد  آخــر تبــار   خسته را

کنون  عمـرم گذشتـه در  تحیّر  و  جنون

کشـد آخـر ز فکـرم  ایـن شـرار   خسته را

اگـر گیتـی  شکستـه   درب  مهـر  و آرزو

مزن پا و  مـده  هجـرت  غبـار  خسته را

سیـاه چالـی که افعی نـام دارد چه سَهل

به کامش می بَـرد، آخـر شکـار  خسته را

محمد ادریس بقایی ( قطره)

ناژو ها

تاریخ نشر : جحمه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

ناژو ها

وقتی در سایه ناژو های بلند

قامت بر افراشته بودی

آن عشق بود

که مرا بسویت فراخواند

و تا دست بردم

خورشید چشمانت

در نور

ناپیدا گردید

و قامتت ازهم پاشید

نمیدانم؟

در کدامین سایه ی خوشبخت

صدایت زنم

تا جغد فلک زده

ترا ازمن نگیرد

ودر شکیبایی ام

اشک سرد نبارم

و باغچه پرگلم را

خشک نسازم

هما طرزی

 نیویورک

 ۱۲ جون ۲۰۲۴

صبح دلاویز

تاریخ نشر : جحمه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

صبح دلاویز

رها ازتار شب ها می کند شوق  سحرخیزم

شـفـق بـازی کـنـد در  محفـل صبح دلاویزم

شــبـانی گـر بـه زیـر سـایـۀ مهـتاب بنشینم

به تار چنگ  زهـره  خـوشـۀ  پـرویـن  آویزم

ز سـاز آسـمان ها پر بُـود گـوش همه عالم

که ازخواب گران با نغمه های  نور برخیزم

به هر شکلی که آید زندگانی می برم لـذت

مـیـان پیچ و تاب لحـظه هـا  با آن گلاویزم

جهـانی خفته در ژرفـای  قلب  ذرۀ کـوچک

اگـر آگه شــوم  صـد  منبع  نـیــرو برانگیزم

انرژی می دهد برجان ودل نورجهان افروز

چراغان می کند درقعرِشب بزم طرب خیزم

زمستان گرکند روز و شبم را سردوغم آلود

بهـاری  می کـنـد انـوار دل  پـژمـرده پائیزم

لب نوشی که ازلعل بدخشان قصه می گوید

کـنـد از بـادۀ جـوشــان  و آتـشـنـاک لبریزم

اگردروازه را برروی مهمان بست ؛ اما من

به پاس آشـنایی پیش هـر گام باغ گل ریزم

غـم دوران اگـر در  خانـۀ دل می زنـد آتش

انـرژی درونی می کند  سـرشـار و  تجهیزم

اگـر نیروی  مستور درون  را  زنـده گـردانم

بـه مثل تیغ جـوهـردار و الماسین کند تیزم

جهان برمحور شور و نوای عشق می گردد

جـنـون عـشق و مسـتی غـزل کـرده ممیّزم

نه ازخاک وگلم درنورِخالص میشوم جاوید

نه پنداری که در ایـن  خاکـدان تیره ناچیزم

مهار کاروان مُلک  را  بـر پشت خـر بستند

بیاریـد بهـر آزادی میهن رخـش و  شبدیـزم

نگیرد نخـل خشک طالبانی ریشه درکشور

کند ویرانه  باغ  و کشتزار و نهر و کاریزم

 رسول پویان

۱۷ آگست ۲۰۲۴

غزل !

تاریخ نشر : چهارشنبه ۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

غزل!

بیا ای همدم  و یارم! تو  می‌دانی  پریشانم؟
دوای  قلب  بیمارم!  تو می‌دانی  پریشانم؟

تو باشی غم ندارم، ای همیشه مونسِ جانم!
رفیقِ  روز دشوارم ! تو می‌دانی   پریشانم؟

بیا شهرِ سمنگانم ، که  حیرانم _که   حیرانم
امیدِ این دلِ زارم ، تو  می‌دانی   پریشانم؟

تو را من دوست می‌دارم همیشه با منِ تنها
نباشی هم‌چو دلدارم، تو می‌دانی پریشانم؟

بیا یارم! بیا یارم، که  زار و  هم   به گریانم
فراقت کرده بیمارم، تو  می‌دانی  پریشانم؟

عتیق‌الله فیضی
۱۴٠۱/۸/۱۵

در رستخیز دیگری . . .  

تاریخ نشر : سه سنبله ۶ ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

در رستخیز دیگری . . .  

 تیزاب عشقی نوش کن، با خار، خود گلپوش کن

 معتادِ خاموشی شدی ، خاموشی‌ات خاموش کن

 این سو  دهانِ دیو‌ ها ، آن‌ سوی کوهی راه بند

 یا لقمه‌ی  مرداب  شو ، یا  کوه را  بر دوش کن

 از جام زهرِ صبر  چون ، بوی  نیاکان   می رسد

 آن را به گورِ شان فشان، عصیان‌ شرابی نوش کن

آتش‌فشانِ زنده نیست ، این را که سر آرد ز خاک

 این نقد خشمِ قرن‌هاست ، آن‌را به هوشت گوش کن

خوابِ زمستانی  کشید،  این قرن بیداری به کام

بر دیدگانت  آب  زن ،  بیداریت   را  هوش  کن

 بیگانه از خود گشته ای، جسم از تو جان از دیگران

 با جانِ  خود  در آشتی ، اندیشه  در آغوش کن

 در رستخیزِ  دیگری  پروانه‌  ها   را   کن  عقاب

 در غار تاریخ اش بران، این دیو ها را موش کن

فاروق فارانی

ساقی گل پیرهن

تاریخ نشر : سه سنبله ۶ ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

ساقی گل پیرهن

 سا قــی گل پیـــرهن ،جــام  شـرابــم بده

صبــرو قــرارم برفـت ،بـــادهء  نــابــم بده

عمــرمن آخــر شده،از رهء لـطـف و کـرم

یک نظـری ســوی من ،آب  حیــاتــم بده

گشته ام از کشــورم، دور مگــر نـازنیـــن

تشنهء آن آب وخــاک ،آب  زخــاکــم بده

تا به کی از هجریار، روزوشبم درفغان؟

نالــــه  کــنــم زار زار ،زود  جــوابــم  بده

ای مه سیمیــن بدن،رو بســوی من نمــا

یـا کـه بگـیــردربرت، یــا که  هلاکــم بده

“حیدری” نـاتــوان، روزو شبش اینچنــان

میگذرد درفغــــان، طـا قـت وتــابـــم بده

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۴ جنوری ۲۰۱۱ 

سدنی – آسترالیا

قصهء وفا

تاریخ نشر : سه سنبله ۶ ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

قصهُ وفا

 امشب بیادِ روی تو در خلوت و سکوت

بزمی  بپا  نموده  و  شعری  سروده ام

 در زیرِ  نورِ  ماه  و  با  واژه  های ناب

 زیبا  و  عاشقانه تو را  من  ستوده ام

 در  باغِ  خاطراتِ  غزل های   دلنشین

آن سروِ قد کشیده و  رعنای  من تویی

 در   بسترِ  خیالِ  افق  های ر نگ رنگ

 شیرین به مثلِ خوابی و رویای من تویی

 امشب خدای عالمیان دربِ رحمت اش

 بر روی  عاشقانِ  خوداش  باز می کند

 مرغِ   دلم  به  شوق   و  تمنا  و آرزو

وقتِ  سحر  بسوی  تو   پرواز می کند

ای آنکه بختِ خفتهُ من چشمِ نازِ توست

 در  باور ام  که  طالعِ  بیدارِ من تویی

 تا   قصهُ   وفای   تو   آغاز   کرده ام

پایانِ   انتظاری   و   پندارِ   من  تویی

 مریم نوروززاده هروی

  ۳۱حمل ۱۴۰۳ خورشیدی

 آپریل ۲۰۲۴ میلادی ۱۹

از مجموعهُ”پاییز”

هلند

طلوع از سنگ آیین است . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۵ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

طلوع از سنگ آیین است . . .

این شعر در زمانی سروده شد که مصادف با روز صدا یا سالگرد احمد ظاهر بود.

 در این بیت، احمد ظاهر تابیده است:

« ز باد و موج و رود و جاده و  دیوار  آوازیست

 زمین آماده‌ی مرگِ صدا در قلب سالنگ است »

 طلوع از سنگ آیین است . . .

 زمان مات است و شطرنجِ زمین با خویش در جنگ است

 جهان   فرسوده   و   پوسیدگی  سلطان  اورنگ   است

 نفس  درگیر  با  درد  است و   در  می گیرد  از   فریاد

 ز خون  جوشیده  خاکستر ،  دل  پر عشق بی رنگ است

گره بسته ، هوس  با  سنگ  و  عشق  و   کوه   پیچانند

 سخن سنگ است و معنا هم،  هوا سنگ و صدا سنگ است

 افق  بلعیده    فردا    را ،   زمین   لیسیده    دریا   را

عطش  سیراب   بی آبی ،  سرابِ   شور  نیرنگ  است

 ز باد  و  موج  و  رود  و  جاده   و   دیوار   آوازیست

 زمین   آماده‌ی   مرگِ  صدا  در  قلب  سالنگ   است

 مگو   افتاده ای  در  پیچ  اول ا ز  نفس ،   هشدار  !

که پیچان است وگم راه است، ره فرسنگ و فرسنگ است

 ندا‌ها  می‌ رسد   از   سینه‌ی     سنگینِ   سنگستان

طلوع از سنگ آیین است، شروع  تازه   فرهنگ  است

مگر  از   تخمِ   عشقِ    مرده  ،   سیمرغان  برون  آیند

 بخوان این دل که بس تنگ است، بزن تا چنگ د ر چنگ است

 که می‌آیی   گلستان  می شود  گلدان   هر  لحظه

خیالستان   چراغانی  ،  کتاب   سینه    ارژنگ  است

فاروق فارا نی

جون ۲۰۲۳

اشکِ احمر

تاریخ نشر : یکشنبه ۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۵ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

**  اشـــک احمـــر**

د لـم ازفــراق رویــت همـه د م عــذاب دارد

نه به بــرقــراروطاقت نه به سینه تــاب دارد

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 بـداز د ل بــریـزم ز دو دیــد ه اشــک احمــر

زشــراردل مپنــدارکه دوچـشمم  خـواب دارد

وگــر از فــراق گـلــشن  بنــواســـت  بـلبل زار

د ل مــا هـم از جــــدائــی   جگـر کبــاب دارد

زنگــاه  خود  ببردی دل ودیــن وصبروطاقت

کـــه  محبــت  تــو  جــانــا  اثـــــر  شــراب دارد

چه اثرگذاشت،رویت که زفیض عشق ومستی

 دل شیـخ و شــاب اینجـــآ هـــوس شباب  دارد

الــمی بــه سـیـنه دارد زشــرار دل( عـزیـزه)

زســرشک هــر دو د یــده قـدح پــر آب دارد   

عزیزه عنایت

هالند

تا  کــــه  نــامِ   مـــرا  صدا کردی

تاریخ نشر : یکشنبه ۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۵ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

تا  کــــه  نــامِ   مـــرا 

صدا کردی

تا  کــــه  نــامِ   مـــرا  صدا کردی

بدلـــــم  محشــری  به  پــا  کردی 

شـــدی نزدیک و بُردی از هوشم

زیـــــور   حســن   رونـما   کردی

من به چندین هزار  امید و هوس 

همــــه  با  غصــه   آشنا  کردی 

نگرفتــــی   مـــــرا  در   آغوشت 

آه  بــــی  همتـــی  چـــــرا  کردی

لب ندادی ز  بیـــــــم  رســـــوایی

آب را  خضـــــر  بی  بقــــا کردی

کمـــــرم را شکستــــی و  رفتــی  

پیـــر خود را تو بی عصا  کردی

ســـــر سپــــــرده بُدم ندانستــــی

دل سپــــــردم دلــــم کجــا کردی

دیدی اشک مـــــــرا و خنـــدیدی

تو به خـــون دلــــم شنــــا کردی

دین و  کیـــش  تــرا  ندانستـــــم 

بی  مـــــروت  مـــــرا  جزا کردی

تو نگفتـی چه  دیـدم از دستت

درد را  بهــــــــــر  من  دوا کردی

خود تعجب کنی به گفته ای من 

یا که گویــــی  تو هـــم بلا کردی 

امپراطور  تشنــــــه  کــامت را 

پیــش محمود بی نــــوا کردی

۴ سنبله ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۵ آگست ۲۰۲۵ ترسایی

احمد محمود امپراطور

مظلومیت زن

تاریخ نشر : شنبه ۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

مظلومیت زن

۶۱ الف

 ما زن هستیم و جهان هم ناز دارد بهر ما

 آخرین  آهسته  رفتن   ساز  دارد  بهر ما

     زیر پای ما بهشت است و سر ما در تنور   

 دود آتش  چار سو   پرواز   دارد  بهر ما

   روز ما با محنت وخواری و غم شب می شود 

 بی سر انجام و سر آغاز است رنج زندگی

 در هر  آن  انجام  یک  آغاز  دارد بهر ما

 سوژه ء حسرت به شعر شاعران هستیم و بس

زندگی آهنگ  غم  را  ساز  دارد   بهر ما

شکیبا شمیم

منتظرش هستم

تاریخ نشر : شنبه ۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

منتظرش هستم

کسی که من منتظرش هستم

هنوز در باغچه خدا

بدنیا نیامده

کسی که من منتظرش هستم

هنوز مرا ندیده

و در دستانم نمو نکرده

و آب رااز برکه آغوشم ننوشیده

آری کسی که من منتظرش هستم

هنوززبان مادری اش رانیاموخته

و در واژه عشق سرگردان است

کسی که من منتظرش هستم

در واژه مهر زندگی نکرده

و در دنیای سرد و پر از خشونت بزرگ شده

آری کسی که من منتظرش هستم

نامش را در دفتر عشق نمی داند

و در بیسوادی عشقدست و پا می زند

هما طرزی

نیویورک

 ۲۹ جون ۲۰۲۴

خیالِ تو

تاریخ نشر : شنبه ۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

خیال تو

 تویی جان و جهانم،   دلبرِ من

 عزیز  و  مهربانم  ،   یاورِ  من

 اگر   باشی   کنارم   غم  ندارم

 تو استی مونس من‌، سرور من

ز مهرت سبزم و  فصل  بهارم

 به راه عشق تو جان می سپارم

 ندارم طاقت هجرِ  تو یک دم

 دو چشمانم به راهت، انتظارم

 دلم تنگ و خیالت  بر سرِ من

 هوایت میخزد   در  بستر من

خمارِ عطر   آغوش  تو  استم

شرابت را فشان  در ساغرِ من

۱۰ جولای ۲۰۲۴

#فرحت_رحمان

آتش ز خاکستر جهد . . .

تاریخ نشر : شنبه ۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

آتش ز خاکستر جهد . . .

 روزن بزن، روزن بزن ، دیوار ها قد می‌ کشند

 در کوچه‌ی گم‌گشتگی، انکار ها قد می‌ کشند

 برزن  بزن  ، برزن  بزن،   دیوار‌ بندِ  شهر  را

بن‌بست‌ها می‌ گسترد، آوار ها  قد می‌ کشند

 دیروزگی آلوده است، صافِ هوای صبح نیست

 تسلیم افسر می‌شود، افسار‌ها قد می‌ کشند

 با سرمه‌ی بیداری ات، چشمِ حقیقت  باز کن

اندیشه دودآور شده ، پندار ها قد می‌ کشند

 درمرگ ‌شامِ این سکوت، رعدی و برقی می‌جهد

 فریادها سر می‌ زند، نی ‌زارها قد می‌ کشند

هر قامتِ بیدارِ عشق، تا  آسمان سر می‌ زند

 لبریزِ هستی می‌شود، بر دار ها قد می‌کشند

 گر این بهاران زرد شد، خورشیدِ عصیان سرد شد

 اندیشه می‌آرد  بهار ، رگبار ها قد می‌ کشند

کلکینِ سر را  باز کن ، با  بالِ  دل   پرواز کن

 از سنگ سنگِ خاکِ عشق، هشدار ها قد می‌کشند

 گوگردِ خود را هوش کن، هر چند شمع از پا فتاد

 آتش ز خاکستر جهد، تکرار‌  ها قد می‌ کشند

فاروق فارانی

 سپتامبر ۲۰۲۳

روحِ هیاهو . . .

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

 روح هیاهو . . .

 عشق را در کام ها در گام ها تعبیر کن

 روی برقِ تیغ،  بیداریِ  خود تصویر کن

عشق را زه  در کمانِ  آرشِ  دوران ببند

 با پرِ  بیداری و  با  جوهرِ  جان  تیر کن

 داستانِ عشق در صندوق دل جان می‌دهد

با حروفِ  اختران  بر  آسمان  تحریر کن

 عشق را چون زلزله انداز در بیخِ سکوت

آب و نان‌اش کن، به کامِ کودکان‌اش شیر کن

 عشق را روحِ هیاهو، جامه از طوفان بده

 آتش رویا ببخشش ، شورشِ تسخیر کن

 از قدم‌های  هزیمت ، راه‌ها  آزرده اند

 عشق را جوشن بساز و از فلق شمشیر کن

 سرنوشتِ بی ستاره، صبح را گم کرده است

 از طلوعِ خود سحر کن، عشق را تقدیر کن

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۳

حسرتِ فراق

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

حسرتِ فراق

تو  فرشته‌ی  زمانی 

تو  شبیه‌ی  آسمانی

تو به عشق سایبانی

تو   چقدر   مهربانی 

به من بلا کشیده، رنج زندگانی دیده

*******

مه ای آتشین مزاجم

 شده ای تو ابتهاجم 

ز قضا  گرفتی باجم

همه  درد  را  علاجم

تو بهانه‌ی حیاتی، به منِ ز غم خمیده

*******

تپش و   ترانه استی

عمرِ  جاودانه  استی

بیت  عاشقانه استی 

وطن استی خانه استی

ثمر جلال عشقت، به وجود من تنیده

*******

تو  طراوت   گلابی

تو  شکوه    آفتابی 

تو   ترنمی  تو آبی 

شکری شبی شرابی

عطر گیسویی تو را من، بدماغ خود شمیده

*******

لب تو چو  غنچه گل 

دهن تو  خمره‌ی مل

سخن تو صوت بلبل

ز   برم   ربوده‌ی دل 

کرم تو کم مبادا،  به کویر نم ندیده 

*******

تو   کرامت   بهاری

تو  نوای   جویباری

تو  تجمل ،   وقاری  

تو به بی وطن دیاری

قطرات اشک هستی، به قدوم تو چکیده

*******

جبروت      آشکارم 

گل  تازه ای   بهارم

بخدا که  زرد و زارم

بنمای      رستگارم

که شکسته و پریشم، چو گل یخن دریده

*******

سر و حال من چو مجنون

تن من  فتاده   در  خون 

من و صد هزار مضمون

تو و صد  هزار   افسون

هاجوواج مانده ام من، به تو سرو نو رسیده

*******

دل خود  زدم  به دریا 

سر خود زدم به صحرا 

تو سفر نمودی بی ما 

تو  نکردی  هیچ  پروا 

لب حسرت فراقت، به لبان غم مکیده 

*******

تو  بیا  بیا   به  پیشم 

تو بمان بمان همیشم

تو بدان ز قلب ریشم 

تو  مکن  دگر  پریشم

به نثار مقدم تو، سرِ محمود آرمیده 

*******

دوشنبه ۳۱ اسد ۱۴۰۱ خورشیدی 

  ۲۲ آگست ۲۰۲۲ ترسایی 

  احمد_محمود_امپراطور# 

خیالِ دل

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

خیال دل

 من و این دل همه شب را به خیالش گذریم

وای  بر این  دل  بیچاره  که  سالش  گذریم

 من  و این  دل  آشنا  مخمور  نازش  بودیم

وای  بر این  دل  بیچاره  که  نازش  گذریم

 من  و این دل همه وقت  خوریم خون جگر

وای  بر  این  دل   بیچاره   کنارش   گذریم

من  و این  دل  همه  در بند    خیالش  بودیم

 وای  بر این  دل  بیچاره  که  حالش  گذریم

من  و این  دل همه  در نشه ی خامش بودیم

وای  بر این  دل  بیچاره  که  چالش  گذریم

من  و این   دل  همه   در جلوه  آتش  بودیم

وای  بر این  دل  بیچاره  که   آبش   گذریم

من  و این  دل همه  بیهوده  به  گلشن بودیم

 وای بر( شکیلا )بیچاره که در بندش گذریم

شکیلا نوید

جدی ۱۳۹۱

دوبیتی ها

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳۱  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

یلدا

شب  یلدا  کنم   شیرین   زبانت

 اناری   سازم    و   رنگ   لبانت

 بتابم  من  برایت   شام  مهتاب

 که تا روشن شود جان و جهانت

۲۰ دسامبر ۲۰۲۳

عطر بهار

هوا خوشبو چو لبخند نگار است

 خروش نغمه‌‌ های  آبشار است

 نفس  تازه   کند   باغ  نگاهش

 نسیم    زلف  او   عطر  بهار است

۱۸ جنوری ۲۰۲۴

 بیقرار

حنا در دست من نقش و نگار است

 برای  دیدنت   دل   بی ‌ قرار است

 به روز   عید آ‌ ! کز    شوق  دیدار

 خو‌شی  عید من یک  بر هزار است

۱۱ اپریل ۲۰۲۴

هما باوری

جرمنی

لیبرالیسم در مهار امپریالیسم

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳۱  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

لیبرالیسم در مهار امپریالیسم

امروزه قدرت های جهانی چون: آمریکا٬ اتحادیه اورپا٬ چین و روسیه برخلاف پسا ۱۹۹۲ که قدرت جهانی تک قطبی آمریکا بود٬ است. اما تجویز بر تشخیص اینکه چطور کشورهای جهان سومی مانند افغانستان از گزند امپریالیست های غربی و شرقی در امان بماند٬ راه جز حاکمیت ملی از مسیر ملت سازی نیست. زیرا حقوق بین المللی عینیت یافته حقوق داخلی می باشد. یعنی سرکشی های قدرت جهانی مثلاً آمریکا در بازی های بین المللی٬ توسط مجلس نمایندگان مردم آمریکا مهار شده است.  

لیبرالیسم افغانی که ضرورت ملت سازی در کشور ماست٬ از فلسفی شدن متون دینی و سیر معرفتی پدیده ها٬ دست یافتنی و سازنده می شود. که نباید الگوهای رایج حکومتداری را٬ نیز فراموش کرد٬ که چون نظام های: ریاستی٬ پارلمانی٬ و نیمه ریاستی و نیمه پارلمانی مطلوب تجربه شده اند.  

لیبرالیسم را در مقابل امپرالیست های متجاوز چون قانون اساسی گرایی٬ نیز می توان تعریف کرد. و رسیدن افکار عمومی به فضیلتی که خصایص شان٬ قانون اساسی باشد٬ طلوع سعادت همانا حاکمیت قانون در واقع بیدون غروب برای چندین نسل ثبات سیاسی می گردد.

آنچه عدم یا فقدان لیبرالیسم می گردد٬ در نخست تهاجم امپریالیستی نیست. جهل موجود جامعه سیاسی یا فقدان عقلانیت سیاسی می باشد٬ که بستری برای تهاجم قدرت های جهانی می شود.

محمدآصف فقیری

موجِ غریب

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳۱  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

موج غریب

تو آن موج غریبی

که مرا به ژرفای دریای نیلگون می بری

تا عشق را

در چشمان ماهیان نقره یی پیدا کنم

و در دستانم

لغزنده و تابنده گردی

وتو آن موج غریبی

که مرا با اوج سرکشی ها ی بی دلیل

و خواسته های پر رنگ

و فریاد های بیصدا می بری

تا بودنت را

در دیواره های سروده هام حکاکی کنم

آری تو آن موج غریبی

که در التماس یک غروب بی تدبیر

سکوتم را فریاد می زنی

و مرا تا بی انتهای پیوند ها می بری

تا حماسه ی دوست داشتن را

در گوشت زمزمه کنم

پر از نیاز

و پر ازگرما…

هما طرزی

ویستچستر

 ۶ جولای ۲۰۲۴

عقلِ هستی

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳۱  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

عقل هستی

آرزوی دل  را  بـر لــوح  رویـا می کـشم

شکل فریاد سکوتـم را چه گویا می کشم

آنچه بر دل نقش می بندد تجسم می دهـم

آن چه در پنهانِ سـر آید هـویدا می کشم

نـرگس وبـرگ شقایق را از  دیـوار باغ

درمیان لاله های دشت وصحرا می کشم

در نگاه بـیکـران چـشمِ احـساس و خیال

اوج مستی از دل جـوشـان مینا می کشم

گـره هـا افـتــاده در تار نـواخـیـز طـرب

درطلوع صبحدم هـرعقده را وا می کشم

از تصـور صـورتی بـندم در قـاب زمان

بی ابـد وهـم ازل را پـیش بـیـنـا می کشم

قصۀ آغاز و پایان سربه سر افسانه است

جاودان اشکال بودن رابه هرجا می کشم

در دل کیهان دیـدم کهکشان ها بی شمار

بیکران عشق شدن در ذهن دنیا می کشم

سازهستی کهکشانهارابه رقص می آورد

جلـوه یـی از آن بـر یاد نکـیسـا می کشم

ارتعـاش تار هـستی نغمه هـا دارد به دل

پــرتــو آیــیـــنـه و امــواج آوا می کـشـم

ساز بزم کهکشان را گـوش دل ها بشنود

ایـن خـیـالات زمین را تـا ثـریـا می کشم

چهرۀ نـور و انـرژی از دل اســتاره هـا

برکتاب عقل هستی رُک وخوانا می کشم

تـا فـضـای ذرّگانِ نــور وحــدت آورنــد

نظم هستی در وجود فکرو معنا می کشم

حرکت ابحارهستی جوش وتوفان می کند

صد هزارن گوهراز اعماق دریا می کشم

هـرکه باشــد ذره یـی از منبع انـوار حـق

ازدل هرذرۀ صد موسی و عیسا می کشم

لحظه ها درسایه سار سرو دیرین سرکنم

حالت زرتشت را بر ذهـن بـودا می کشم

عـقــل کل فـلسـفی را در تکامـل بـنـگـرم

رسـم حجم ذهن انسان را سـراپا می کشم

عشق و رویا ومحبت رنج دل را می برد

سوزودرد هجر و غربت را تنها می کشم

با پر و بال فـروغ دل کـنــم سـیر و سفـر

بر رُخِ سـیمرغ کـوه قـاف عـنـقا می کشم

بـاز سـیـمـیـن خـیـالـم را بـه پـرواز آورم

تـیز تـر از نـورِ هُور تا ناکجاها می کشم

لاشـخواران را نمی آرم ز تاریکی برون

تا همـای نـور جـان بـر قله بـالا می کشم

وحـشـت افـراطـیـت دیـری نمی آرد دوام

از دل تاریک شب خورشید فردا می کشم

عـشق و احـساس و تمنا را بر لـوح خیال

بـانگاه خـامـۀ رویـا چــه زیـبــا می کشم

۱۴ آگست ۲۰۲۴

رسول پویان