۲۴ ساعت

آرشیو 'اشعار'

13 آگوست
۳دیدگاه

صیدِ دل

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

صید دل

من ز‌عشق   تو بدل  ناله  و  غوغا دارم
هوس وصل  تو  را  در دلِ   شیدا دادم

دل من مست و خراب است از آن نیم نگاه
یادِ آن  نیم  نگه  در دل   شب  ها دارم

تن من خسته‌ و لب تشنه از آن لعل لبان
جام می ز آن لبِ   میگون  دل  آرا دارم

تویی در خلوت تنهایی  مرا  مونس جان
جز تو من کس نه در این خلوت تنها دارم

ناز چشمان تو مستی  زده  در شهر دلم
مستیی  چشم  سیه  از  لب   مینا  دارم

در میان شب خاموش  خیال  تو  به سر
این همه خواب و خیال از تو تقاضا دارم

کرده ای صید دلِ ” عالیه ” را با نگه ات
تو ندانی  ز   خدا   من  چه   تمنا   دارم

عالیه میوند

۲۱ جولای ۲۰۲۴

فرانکفورت

13 آگوست
۱ دیدگاه

در رستخیز دیگری . . .

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا     

 

در رستخیز دیگری . . .

 

 تیزاب عشقی نوش کن، با خار، خود گلپوش کن

 معتادِ خاموشی شدی، خاموشی‌ات  خاموش کن

 این سو دهانِ  دیو‌ ها،  آن‌ سوی کوهی راه بند

 یا لقمه‌ی مرداب  شو ،  یا کوه  را  ر دوش کن

 از جام زهرِ  صبر چون  ، بوی  نیاکان  می رسد

 آن را به گورِ شان فشان، عصیان‌ شرابی نوش کن

 آتش‌فشانِ زنده نیست، این را که سر آرد ز خاک

 این نقد خشمِ قرن‌هاست ، آن‌ را به هوشت گوش کن

 خوابِ زمستانی کشید، این قرن بیداری به کام

بر دیدگانت  آب  زن  ،  بیداریت  را  هوش کن

بیگانه از خود گشته ای، جسم از تو جان از دیگران

با جانِ خود در آشتی ، اندیشه  در  آغوش کن

 در  رستخیزِ  دیگری  پروانه‌ ها  را  کن  عقاب

 در غار تاریخ اش بران، این دیو ها را موش کن

فاروق فارانی

13 آگوست
۱ دیدگاه

گلستانِ خیال

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا     

گلستانِ خیال

 سحرگاه  از  گلستانِ  خیالم   بوی  یار آید

شمیم عطرِ  گیسویش به  هنگامِ  بهار آید

چو بینم لاله را رقصان بدستِ بادِ فروردین

 بخاطر جشنِ  نوروز  و گلِ  سرخِ مزار آید

 نظر کردم به نرگس،گوشهُ  باغ رفته خوابِ ناز

 به چشمم دیدهُ  شهلای دُختِ قندهار آید

 غروبِ آفتاب در  غربت و  دوری بیادِ من

 همان شامِ هرات و  نغمهُ شادِ  دوتار آید

 دلم  پرواز می‌ خواهد بسوی شهرِ رویاها

بیادم  جلوه های  کابل و نقش و  نگار آید

 شقایق خیمه برپا کرد به صحرا لیک به چشمِ من

 غمِ  دوری  ز لیلای   وطن  مانندِ  خار آید

 مریم نوروززاده هروی

 نوزدهم ثور ۱۴۰۳ خورشیدی

هشتم مَی ۲۰۲۴ میلادی

از مجموعهُ”میهنِ عشق”

 هلند.

13 آگوست
۳دیدگاه

کلبهء ویرانه

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

** کلبــه ء ویرانه **  

 

  سوخــتم از آه و  حسرت عا قبــت  در  کــــوی او

 صــیــد گشــتم مـن بـــدام  فتـنه  و جـــــا دوی  او

 

ای فــلک  رنجـم مــده دیگر  جفــا  را تـــاب نیسـت

نیست ظلمی بیش ازاین شد روزمن چون موی او

 

زیــن دل  آشــفته ی  مـــا  می بــرد احـــــوال غـــم

کـــاروان  اشـــک  مــن  در  محضــر   نیــــکوی  او

 

زنــده داری می کنـــم هــر شب به امیــــدکه بـــا د

کز آستـــا نش بــر مشــامم گـــر  رسانـــد  بــوی او

 

کــس نــدیــدم تــا  گشـــاید  کــلبــه ء  و یــــرانه ام

تا بــــرد  احـــوال  مرگـم  را بـــه  گـــریه  سـوی او

 

ای (عزیزه)  این چنین آه و فغـان از بهـر چیست؟

مـرغ  دل  راحت  نگـــردد جـــز به  وصل  روی او

 

عزیزه عنایت

هالند

13 آگوست
۴دیدگاه

مخمس استقبالیه در وصف سجایای احمد محمود امپراطور

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

تقدیم به احمد محمود امپراطور

محمودِ دل شکستــــــــه و  شیرین خیالِ من

ناهیـــــدِ  شام  و زهـــره و  رنگین  هلال من

قامت بلندو خوش خط و یوسف جمالِ من

زیبــا سرایـــــى دُرِ  سُخن ، خوش  مقالِ من

روشنــــــــــگرِ  زمانه  و  صاحب   کمال  من

**********

هـــر یک  سُـــــــــرودِ  دلکشِ  تو دلبرى کند

در آسمـــــــانِ  شعـــر  و  ادب  سرورى کند

اندر میــانِ   ســـــــــوژه  کـــلام  داورى  کند

در سبک و شیوه هــــــر یکى  نو آورى کند

در خامه ات نبـــوغ  بوٓد  خوش  روالِ من

**********

محمودى ! از سُروده بوٓد  هرسو لشکرت

ســــر لشکرِ سپاه تویى و  خامه عسکرت

فکرِ سلیـــم و توسنِ عقـــل است افسرت

خالق به  هــــــرِ کجاى  بوٓد  یار و  یاورت

در چنگ گرفت عُقابِ  تو مُرغ خیالِ من

**********

انــــــدر کنارِ ملتِ سخت   کــــــوش  بلبلى

از هر گُلابِ باغ و  چمن کرده  خوش گُلى

زیبد به لب ، خنـــــــده و  بٓر دوش کاکُلى

دُردى کشى زمانــــه و ساقىء خوش دلى

جانم به پُرس  فرصتى گر بوٓد ز حالِ من

**********

خصــــمِ دیار و میهنِ  تو  ســـــرنگون باد

کاخِ سِتم  ، زیر و  زبـــــــــــر  واژگون باد

نفرین بٓر  اجانب و  افـــــــــــــرادِ دون باد

إقبـــــــال بلند و توسنِ بخت رهنمون باد

برمن ( فروغ ) دیده تویى نو نهــالِ من

حسن شاه فروغ

12 آگوست
۳دیدگاه

این همه بدگمان چرا؟

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۲  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۲ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

این همه بدگمان چرا؟

۵۸ الف

 دور مبر خدای  را ، دست بر  آسمان  چرا ؟

دل بگذار  اینقدر  ،  آبله د ر   زبان   چرا  ؟

 شاخه شکست گل دگر ، کوچ  ز  باغ برکند

 بلبل خوش سرای او ،  راز دلت  بیان چرا ؟

 عشق به خاک افگند ،   شعله ء  آفتاب را

روح چو درمکان رسد، جسم به   لامکان چرا ؟

 خنده به ترس میزند ، کودک خوش  خیال ما

 بیم ز پا در آورد ،  پیر چرا   ؟  جوان چرا ؟

گر که نشد سیاه شب،  ماه چه  ناز داشتی

 ! اشک بهار می چکد، بر  دو رخ ِ خزان چرا ؟

 از چه زنند تا سحر ، دست به روی و دیده تر

 منکه ندیده دانمش،  این همه  بدگمان  چرا ؟

 دست برم به کار تا ، آب ز چاه  بر کشم

 این دل و این خدای من ، دلو به ریسمان چرا ؟

ذره به ذره مو به مو ،نقش نمود حکمتی

 خواب چرا گذاری اش ، گنج چنین نهان چرا ؟

 ابر سیاه میکند ،  چهره ء  هر ستاره  را

 ابرمبار روی خوش ، بر همه گی عیان چرا ؟

در بزن انتظار کن ، است  و  باز  میکند

 نیست شکی به لطف او ، دلهره در میان چرا ؟

 تخم بکار و آب ده ، سفره  فراختر شود

 زر چو به زیر پا بود ، حلقه ز هر دکان چرا ؟

شکیبا شمیم

۱۰ جولای ۲۰۱۷

11 آگوست
۱ دیدگاه

جیغ خموش دل

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۱  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا     

جیغ خموش دل

فـدای سـیرت نیکـم  رهـا  از بند  تصویرم

خلوص گـوهـر عشقـم کند از دل  تنویرم

کسی اسـرار دل های پریشان را  نمیداند

ولی آشـفته بازار سـیاست کـرده دلگیرم

کتاب دل را با چشم دل دیگرنمی خوانند

کند ابزار بازار  تجارت  شـرح و  تفسیرم

بیاراید حسن نیکـویان  را  زیـور  اخلاص

طلای ناب را بیرون کشد ازمس اکسیرم

کمند زلف وکاکل می کشد دربند دلها را

طلسم زوروزر هرگز نسازد  قید زنجیرم

هـمــای طالـع فـرخنده دارد قـلـه پـیـمایی

چه پروایی اگر بازی کند با خاک تقدیرم

زخواب دوش بیدارم کند جیغ خموش دل

که در گوش خرد نجواکنان آورده تعبیرم

کهن سروی که ذات آشیانم راکشدبردوش

هـزاران بار در بـاغ تمـدن کـرده تعمیرم

بنازم خامۀ بی قـیـد و بند راستگـویان را

که بربرگ شقایق می کند مقبول تحریرم

امید تازه یی در بـاغ دل دارد گل افشانی

جوانی می دهد عشق نوین در پیکر پیرم

رسول پویان

۷ آگست ۲۰۲۴

11 آگوست
۱ دیدگاه

گلاب سرخ حقیقت

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۱  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا       

گلاب سرخ حقیقت

 ز  باغ  بگذر و  شهدانه ‌ی  بهار  بکار

 طلوعِ   طالعِ   رویای   مهربار   بکار

 امید نغمه  و نم  را ز چشمگی بگذار

 میان  بغض  زمین  شور آبشار  بکار

درخت در پی تقدیر دارو تابوت  است

 تبر  به  دار  و  ندارِ  نظامِ  دار  بکار

 دراین سواحلِ مرگ آفرین قرار  مجو

 به موجِ  سرکشِ دریا  برو  کنار  بکار

 جوانه های سحررا به سر، به عشق آور

 انارِ  دل به  ثمر  آر و   قندهار  بکار

 نمان که ریشه به مردابِ  سرگذشت رسد

 به باغِ  عشق و فلق  کاجِ روزگار بکار

 بپر ز عشق و  به گلدانِ  آفتاب برس

گلابِ سرخ  حقیقت در آن  بکار بکار

فاروق فارانی

 اکتوبر ۲۰۲۳

                           

10 آگوست
۳دیدگاه

فریاد

تاریخ نشر : شنبه ۲۰  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

فریاد

به همسرم

نشستی در کنارم

و درسکوتت فریادی بود

که دیواره های قلبم را

به صدا آورد

دستی بر موهایم کشیدی

و چه عاشقانه

انگشتانت شانه زد

بر گره های تابدار عشق

و من با چه عشقی

بتو نگاه می کردم

با لبانم

سکوت را می نوشیدم

و با دستانم

ترا می سرودم

آویخته بودی

چون لباس پر عطری

بر عریانی شانه هایم

از قرن دیگری حرف میزدی

که گوشم آشنا نبود

و صدات غریب می نمود

آن سان که عطرت بیگانه بود

و آغوشت در صدات خوابیده بود

و گرماییی نبود

مگر اندوه های دیرینه

و با یک جهش

از من دور شدی

و من ماندم

و نفس های دیرینه ام ….

هما طرزی

نیویورک

 ۱۱ می ۲۰۲۴

10 آگوست
۲دیدگاه

تصویرِ ناله

تاریخ نشر : شنبه ۲۰  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا     

تصویر ناله

اشک بیتاب کِی ام  رو  به  چکیدن رفتم

رشک سیلاب شدم بس که  دویدن رفتم

بسکه از چشم کسی ناوک مژگان خوردم

چشم بسته  همه تن  پای  خلیدن  رفتم

شوق دیدار به  دل  غنچه  شگفتن دارد

تا به  صحرای  جنون  آبله  چیدن  رفتم

نیست کس محرم اسرار جنون و هوشم

هر طرف  رفتم و بی بال وپریدن رفتم

سیر و  تحقیق  درین  انجمن  آرا کردم

بسمل ناز تو ام  یک مژه   دیدن  رفتم

تشنه کامم  دمَن و دشت  نزاکت دارد

چو غباری لب ساحل  به مکیدن  رفتم

لذتی ذوق دو  عالم به  عدم نفروشم

جوهرم عشق و پی درد  خریدن رفتم

حیرت   افزود   ز  آتشکده ی  عریانم

ز گلو  ناله  به  تصویر  کشیدن رفتم

شش جهت در تجلی گاه حضورت خفتم

شبنم ام پای  جمالت به رسیدن رفتم

قطره ی دردو سرشکم به کجا دلبندم

به امیدی  که  بمانم  به  فتیدن رفتم

محمد ادریس بقایی (قطره)

۱۹ اسذ ۱۴۰۱ 

10 آگوست
۱ دیدگاه

گردن بشکسته‌ی من

تاریخ نشر : شنبه ۲۰  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا     

گردن بشکسته‌ی من

 من بلبل شوریده چمن  نیست مرا

 دارم وطنی ولی وطن  نیست مرا

 هرجا بروم‌ به گردنم پای کسی ست

 ترمرگ  زمانه ام  کفن  نیست مرا

غریبه

 صاحب وطنا! که کینه انباشته یی

 بر چشم دل غریبه   نم کاشته یی

 آواره   اگر   شدی   به   یادت آید

 جوری به مساحت دمن داشته یی

 احمد هنایش 

 ۸ اگست ۲۰۲۴  

 

09 آگوست
۱ دیدگاه

شوکران زندگی . . .

تاریخ نشر : جمعه  ۱۹  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شوکران زندگی . . .

خنده بر لب شو، نگه در چشم و جان  در تن بیا

 دربِ دل قفل است،همچون عشق شو،رهزن بیا

 با    جهان  آمیختی  ،   آویختی    و    ریختی

 ای «منِ» بیگانه ، بی من می ‌روی ، با من بیا

 کاروان‌  ها بی ره  و  مقصود   پر از  بارِ هیچ

شهرِ  رویا  را  بکن   بر  پا   و  پی‌  افگن   بیا

مثل  یک آتشفشان  در سینه ‌ی خود کن سفر

 پنجه  زن  بر آفتاب ، از خویش  بی رفتن بیا

چشمه‌ی خشکیده‌‌ای، بی‌آب نامت چشمه نیست

 قطره ‌های  اختران  برچیده ،  در  دامن   بیا

کوهِ  پر الماسی  و در ظلمتِ  خود   خفته‌ ای

 تا  درخشانی  بیاری ،  باز شو  ،  بشکن  بیا

شوکرانِ   زندگی  تا    قطره‌ی     آخر  بنوش

در جدالِ    عشق   در  نابودن   و  بودن  بیا

 مرغ رویا  بالِ جان ، از لانه هایت  هوش کن

 تنگ اگر دل شد به سر ، از سربه دل پرزن بیا

فاروق فارانی

 سپتامبر ۲۰۲۳

09 آگوست
۲دیدگاه

خلقِ افغان

تاریخ نشر : جمعه  ۱۹  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

استقبال ازشعرمرحوم عبدالهادی داوی با مطلع:

تـا بـه کــی اولاد   افغــــان  تا به کی؟

تابه کی هان تابه کی هان تا به کی؟

خلق افغان

تا به کـی ای خلـق افغــان، تا به کی؟

زیـریـــوغ ایـن لـعـیـنــا ن  ، تا به کی؟

گــشــتـه مـلـک مـا  بـه  ویـــرانـه بـدل

درتـمــا شـــایِ یــزیــــدان ،  تا به کی؟

عــقـــل کـل!بـا جمـله هـمـدســتان وی

خـون ملـت خـورده جـولان،تا به کی؟

انــتـحــاری هـای بـی دیــن  بـی خـــدا

قـتــل عــام بـی گـنــاهــــان،تا به کی؟

راه گـیــری هــا بـه هـر ســوی وطــن

ظـلــم بـیـحـد بـرگـروگــان، تا به کی؟

سـربـریـدن هـای بـی جـــا، بـی جهت

هـرطرف درمـلک افـغـــان،تا به کی؟

عسـکــــرمـظـلــوم وپـا ســــدار وطــن

کُـشــتـه ی دسـت پلـیـــدان، تا به کی؟

نـــوکــــــــریِ آی اس آی و” ع وغ “*

تـا بـه کـی آزاده مــــردان، تا به کی؟

“ع وغ”روزها وشب درعیش ونوش

خلـق مـا مظلـوم وبی نــان،تا به کی؟

ازســـفــرهــای حــق و نـا حــق غـنــی

دوردنــیـــا گـشـتـه خـنــدان،تا به کی؟

بُـتـــه ی بــد را بــلا  نـا بـشـکـنـیـسـت

زنـده مــانـدن بـا ســرطــان،تا به کی؟

زیـــــر دول  غــــــرب ،  ای  آزادگــــــان

خوش خرامی کرده رقصان تا به کی؟

بـهـــر آزادی کــشــــور  زیــــن  ســتـــم

مـتـفـــق گـردیــده پـاشـــان،تا به کی؟

خــائــنــان  مُــلـک و مـلــت ، یـکســـره

نیست ونابود کرده،عصیان تا به کی؟

ای  خـــدا  روزی  رســـان  تـا خـائـنــان

گـشـتـه نـابــود ،ظلم ایشـان، تا به کی؟ 

حیـدری” دور از وطـن درملک غـیـر

دردغــربـت درد هجـــران، تا به کی؟

پوهنوال داکتراسد الله حیدری

۲۱ می ۲۰۱۵

سدنی – آسترالیا

*عبدالله عبدالله واشرف غنی احمدزی

09 آگوست
۱ دیدگاه

اشکِ لاله

تاریخ نشر : جمعه  ۱۹  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

اشکِ لاله

ز خاک پای  لیلا   سرمه  کردم  چشم   صحرا را

ز اشک  لاله   تر کردم   لب  خشک   تما شا را

مخوان در گوش من زاهد  دگر  افسانه ی جنت

به عشق او چنان مستم که نشناسم سر از پا را

به کام دل رسیدن صد فسون نیرنگ می خواهد

ز رم   آهوان     پر  کرده ام     دام    تمنا   را

دل افلاک شد  از ن اله ی  من  چاک  چاک اما

کسی  نشنید   فریاد   دل  صد  پاره ی  ما  را

جگرمی خواهد ازخود رفتن ودرشعله رقصیدن

چه  می دانند  مصریان  غم   و درد  زلیخا را

به جزغربت نمی گیرد  کسی  هرگز   سراغم را

نمی کوبد ز یاران هیچ  کس دروازه ی   ما را

رسیدن  تا  به قاف عشق  بال آتشین  خواهد

مگس های خیالم  کرده اند بی  خواب عنقا را

«جبین» را مست می سازد نگاه گوشه ی چشم اش

به  آتش می کشد  خندیدنش یاقوت حمرا را

سید عبیدالله جبین حازم

 ۱۴ ماه اسد / مرداد سال ۱۴۰۳ هجری خورشیدی

چهارم ماه آگست سال ۲۰۹۲۴  میلادی

آلمان

08 آگوست
۳دیدگاه

مادر

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مادر

 

شوم قربان چشمان  سیاهت حضرت مادر

بگردم  از دل  و جانم   فدایت حضرت مادر

 

چنان غمگین و مهجورم، که چندی از برت دورم

فراموشم نکن از هر دعایت  حضرت مادر

 

تو بعد خالق یکتا  عزیز  و  مهربان هستی

که میباشد بهشت در زیر پایت حضرت مادر

 

تو را دارم چه غم دارم که سلطان جهان دارم

کجا عالم رسد بر خا ک پایت  حضرت مادر

 

انیس درد های من ، رفیق  جان  فدای من

منم محتاج یک لحظه نگاهت  حضرت مادر

 

نمیگردی فراموشم به هر جایی که میباشم

قسم برنا م پا ک آن  خدایت  حضرت مادر

 

ببخش بر عادل دلخسته و زار  وپریشانت

تمام خوبی و مهر و  وفایت  حضرت مادر

 سید_عنایت_الله_عادلی #

08 آگوست
۱ دیدگاه

گم می شوی . . .

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گم می شوی . . .

 می روی از خویش و پنهان و  عیان  گم می ‌شوی

در پی ات بی نقش  پا و بی   نشان  گم می ‌شوی

 در    سراغِ      اخترِ    گمگشته‌ ات    تا    بیکران

 می‌ روی تا کهکشان، در  کهکشان  گم  می ‌شوی

 بسته‌ ی تابوتِ هستی ‌، خسته ی  تابوت  «من»

 جاودان  می ‌گردی  و تا جاودان  گم   می  ‌شوی

 می  ‌برد   تا  لاشه ات    را    رود    بارِ   زندگی

در شکم  های حریصِ ، ماهیان    گم   می ‌شوی

 باز آ ای   عشق   تا   بارِ   دگر   از  هم   شویم

 ورنه مثلِ من ، تو هم تنهای  جان  گم می ‌شوی

از  گلوی   وحشیِ   طوفان  نفس  ها  وام   کن

 غیرِ آن  گر زنده‌ای ، در مردگان   گم   می ‌شوی

 موج  بی دریایی  و دریای   خود  گم  کرده یی

 تا نپیوندی  به  دریا ،   سرکشان   گم  می شوی

 نقش   پای  سرنوشت ات  بر  کف  دستت  بجو

 مشت کن دستت که بی مشت گران گم می شوی

 دست خود را گیر و  روی  شانه‌ی  خود  تکیه کن

 ورنه در قعرِ  زمین   ،  قهرِ  زمان  گم می‌ شوی

فاروق فارانی

سپتامبر ۲۰۲۳

08 آگوست
۳دیدگاه

برگِ هستی

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

برگ هستی

دلم در  آتشِ  هجران   چنان سوخت

نه دل تنها که  جانم در میان سوخت

به کی گویم لهیبِ عشق  چسان بود

سر و پا و  میانِ  تن  و  جان سوخت

فراقِ    او    چو    بادی    تندِ  پائیز

که برگِ  هستیم  را  رایگان   سوخت

نشستم   تا    نمایم  عشق  توصیف

زبان  از  نام  آن اندر  دهان سوخت

چنان  از  دردِ   فرقت    در  خروشم

که غوغایم  زمین  و آسمان سوخت

بسی   از  عاشقانِ   سوخته   دل را

رموز و رمز و رازِ عشق نهان سوخت

حدیثِ  عشق  و  هجران کس بگوید

که در نیرانِ  عشقی  بیکران سوخت

از آن ایماءکه در چشم  و به ابروش

کدامین  فتنه  بود راۀ امان سوخت

کدام  عاشق  جلال  سوزد  نه داند

که چون پروانه درآتش عیان سوخت

سید جلال علی یار

ملبورن – استرالیا

اگست ۲۰۲۴

08 آگوست
۳دیدگاه

آرمانِ دل

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آرمان دل

تا نگاه  کردم   عزیزم  من ترا از جان دل
سوختم یک سر چنان در آتش سوزان دل

می برد غوغای عشقت این دل دیوانه را
جان سپارم از برایت  تا شود  درمان دل

روز وشب صحرا نشین درگه عشقت شدم
عشق  لیلا  در دلت  انداختم  ارمان  دل

لحظه لحظه در حریم این دلم در میزنی
در گشودم تا شود  آباد  این  بستان دل

مالک  قلبم  تویی  جانم  به قربان سرت
” عالیه ” درانتظارت تا شوی سلطان دل

عالیه میوند 

فرانکفورت

۲۹ مارچ ۲۰۲۳

 

08 آگوست
۳دیدگاه

کبوتر تنها

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

کبوتر تنها

معشوق من

یک کبوتر تنهاست

معشوق من

زبان عشق را در مدرسه نیاموخته

و با الفبای دوست داشتن

بیگانه است

معشوق من در جنونش می سراید

و در جنونش می خندد

و در جنونش اشک می ریزد

آری معشوق من

بر فراز ابرهاست

و از فرود آمدن به زمین در هراس

او در هراس زندگی میکند

و در هراس به خواب می رود

و در هراس قدم برمیدارد

و در هراس لباس می پوشد

و دلم براش می سوزد

آخراوهمیشه تنهاست

و همیشه تنهاست

و همیشه تنهاست

هما طرزی

نیویورک

۳۰ جون ۲۰۲۴

08 آگوست
۱ دیدگاه

وطن

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

وطن

دوری  چه  عذابست  ز دامان  وطن

 وز خانه گک و سبزه  و  باران وطن

 از کوچه  و پسکوچه و دریا گک آن

 از  قصه و خنده های  یاران  وطن

مسعود خلیلی

07 آگوست
۵دیدگاه

روح کجا بدن کجا

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۷  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۷ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

روح کجا بدن کجا

۵۷ الف

بحر تویی و  دشت من ، آب کجا و من کجا

آن ز تو این  ز من عجب ، روح کجا بدن کجا

خاک من است آنطرف، جامهء من به اینطرف

 صبر کن ای اجل ببین  ، گور کجا  کفن کجا

 طاقت بی مجال  من ،  تنگ نموده پیرهن

 گاج کجا  و ای  خد ا ،  دکمه ء  پیرهن کجا

 کوره چو داغ میشود ،  تخم  سپند می پرد

 آتش جنگ شعله   زد ، اهل کجا وطن کجا

قتل به عام کرده را ، حکم به خاص میشود

 عام فتاده بی سر  و  ، دار کجا  رسن کجا

 اشک چو بی قرار شد ، طعنه رقیب میزند

 گریه ء بی ادب کجا ، خنده ء اهریمن کجا

 حرف ز لب پریده را  ، باز  نیاوری  به کف

نقطه به نقطه گویدش، عقل کجا سخن کجا

 داس ز ریشه میکشد، سبزه ء خوش جمال را

 عشق به خاک میشود ، مرد کجا و زن کجا

 صبح سپیده میرود ،  شام سیاه می رسد

 خانه ء  باغبان  کجا ،  شاخه ء یاسمن کجا

شکیبا شمیم

۱۰ جولای ۲۰۲۷

07 آگوست
۱ دیدگاه

قمارِ سرخ . . .

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۷  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۷ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قمار سرخ … 

چراغی  نیست  ، آتش از  زلالِ  عشق  روشن کن

 ز رویا ، رویِ   هر  دیوار    ر ا  بارانِ   روزن کن

 هنوزم  قله‌ ها  در  انتظارِ  صخره‌ات  مات اند

 تو  با  شطرنج   تقدیرت  قمارِ  سرخ  بردن کن

بهار از خاکِ  بیگانه ،   شراب  از  تاکِ بیگانه *

 فصولِ  آشنا  بگشا   و  در   آفاق   رستن  کن

 مرو با زاغ ! باطاووسِ هستی همسفر می‌باش

 بیا در سر ، برو در دل ، بپر در عشق مسکن کن

 ز سیم بی صدای  زندگی ،  آهنگ  شو ، برخیز

 رها از  قید هستی  و  زمان،  آهنگِ  رستن کن

 بشو  واماندگی را  ، گرم  کن  گرمابه ‌ی دل را

 به رفتن مان و منزل زن ، ز رفتن‌ها شگفتن کن

 ز سانِ  ساده‌ی  عشق  و  ز تارِ  سرخِ  اندیشه

 لباسی دوز  و  در  آیینه‌ات  بنما  و  بر تن  کن

به نبضِ  نغمه‌ خوانِ  باد ها  در  آسمان  پیوند

 بزن ،  فریاد کن ،  پر وا و  در  پرواز  میهن کن

 اگر برپاست  قصرِ صبحِ کاذب  ، ازقصور تست

 بمان سنگ  فلق ، اشراق  فردا   در دمیدن کن

فاروق فارانی

* اشاره به اسطوره‌ای یونانی سیزیف است که با مجازات خدایان مواجه شد و محکوم به این گردید تا صخره سنگ سنگینی را از اعماق دره تا قله کوه ها بالا بیاورد. وقتی صخره سنگ توسط سیزیف به قله های کوه، آورده می شد، به فرمان خدایان صخره سنگ به اعماق دره سقوط می کرد و سیزیف محکوم بود تا صخره سنگ را دوباره به بالا بیاورد و این سرنوشت سیزیف بود که باید تا پایان ادامه می یافت. افسانه سیزیف را بعضی تمثیل سرنوشت و هستی انسان دانسته اند

06 آگوست
۱ دیدگاه

دواثر ماندگار از شاعر معاصر وطن وارث الشعرا نذیر احمد ظفر

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۶ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بنام خداوند لوح و قلم      

دواثر ماندگار از شاعر معاصر وطن

وارث الشعرا نذیر احمد ظفر

 

 نوشته دوکتور عنایت الله (شهرانی) 

 

درین اواخر دو اثر بر گزیده و عالی از جناب محترم وارث الشعرا نذیر احمد ظفر به عنا وین (بانوی قلم فرسا) که در باره حیات علمی و هنری و اداری محترمه خانم ماریا بیگم دارد بحث میکند ، و دو دیگر مجموعه اشعار و یا دیوان چهارم ژور نا لیست کار کشته نذیر ظفر به عنوان (آرا)بطبع رسیده است.

اول با نوی قلمفرسا: مو لف دانشمند و قلم بدست توانا جناب ظفر این کتاب را به افتخار خد مات ارزنده ِهنری، ادبی و علمی با نو ماریا جان در دو صد و هشتاد و دو صفحه نوشته و به طبع رسانیده است. درین اثر پر محتوا نظر یکتعداد از نویسنده گان وطن خاصتا همکاران خانم ماریا دارو، در قسمت کار کرد های محترمه ماریا دارو در خصوص طرز بر خورد وی با ما مورین و هنر مندان رادیو افغانستان آورده شده است، که واقعا میتواند آیینهِ فعالیت های او را نماینده گی نماید،به قرار نوشته محترمه فوزیه جان شهاب ، ماریا جان دارو مو سس کودکستان رادیو تلویزیون میباشد.

نویسنده این سطور بعد ازینکه از طریق تلفون با این خانم دانشمند آشنا شدم، در چهار کتاب تا لیفی شان تقریظ ها نوشتم ، و چون دانستم که وی از زنان عادی جامعه افغانستان نمیباشد و کار های علمی ، هنری و اداری او ، وی را در سطح بلند فر هنگی نشان میدهد ، بنا زنده گینامه وی را در کتاب ( زنان بر گزیده خاور زمین) شامل ساختم که یکتعداد از دانشمندان از آن استقبال نمودند.

در کتاب بانوی قلمفرسا به قلم دانشمند ارجمند وارث الشعرا جناب ظفر طوریکه گفته آمدنوشته های یکتعداد از نخبه گان وطن عزیز در باره حیات ادبی و اداری وی تو ضیحات و شرح داده اند که واقعا قابل افتخار میباشد.

همچنان درین کتاب با نوی قلمفرسا مقا لاتیکه در باره خانم دارو نوشته شده ، نویسنده گان از ملیت های مختلف کشور عزیز ما چون تاجک ، پشتون تورک ، هزاره و هندو میبا شند که هر کدام با احترام خاصیکه دارند نوشته های پر کیف و زیبا را تهیه کرده اندکه این خود نمایانگر ملی بودن و بیطرف بودن خانم ماریا دارو را نشان میدهد.من این کار جناب گرامی نذیر احمد ظفر که از ژورنالیستان شهیر و مسلکی افغانستان میباشد از دل می ستایم و صد ها شاد باش و آفرین به حضورش میفرستم ، چونکه یک خانم و با نوی قلمفرسا را به معرفی گرفته و سنت شکنی کرده است خصوصا این خانم گرامی الحمد الله حیات دارد و امید وارم که در آینده بعضی اثار دیگر شان نیز به خوانش همو طنان قرار گیرد و با خوانش این اثر هموطنان ما بدانند که زنان افغانستان دارای استعداد های عالی میباشند نگارنده این سطور کتاب را خوانده ام و خواستم مختصرا درین موضوع بنگارم .

دوم: این کتاب مجموعه ی اشعاریست از طبع سر شار وارث الشعرا جناب ظفر به ظرفیت دوصد و شانزده صفحه که اگر با حروف کوچک به طبع نمیرسید ، شاید به بیش از سه صدو پنجاه صفحه با لغ میگردید ، عنوان کتاب به جهت عشق بلند بالای پدر کلان به نواسه یا مغز بادام است که نامش را (آرا) گذاشته اند همچنان شاعر وارسته جناب ظفر این کتاب یا دیوان بسیار عالی خود را به خانم خود ( با نو عالمتاب) هدیه کرده است.

اینجانب سروده های نغز و دلکش جناب ظفر یا شاعر خوش کلام را قبلا هم خوانده بودم و باری در یکی از دیوان های ارزنده شان کلماتی چندی را نوشتم  . ولی درین مجموعه ی اشعار شان زیر عنوان(آرا) طوفان کرده اند . کسانیکه با فیسبوک سرو کار دارند ، یقینا خواهند دانست که اشعار ناب و هنگامه بر انگیز این شاعر شوریده حال چقدر خواننده گان را جذب نموده است ، و اشعار غم انگیز شان در قسمت وطن درد دیده ،خواننده گان را به جهانی دیگری میکشاند . یکی از مزایای اشعار شاعر شیرین سخن جناب ظفر این است که در هر غزل خود عنوان داده است . که این کار راقم این سطور مزیت خاص دارد . در بسی از دیوان ها بجای اینکه عنوان بدهند ، مصرع اول غزل را در فهرست شامل میسازند ، که آن نمیتواند مفهوم همه غزل را بیان بدارد.

شاعر خوش کلام وارث الشعرا جناب ظفر سفری داشته در قاره آسترالیا یا قاره کانگرها ، درین سفر با دو شاعر سخنور خوش کلام جنابان قیوم بشیر هروی و فروغ مشاعره مینماید ، که واقعا خواندن و مطالعه آن خواننده را به شور می آورد چونکه اشعار فی البداهه دایم پر و دلکش است.

هر غزل شاعر گرامی و ارجمند نذیر ظفر که میخوانیم ، میدانیم که کلامش از اعماق قلب او برون شده و از آن است که به قلب ها تا ثیر میاندازد ، چونکه او غربت زده است و دسترسی و توان آن را ندارد که به زاد گاه اش برود ، از آنست که داد ها و فریاد ها دارد ، و اکثر غزل هایش ناله های از فراق وطن را افاده میکند.

راقم این سطور سالها پیش که اشعار وارث الشعرا ارجمند را خوانده بودم ، گفته بودم که وی اشعار نغز و استادانه میسراید واو درین راه عشق می ورزد و بدون عشق نمیتواند موفق باشد  او میگوید:

نذر محبت شده ام بر وصال    

عشق به پای تو  مرا میکشد    

*******

چو مرغ خفته  سر در   زیر  بالم      

سرود نغمه خوانی رفته از دست

*******

به غم ملت دوران  زده ی  غرقه بخون  

چاره سازیم و ازین معرکه بیکار شویم

شاعر گرانمایه و دانشمند وطن وارث الشعرا نذیر ظفر که تجارب تلخی را در وطن از دست اداره چیان بیگانه پرست داشته  و از دست آن نا بکاران در جمع صد ها هزار مهاجر در کشور های بیگانه روزگار می چلاند ،در دیوان پر کیفیت (آرا) واقعا چیز های سروده که انسان را محو کلمات و معنی های بلند میسازد ، از خداوند (ج) آرزومندم که وی را قوت آن بخشد تا دیوان های دیگرش را تهیه و بدسترس هموطنان قرار دهد . والسلام

 

06 آگوست
۱ دیدگاه

باغِ رؤیا

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۶ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

باغِ رؤیا

 امشب از اسمانِ  خاطرِ  من ، نورِ شعر  و ترانه میبارد

 از دو   چشمِ   ستارهُ  پروین ، شرری  جاودانه    میبارد

 اشکِ مهتاب بسانِ مروارید،میچکد نرم بروی دامنِ شب

 قطره هایش چو گوهری  نایاب،  بیدریغ تا کرانه میبارد

 یادِ تو در دلم  نشسته  کنون ، گلِ سرخی میانهُ گلدان

ابرِ دلتنگی  خیالِ  تو  باز ، بر   سرم   بی بهانه  میبارد

 مرغکِ پر شکستهُ دلِ من،در سراش آرزوی پرواز است

 اشکِ حسرت  ز دوری  گلشن ، گوشهُ   آشیانه  میبارد

 از فراسوی باغِ رویا ها، عطرِ یاس و  شگوفه  می آید

 از بلندای  شاخسارِ  امید ، برگِ سبز  و  جوانه میبارد

 گلبنِ عشق و آرزوهایم،غنچه  هایش شگفته  با یادات

از  سراپای   دفترِ   شعرم  ،  غزلِ  عاشقانه   می‌بارد

 مریم نوروززاده هروی

  ۱۴ ثور ۱۴۰۳ خورشیدی

 ۲۵ مَی ۲۰۲۴ میلادی

 از مجموعهُ  “پاییز”

 هلند.

06 آگوست
۱ دیدگاه

 عشق است امامِ من

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۶ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 عشق است امامِ من

با  عشق سر  و  کارم ، از  درد  چه  غم دارم

عشق است  امامِ من ، دنیاست  به  کامِ من

از عشق  نه   پرهیزم  ،   با  مرگ   درآمیزم

سرگشته  چرا باشم  ، عشق است  مقامِ من

درفطرت ما عشق است در طینت ما نیزهم

نی عارو نه ننگ است عشق ، برعشق دوامِ من

این روزۀ عشق است چون ، درماهِ صیامِ حق

با کُشتنِ نفسِ خود ،  عشق است صیام من

در قعده  و در  جلسه ، درسجده و در رکوع

من مقتدیِ  خویشم، عشق است   قیامِ من

زندان و  نبردِ عشق   ، در سینه   گذارد  تیر

این  تیغِ  شهادت  را ،  خنجر  به   نیامِ  من

من بندۀ   آزادم   ،  هستم    غلام    عشق

عشق است  امامِ من ، عشق است امامِ من

تا چند   پی  دنیا   ،  تا  چند    پی   دونان

آن است  بسی  ننگین ، این است هُمامِ من

در  رپرتوِ  عشقِ  حق ، کمتر بخودم مشغول

مرشد چو بوّد عشقم ، عشق است مرامِ من

در  عُرفِ  حریفانه   ،  بیچاره   و   درویشم

بر بیدل   فرزانه   ،   بفرست    سلامِ   من

گه   مقتدیِ   خویشم  ، گه   مقتدیِ  بیدل

چون  رقص  کنم   ذره ،  بر تربت  مامِ من

دارم   طبع   محزونی   ،  خاکِ   درِ  عِرفانم

گرَدِ رهی بیدل  من  ، ا و هست  امامِ  من

ممزوج شوید درعشق ، حق گوئید و حق جوئید

برپیرو  جوان  گویم ،   این است  پیامِ من

از درد  و غمِ هستی ،  زرغون  نکند شِکوه

کفراست بمن شاکی ، حرفیست چو خامِ من

الحاج محمد ابراهیم زرغون

۷ جون ۲۰۱۷

لورنسکوگ – ناروی