تاریخ نشر : سه شنبه ۱۶ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۶ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
گلِ نو رسته
وقتی که خواب می رسد وخسته می شوی
چیزی شبیه یک گل نو رَسته می شوی
چشمت خمار گشته و لبخند می زنی
بادام ، یا درخت پر از پسته می شوی
بیگانه با خشونت و زهدِ عبوس و جنگ
یک عارفِ مبارکِ بشکسته می شوی
آن لحظه بوسه از لب تو می شود گرفت
زیرا که یک چکاوک پر بسته می شوی
اما همینکه خواب شریفت ز سر پرید
شمشیر و تیغ کافرِ بی دسته می شوی
سید نورالحق صبا
اسن – ۲۰۱۱
تاریخ نشر : دوشنبه ۱۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
تکرار می کنم
ای مرد!
در سیاهی چشمان مست تو،
صدها هزار شأم بهاری نهان شده
وآن پاکی و صفا که با دانه‌های اشک
در زیر مژه ها
چون شبنم سپید،
یا گوهری اصیل
در گوشهی صدف،
از کنج جام‌های دو چشم سیاه تو
با غم عیان شده،
من عشق را برای تو تکرار میکنم.
من عشق را برای تو‌ای روح پر غرور
ای چشمه یصفا !
وای مظهر سرور!
همچون زمانه‌های گریزنده در سکوت
زان شام‌های خوب
وان روز‌های دور،
تکرار میکنم.
تکرار یک حیا،
تکرار یک صفا،
و……تکرار لحظه ها
آن لحظه ائ که جان من و جان تو ز شوق
در هم نهان شوند.
وین جسم‌های غمکش و افسرده و کهن
با آن همه هوس،
با آن همه نیاز
محو زمان شوند،
من عشق را برای تو تکرار میکنم.
تکرار می کنم .
هما طرزی
۳۰ مارچ ۱۹۷۲
کابل – افغانستان
Kabul, March 30, 1972
تاریخ نشر : دوشنبه ۱۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
آهنگِ خیالم
صبح یعنی ، تو بخندی و بهاری برسد
آفتابی !که پس از یک شبِ تاری برسد
خنده ات مژده ی آغاز خوشی ها باشد
شادی از هر طرف و گوشه کناری برسد
نفست نغمه ی آهنگِ خیالم هر صبح
چون نوای دف و سنتور و سه تاری برسد
توکه یک صبح بهاری، به تو دلگرم شدم
که به دادِ دلِ من ، صبر و قراری برسد
صبح یعنی تو پر از شوق رسیدن باشی
جاده مشتاق تماشاست که یاری برسد
یحیی_ماندگار #
تاریخ نشر : دوشنبه ۱۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
یک کهکشان طلیعه . . .
از خاک با جوانه ی رویا برون برا
از موجِ خود به شورشِ دریا برون برا
این دل که می زند ، سخنش گوش کن ز دل
دل سان به رقص و ضربه و آوا برون برا
آلوده تا افق به دروغِ سحرگهان
یک لمحه با حقیقتِ فردا برون برا
این آسمانِ کاغذی را باد می برد
بر خاک سخت کن شرر انشا ، برون برا
یک لحظه با خیالِ خودت خلوتی بکن
شو بی خیالِ خلسه ی دنیا برون برا
از لای میله ها رهی باز است تا به مهر
رویا شو و ترانه ی گویا ، برون برا
بگذار شان که از نفسِ مرگ زنده اند
خود هر نفس چو نفسِ نفسها برون برا
تا خار عشق و حادثه در سینه ات نشست
بی خارِ خار زار ز خارا برون برا
آلوده اند با گلِ شب چهره‌ی سپهر
یک کهکشان طلیعه ز یلدا برون برا
فاروق فارانی
جولای ۲۰۲۳
تاریخ نشر : دوشنبه ۱۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
پروانه
لبخندی بزن بر غم و در حال برقص
پروانه شو و بی‌پر و بی بال برقص
بر رنج و غم زمانه ات خط خط کن
مستانه شده بخند و هرسال برقص
۷ می ۲۰۲۳
غوغا
تو ر ا در خویش پیدا می کنم من
دلم را غرق غوغا می کنم من
مرا گیری در آغوشت تو امشب
ترا غرق تمنا می کنم من
۵ جون ۲۰۲۳
بهار
بخدا گل شدم بهار شدم
نغمه ی مست آبشار شدم
عطر آگین هوا ز بوی من است
لاله ی سرخ کوهسار شدم
۲ جولای ۲۰۲۳
هما باوری
تاریخ نشر : دوشنبه ۱۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
قاتل صد ها هزار
خـا ئـن ملی مــا ، آن قـاتــل صـد هــا هــــزار
روسوی کشورنموده،بی حیـا، بی ننگ و عـار
خـائـنـان دیگرش ، چـون کرزی و اشرف غنی
کــرده انـد راه ورا ، آسـان به سـوی این دیـار
گلبدین، بی دین بـُوَد ، از آنکه اوکـرده خراب
کـابـل زیـبـای مـا را ، قـتـل کـرده صـد هــزار
خـائـنـانِ بـدتر از وی ،عـفـو * کـردند جـرم او
مـیـدهـنـد هـم ازبـرایـش،مـزد کـافی بیشمـار
باغ وبوستان وعمارت،هرکجا دلخواه اوست
بـادیـگـارد هـای مـزیـد و ، اسـلحـه دراخـتـیـار
بـا قـدوم نحـس او،کـابـل شـود دریـای خـون
ای مباد! آنروز،که این جانـی بیایـد روی کار
“حیدری” دورازوطن، با قـلب افگـارو حزیـن
عـرض حـال کشورش، دارد به پیش کـردگـار
پوهنوال داکتراسدلله حیدری
۲۵ سپتامبر ۲۰۱۶
سدنی – استرالیا
*خداوند (ج) حق العبد را نمی بخشد تا کسیکه حقش تلف شده نبخشد،
دولت چطورخون صدها هزار بیگناه رامی بخشند؟؟؟
تاریخ نشر : دوشنبه ۱۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
محبوب دل
زلف پاشان اش شبی را غرق رویا می کند
لاله‌ی رخسار او در دل چه غوغا میکند
موج احساس اش به قلبم می زند با یک نگاه
یاد او در گلعذار هنگامه بر پا می کند
شمع بزمش می‌شوم از شور و مستی دلم
چرخش پروانه را این دل تماشا میکند
هرچه می‌گویم دلم بس کن دگر زآن لاله رو
دل کجا ماند مرا مهمان فردا می کند
تیر مژگان اش به جانم میزند هر روز و شب
چشم بازی های او دردم مداوا می کند
می سزد ” عالیه ” گِرد روی جان پرواز کرد
جان فدای قامت محبوب دل ها می کند
عالیه میوند
۲۲ جولای ۲۰۲۴
فرانکفورت – آلمان
تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
تولدت مبارک
ای محضر لطف خدا عمرت دراز عمرت دراز
ای بهترین ای بی بها عمرت دراز عمرت دراز
ای در دل من جای تو چون گلبنی از باغ مهر
ای خوش لقا ای با صفا عمرت درازعمرت دراز
وقتی به دنیا آمدی عالم چراغان شد ز تو
ای ماه وخورشید سما عمرت دراز عمرت دراز
ای مهد عشق و اشتیاق ای گلشن پر ازسمن
ای قلب الفت آشنا عمرت دراز عمرت دراز
غم دور باشد از دلت ، پر نور باشد منزلت
ای دولت بی انتها عمرت دراز عمرت دراز
خوشبختی ها فرش رهت،دایم تبسم بر لبت
حفظت کند هردم خداعمرت دراز عمرت دراز
اندر شب میلاد تو این جا کنم من یاد تو
توخوش بزی ای همصدا عمرت دراز عمرت دراز
واهب صدایت می کند از دل دعایت می کند
هستی تو ازجنس خداعمرت درازعمرت دراز
صالحه واهب واصل
۴ اگست ۲۰۲۰
هالند
تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
در سرودت درد های مرده . . .
سوختی در سوختن از سوختن پروا مکن
بال و پر بربند و در آتش بمان ، پر وا مکن
کوه باش و روح خود در سینه‌ات پنهان بدار
چون دهانِ دره ، رازِ رود را رسوا مکن
در سرودت درد های مرده ناخن می کشند
با نفس ها زندگی بخشا به آن آوا مکن
ساعتِ بی عقربِ دل نیش تک تک میزند
زخم های لحظه ها را پاک از فردا مکن
ای تو گم در خویشتن در جستجوی خویش باش
گر شدی پیدا، گذر از خویش و خود پیدا مکن
رهزنانِ این شبِ سنگین، سفر را کشته اند
نعشِ او را روحِ رویا بخش و جز رویا مکن
این شبِ سنگین اگر خواهی به پایانش بری
در دل یلدا سفر کن ، خانه در یلدا مکن
فاروق فارانی
مارچ ۲۰۲۱
تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
کتاب عشق
ای خدا جویان چو گشتم مست تقدیرم کنید
خانه ویران گر شدم با عشق تعمیرم کنید
نام ِ من در منطق و تفسیر و دیوانها چه سود
همچو ن قطه در کتاب ِ عشق تحریرم کنید
بلبل ِ دل بی شمیم ِ زلف ِ گل آزاد نیست
کش کشان با زلف ِ یارم حبس و زنجیرم کنید
عمر من در پای عشق ِ گلرخان گردیده صرف
وقت ِ مرگم با شراب ِ عشق تطهیرم کنید
شعرِ من عشقست بوی ابر و باران میدهد
در میان ِ عاشقان مست تکثیرم کنید
گر نگیرم جام های باده در ایام حج
با سیه سنگ حرم در کعبه تکفریم کنید
مسعود خلیلی
تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
قاصدِ نگاه
آن قاصدِ نگاه از دیده پیام دارد
در گردن دلم زنجیر و لگام دارد
درفاصله ی نزدیک این حادثه رقم زد
از لشکر مژه صد تیرِ کلام دارد
دیدم که بی نقاب از پرده شتاب میرفت
آفاق و د و جهان روی تو غرام دارد
در میکده ی حسنت دنیای راز خفته
که مستی و نِشه بی باده و جام دارد
در مکتبِ جنون،در کوره ی عشق سوختم
ناله کجا کشد اسپندی که سام دارد
یک ذرّه ی رخش در سینه حضور افگند
در معبدِ دلم شوقِ او خرام د ارد
بشکستن نفس ها در سینه ی خرابم
آرایش حضورا ست یا درد دوام دارد
محمد ادریس بقایی (قطره)
لیل ۴/۵/ ۱۴۰۱
تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
کلۀ بی مغز
بهر ِقلب ِ شیشه ی ما هرکه گیرد سنگ ِ خود
آهن ِ فرسوده ریزد خاک اندر زنگ ِ خود
راه ِ روشن را نمی بیند چرا افکار ِ پوچ
می رود در کوچۀ تاریک ِ مغز ِ تنگ ِ خود
نشه ها بسیار دارد راه و رسم ِ این زمان
چرس ِ را دود میکند یاقوده سازد بنگ ِ خود
سنجش ِ گفتار گم شد از میان ِ هر زبان
می کشد کنج ِ دهن گفتاری در نیرنگ ِ خود
بار ها بگذاشت ما را زندگی در پیچ و خم
می برد تا ناکجا با رقص ِ بی آهنگ ِ خود
گوش ها را گر بسازد زاهد ِ بی ساز و برگ
می زند ساز ِ فریبِ بی سُر ِ دنگ دنگ خود
این تعصب تا به هر شکلی کشیده شاخ و دم
می زند مرداری اندر چهرۀ بدرنگ ِ خود
چیست چیست این ادعای ظالمان ِ بیخرد
افتخار ِ ابله دارد غیرت ِ بی ننگ خود
هر کجا دیدی همایون کلۀ بی مغز را
دور ِ دور ِ دور شو تا چهارصد فرسنگ ِ خود
همایون شاه عالمی
اول اگست ۲۰۲۴ میلادی
تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سحرگه
سحر از شکستن دل بد رت نیاز کردم
رشتـۀ کلام دل را همه با تو باز کردم
در، شهر دل گشودم بحضورت ای پناهم
با تو آن قدر بگفتم که قضا نمــاز کردم
سرسجده رانهادم بسجود و بس گریستم
بستوء سجاده آمد بسی عرض راز کردم
بشگــفـد دلم (عزیزه) ز فــروغ جــلـوۀ او
که حدیث دل سحـرگه چـو شبی درازکردم
عزیزه عنایت
۱ دسامبر ۲۰۰۵
تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
آغازی دیگر
کوچی ام من،
تیر ه بالم
باز در ابر بهاری
شعری از پرواز خود آغاز کردم
پر گشودم
نغمه سر کردم
سرودم:
هرچه بودم
پاک و زیبا
هرچه بودم
خوب یا هیچ
هرچه بودم، هرچه هستم،
از برایت
در میان دست غمگینم بها ر آورده‌ام من.
تو زبانم بند کردی، تا که در شعر سکوتم:
من ترا فریاد کردم، داد کردم…
باز هم ، دیدی ؟ ترا آغاز کردم
ای که پنهان کرده أی در چشم‌هایت شأم هایم
هر چه هستم، هرچه بودم
یا نبودم
در سرودت، در سرودم،
باز من تکرار بودن یا نبودن‌های خود را ساز کردم
عشق را من با هوس
یا من هوس را با بزرگی‌های حرمت جوی تو
تا بیکران کهکشان‌هایم کشاندم_
دور، تا ان دور‌ها ی بیکران احساس جانم
یا تنم؟ من خود ندانم
تا الهه گشته‌ام در معبد بی انتهایت
ای خداوند بزرگ و بی نهایت
کوچکی خویش را احساس کردم
بنده‌ام من؟ گریه‌ام من؟ خنده‌ام من؟
هرچه بودم، هرچه هستم
تو خداوندی، بزرگی
کوچکم من، کوچی‌ام من
باز در ابر بهاری
شعر پروازم ز پشت ابر ها
آغاز کردم.
هما طرزی
۱۹ اپریل ۱۹۷۳
کابل – افغانستان
تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سلام
از تشنگی صحرا ترین ، از ما به دریاها سلام
ما سایه پروردِ شبیم، ای صبحِ رویا ها، سلام
شرمنده از دیروزگی ، آزرده از ا مروزگی
دستی بده بر دستِ ما، ای نسلِ فرداها ، سلام
آن سایه های گمشده ، آن آسمان پروردگی
شب‌نامه‌های روشنی، طوفانِ غوغا ها، سلام
آن عشق سر بر مهر و مه، آن کاروان های به ره
آن دشتِ مجنون زادگی، عصیان لیلاها، سلام
آن شعر های سینه سوز، آن واژه‌های دل فروز
آن رنگ و آن آهنگ‌ها ، آن نورِ معنا‌ها سلام
بر عشقِ دریاخوی تان، بر قلبِ آتش بوی تان
بر نعره پردازانِ شب، رسوایِ رسوا ها سلام
ما با نگاهی سوخته، از حسرتِ پروازِ تان
ای همنشینِ اختران، ای اوج دُرنا * ها سلام
فاروق فارانی
دسمبر ۲۰۲۳
* دٌرنا » یا «کلنگ» پرندگانی هستند که جمعی و بسیار بلند پرواز می‌کنند.
تاریخ نشر : جمعه ۱۲ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
شربت
بمان بر مرمرین سینه ام سر
بنوش از شربت لب های دلبر
به قطره قطره دریا می توانی
دل عاشق که تنها گشته دیگر
۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲
************
جاودانه
تو هستی در سرودم عاشقانه
تو هستی نور که می‌تابی شبانه
به چشمانت نویسم صد غزل را
بماند در کتابم جاودانه
۱۵ اکتوبر ۲۰۲۲
************
جذاب
بخوان از عشق جان من ترانه
بگو شعری سراسر عاشقانه
بخوان بیتی به چشمان خمارم
بگو این چشم جذّاب است یا نه؟
۱۸ فبروری ۲۰۲۳
هما باوری
جرمنی
تاریخ نشر : جمعه ۱۲ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بیاد دار که هر بغض می شود . . .
اگرچه جاده به راه است و نقشِ پایی نیست
اگرچه گوش به زنگ است و یک نوایی نیست
غروب می غرد و شام در رسوب شده
نفس ز عشق نمی‌ر وید و هوایی نیست
یگانه روشنی از چشمِ گرگِ تردید است
در این شبانه دگر هیچ روشنایی نیست
سر از شراره‌ی اندیشه ها تهی شده است
و سینه معبدِ خالی شده ، خدایی نیست
رسیده اند تو گویی ز کهکشانِ دگر
به هیچ لب سخنِ عشق و آشنایی نیست
قیامت است که گمگشته‌اش قیامی است
ز خاک سر بزند ، گر کنون صلایی نیست
بیاد دار که هر بغض می شود فریاد
اگرچه سینه خموش است و دل ندایی نیست
غریقِ جزر و مدِ بحر، ماه و ماهی هاست
غریقِ جزر و مدِ عشق را صدایی نیست
سپهرنامه‌ی شب، غرقِ شعر فردا هاست
و هر شهاب بجز عشق را هجایی نیست
مگو که قافله و راه گمره و گم شد
ستاره ها همه جز نقش های پایی نیست
گشای چشم ، افق از عروجِ قله پر است
که در حضیض ترا غیر این نمایی نیست
فاروق فارانی
دسمبر ۲۰۲۳
تاریخ نشر : جمعه ۱۲ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بگو ای هموطن !
شبی یلدای طوفانی به پایان می رسد یا ، نه
نگاهی صبح خوشبختی به یاران می رسد یا، نه
دوباره مستی باران به مستی می کشد بستان؟
از آن سوی بهارستان ، بهاران می رسد یا ، نه
کویر خسته از جنگی که سرتاسر همه زخمی‌ست
سرودی فصل باران و بهاران می رسد یا ، نه
به کوچه کوچه یی این شهر که جاری گشته ناداری
پیام آب سرد و لقمه یی نان می رسد ، یا نه
بگو ای هموطن ، ای همنوا ای جانِ جانِ من
! به قلب خسته از تبعیض ، درمان می‌رسد یا ، نه
اگر روزی سحاب از قبله خیز د در دیار ما
خدا داند به کام تشنه باران می رسد یا ، نه
شاذیه عشرتی
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
شرمِ گناه
صدای ضربه‌های باران که با با د خشم همراه است –
بر بام خانه فریاد میزند
ولی قلب آهنین بام گنگ است
و فریاد‌هایش چون کودک لال –
شنیدنی نیست
ابر‌ها با خشم می رقصند
و برگ‌ها شر شر کنان به مرگ خوش آمد می‌‌گویند
رعد و برق حکم مردی را دارد که :
خشمگین بر همسرش می‌‌تازد
و من و تو-
که در آمیزیش با باران
بدن‌های ترمان را
که با حریری از شرم پوشیده است
چون کودکان بی پناه
به دامن خانه پناه داده ایم…
و لباس‌های نازک
که ما را با تنگی عشق در آغوش گرفته
در تنگ بودن ایام
تنگی لباس را احساس می‌‌کنیم
اما-
از ترس گناه
در شرم خانه
خواسته‌های مانرا
در التهاب نگاه ها
پنهان می‌‌کنیم
هما طرزی
۲۶ اپریل ۱۹۷۲
کابل – افغانستان
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دریاى بى نهنگ
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سرخ و پریسا
ایکه تو در هر دلی ماوا کنی
هر یکی را وامق و عذرا کنی
عشق همان به که زسودای خود
خلق جهان را همه شیدا کنی
باز به یک جلوهٔ مستانهٔ
هلهله در اوج ثریا کنی
چهرهٔ هر نازک زیبا جمال
در نگهی سرخ و پریسا کنی
آن گل سرخ و لب نوشین یار
در نظری مقبول و زیبا کنی
نوش کنم از لب او نوش نوش
قلب مرا پاک و مصفا کنی
آتشی از چشم به چشمی نهی
شور درین گنبد خضرا کنی
تیری ز مژگان به قلبی زنی
مست و الست همچو زلیخا کنی
بس دل پر نور و تن پاک پاک
بسته به یک زلف سمن سا کنی
مطلب من کوکب دیدار تست
منتظرم رویت حسنا کنی
شهناز من بهر تماشای تو
واعظی شسته که تما شما کنی
ملاعبدالواحد واعظی
هرات – افغانستان
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بمناسبت جشن توت پنجشیر سروده شده.
سیمای دره
من به نام خالق هستی و جــــان
میــگشایم درب این بــاغ بیـــان
بهرجشن تــوت و این آزاده گـان
با خود آوردم پـــیام و ارمغـــان
این پـــیام و ارمغــان را برشما
می‌دهم از سرزمـین صـخرهـا
میله‌ی نارنج در مشرق زمین
می نماید روی فرهنگ ،این چنین
میله های توت ما دارد برین
می‌نماید کام محفـل را شرین
این نماد همدلی فـرهنگ ماست
از فضای با همی آهنـگ ماسـت
ما وجود خسـته دریک پیرهــن
خار چشمانیم برخصـم وطــن
ژرف خـواهی دید قلـب دره را
پر زمهر وگرم دست صخره را
درنگاهِ دره برق قصــه هـاسـت
قصـه ازطوفان وشور وماجراست
ازحکایت های چـون افسانه ها
از طلسم و رمـز آزادی مــا
تاج آزادی به سر آویــــخته
رنگ ومعنایش به خون آمیخته
سنگها این جا طلاتم کـرده اند
شهسـوار دره را گُم کــرده اند
شهســوار دره ازدور دست هــا
دست می‌ساید به این بن بست ها
او در این میـدان و در این آزمون
نــا خلف هــا را همی دارد زبون
نــاخـلف هایی که بـردند از زمین
خــاک پــــای قهرمان در آستین
سـاختــند از او ولـی بازیـچه یی
چـون گیاه هرزه یی بی ریشه یی
بعــد بـفروختند بر ابلیس شهر
این متاع و گوهر نـــا یاب دهر
حـــال هــردم آن متـاع پر بهـا
نـــا خــلف را گشته زنجیز بــلا
گاه پا و گاه شصت و گاه دست
ناخلف هارا همین زنجیر بست
حال شان زاراست این خودکرده گان
صــــاحبان زیور اما برده گــان
حال هم روز نبردو محشر است
حرف ازنسل نو این محضر است
می‌کشد بـــر دوش بار آزمـــون
پـــرچـــم سبز بلند غـرق خون
تــــا بر افرازنـد در آواره گی
این درفش عزت و آزاده گی
جولای ۲۰۱۷
پنجشیر
احمد هنایش
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
چراغ غزه . . .
مگو که راه به بیراهه ها حضر کرده
چراغ ها ز شبِ بی سحر سفر کرده
مگو که عشق و دل از هم شدند بیگانه
و روشنی ز سر و سینه ها حذر کرده
مگو غروب غمِ شهر ، گشته جاویدان
سحر خجل شده، دامانِ خویش تر کرده
بگو! که بیرقِ امید همچنان برپاست
نگو که مرگ، جهان زیر یا زبر کرده
ببین که کودکِ خوابیده شیرِ بیداری
مکیده رفته و رویای تازه سر کرده
ببین که در نگهِ دختران شراره بپاست
ببین که عشق دلِ مرد را شرر کرده
هوای حوتِ زمستانِ کابل است ببین
که ریشه‌هابه دلِ خاکِ مرده سرکرده
ببین که نغمه ز لبهای چشمه جوشان است
بهار آمده با رنگ ها ، هنر کرده
بگیر از پرِ اندیشه بند و بال گشا
که مرغِ عشق، سپهرت به زیرِ پر کرده
پیامِ مژده‌ی تابنده‌ی ستاره‌ی شام
ستاره‌ی سحری را ، ستاره تر کرده
اگرچه نقب پر از گژدم است و تار و تنگ
ولی رهاییِ فردا از آن گذر کرده
چراغِ غزه فرازِ جهانِ مرده بپاست
جهانِ گمشده را در جهان خبر کرده
فاروق فارانی
دسمبر ۲۰۲۳
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
گوشۀ خلوت
سـا قـیا دور مکن سـاغــر پــر صهبا را
بـاده در جـام بکــن تــا شکنــد غمها را
می خوریم یک دوقدح لحظـۀ مدهوش شویم
نخـوریم غصـۀ امـروز و غمی فردا را
ای فلک سلسلـۀ کارگهت چیست مدام؟
گـاه مـا تشــنه لـبی گـه دهــی دریــا را
عا قبـت میکشدم شور جنـون در دامان
تا زخونـم که پر از لاله کنم صحرا را
گوشـۀ خلوت و تنهای گزیدم که د گـر
نکشم تعنـۀ هر مجلس پــر غــوغـا را
چرخ دوران بکشانــدم به جهان غربت
بشکند چون دل من , غـصه دل خارارا
ای ( عزیزه ) به کجا پـای نهـم تـا نبــرم
رنـج و آشـب و فسـونها وغم د نـیــا را
عنایت عزیزه
هالند
تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱ اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
استقبال از ” خر نامه ” میرزاده عشقی با مطلع:
دردا و حسرتا که جهان شد به کام خر
زد چرخ سِفله ،سکهء دولت به نام خر
دزدان حرفوی
افسوس،صدافسوس که وطن شدبکام دزد
تــرک وطــن نـمـوده هــزاران ، ز دام دزد
” ازبـسـکه آسـمــان و زمیـن سِفله پرورند “
زد دهـر دون سـکـه ء دولــت بـه نــام دزد
دزدان و نـوکــران ، وزیــران دولــت انـــد
یـا رب ! تـا به کی بُوَد، این احـتشــام*دزد؟
” روزیـکـه جـلـسـه ء وزرا منعـقـد شــود “
مـجـلـس شــود شـغــالی ، از ازدحـــام دزد
دزدان سـَروَرنـد *و !! از اینـرو به ملک ما
دارنـد عـده یی ، ارادتِ محکـم،به نام دزد
دزدان وکـیــل مــلــت و حـکــام کـشـورند
زیـن بیـشـتـر چه میطلبـیـد ، از مقـام دزد؟
دزدان مـا ، صـاحـب قـدرت به مـیهـن انـد
پس لازم است تاهمه داریم، احتـرام دزد!!
گردد مستدام ،حکومت دزدان به مملکت
تـا غـربـیـان لـــزوم بـدانـنـــد ، دوام دزد
قـتـل و قـتـالِ عـام به هـر سوی کـشـورم
برپـاسـت از قـدوم ، خـواص و عــوام دزد
در غـیـبـت غـنـی ، چـو کـرزی بُوَد کفـیـل
ایـن حـیــلـه گــر لایـق، قـایــم مـقــام دزد
آگـــاه ز ارتـبـــاط ، دزدان کـســی نـشـــد
بـا طــالـبــان و داعـشیـان ، و ز مـرام دزد
ای حیـدری زچه کـردی ترک ، کشورت؟
زآنـرو که در حیـات نگـشتـم ، غلام دزد
امـروز ، روز قـدرت دزدان حـرفـویـست
فـــردا زمــان دزد کُـشی و انـتـقـــام دزد
پوهنوال داکتراسدالله حیدری
۱۷ دسامبر ۲۰۱۶
سدنی – آسترالیا
* احتشام – حشمت وبزرگی ، جاه و جلال یافتن.
* سَروَر – رئیس ، پیشوا ، سرپرست.
فرهنگ فارسی عمید
تذکر:- در سرودهء فوق نخواستم مانند مرحوم میرزاده “عشقی” ازک لمهء ” خر ” استفاده نمایم . زیرا به نظرمن این یک توهین بزرگ است به مقام خر . زیرا خر حیوانیست در خدمت بشر ، دزدی نمی کند ، به وطن خود و به صاحب خود جفا و خیانت نمی کند ، غیر از آخور خود ، از آخور حیوانات دیگر استفاده نمی کند ، بار می برد و گاه میخورد . اما پناه به خدا از دزدان وطن ما که از هیچ جنایت و خیانت به مادر وطن خود و هموطنان خود دریغ نمی ورزند.