۲۴ ساعت

دلِ پریشان

تاریخ نشر : شنبه ۱۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دل پریشان

اگر تو خواب مرا  بشکنی  چو   زندان است

 اگر تو رخ   نمایی  به من  چو   رندان است

 اگر  تو   جلوه     نمایی    یا    رخ   بنمائی

 اگر  پریش  ن مودی   دلم    پریشان   است

 اگر  تو   میروی  و  دل   میرود   ز  پی ات

 اگر تو غمزه   کنان   میایی   نگهبان  است

 اگر تو  رخ   نمایی  به   درب   خانه ی من

اگر تو دست  گذاری   به دلم   لرزان است

اگر تونیستی عاشق به رخت سجده خطاست

 اگر چه  این  دل من  سال ها پریشان  است

 اگر تو یار  شب  و شمع  و  پروانه  نه یی

 اگرچه (شکیلا) دل به جای دیگری مهمان است

 شکیلا نوید

 سرطان ۱۳۹۳

دردِ بی درمان

تاریخ نشر : شنبه ۱۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دردِ بی درمان

اگر روزی  کسی با خنده هایش  بی قرارت کرد

کسی با گردش چشمش اسیری   روزگارت کرد

اگر روزی  شدی  تنها  نمودی گریه در شب ها

درین دنیا شدی رسوا کسی دور  از  دیارت کرد

اگر دردت  فراوان شد دلت از  غصه ویران شد

کمی حالت پریشان شد کسی گرد و غبارت کرد

اگر روزی  برای  دیدنش  رفتی تو را  نشناخت 

و یا در را به  رویت  وا نکرد  و انتظارت کرد

اگر چشمی  فریبایش  به   یادت   آمد   و  دیدی

فراق  و درد بی  درمان  اگر بی اختیارت  کرد

اگر شب تا سحر خوابت  نیام د تا  نمازی صبح

ویا روزی کسی با جلوه ی حسنش شکارت کرد

مزن بیهوده دست وپا که این دردیست بی درمان

کسی چون طاهری با دردبی درمان دچارت کرد

سیدآصف طاهری 

نیدرزاکسن-آلمان

۲ فبروری ۲۰۲۴  

بحر: هزج مثمن سالم 

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

گریه ی تلخ

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گریه ‌ی تلخ

آبی که  آتش   می ‌زند  اشکِ   تو  باشد  دخترم

ای اشک آتش ‌ زای  تو  فرهنگ  گوهر  پرورم

آه  تو شد  آوای   من  ،   فریاد    ناپیدای   من

دریای  بی پهنای تو ،  شد   جاری   چشمِ  ترم

ن  والقلم   ایمان   ما  ، تا  إقرأ  باشد  جان ما

ای جان   جانان   جاودان  ،  پیغمبرِ   پیغمبرم

دانش ‌ستیز  تیره‌ خو،  دین  را  مکن  بی‌ آبرو

با جهل  عریان   تو  من  ، دانش  ‌پژوهِ  کافرم

بوجهل  بانو ناپذیر ،  گردید   تکفیر  تو دیر!

ازعرش عشق آید صفیر، مؤمن‌تر ازمؤمن ترم

ای فهم تان تاریک و تنگ، مخروبه‌ی بی‌آب و رنگ

رنگین‌ترین فصلِ خدا، اورنگ و رنگِ باورم

ازچشم من صد چشمه خون، با آب و آتش شد برون

آبی که  آتش‌ می‌ زند ا شکی  تو باشد دخترم

دکتور عبدالغفور آرزوی

۴ جولای ۲۰۲۴

دریچه ها

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دریچه ها

دریچه ها می خندند

و قفلی بر در نیست

مگر گله های صمیمانه

و شکوه های عاشقانه

هنوز بیدارم

و هنوز نفس می کشم

شاید در فردا هات نباشم

فقط امروز را ببین

و امید را به امروز واگذار

نمی دانم مترسک فردا

با خود چه به ارمغان دارد

شیوه ی خندیدنش عاشقانه خواهد بود؟

و شاید در سفره ی محبتش-

نان پر برکت

و سخاوت را بتو هدیه خواهد کرد؟

و تو در طراوت خنده های پر نور

شاداب تر از پیش

به افق های دور

ایمان بیاوری

و با خودت آشتی وار بخندی…

هما طرزی

۶ می ۲۰۲۳

نیویورک

مشرقِ عشق …

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مشرق عشق …

 از جنونِ خود به گوش خسته ی صحرا  بگو

موج   را  یادش  بده ، از شورشِ  دریا  بگو

 ماهی ی بی جوره ی گرداب های عشق باش

بوسه  هایت  را به  چهر ماه  بی  همتا  بگو

 تا سوارانی  رسد  از   مشرقِ   عشق   دگر

 امتداد  راه  را  در   گوش   نقش    پا  بگو

 مانده درتابوت «من»، درگورهستی خفته ای

 مرده ی درمانده ی‌ در«من»، بیا از«ما» بگو

 گوش امروزان زدیروزان همه پر گشته است

داستان ات  را بگوش  تشنه ی   فردا  بگو

 وقتی می خواهی زمین ات، آسمان گردد زمهر

بال و پر وا کرده با  پرواز ، بی  پروا  بگو

 گرتو آن گنگی*  که خواب عشق درچشمان اوست

 از جهان  کر گذر  ،  در  گوش   خود  تنها  بگو

فاروق فارانی

 جون ۲۰۲۴

 *مولانا: من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش.

چکیده های قلم

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

چکیده های قلم

زدوری وطــن  زارم  هـمیـشه

جگرخون و دل افگارم همیشه

بــرای دیــدن  مــام عـــزیــزم

دعـا دارم به غـفـارم هـمیـشـه

۱۷ می ۲۰۲۴

زهجرانت  وطن حالم   تبـاه  شد

همه عـمـرم  بیـادت ، پـرزآه شد

اگر وصلـت ن گردد ،حاصل من

 همـه عمرم بدون شک تباه شد

۱۸ می ۲۰۲۴

مسـلمـانـان کسـانی شـاد بـاشنـد

که درمـلک خـودی آزاد بـاشـند

به شـادی ها وغـم با مردم خود

زغم غمگین،زشادی شاد باشند

۱۹ می ۲۰۲۴

برفتی زپـیـشم ای جـان مادر

نـمـودی پـریـشم جـانـان مادر

نـدانـم چـه سـازم ازدوری تـو

خدایت دهد صبر،ریحان مادر

۲۰ می ۲۰۲۴

خــداونـدا! قـیـوم جـان  بـشـیــررا

دهی پـاداشش دردنـیــا وعـقـبــی

چوخدمت میکـندفـرهنگ مُلـکش

همیشه درتلاش،روزها وشب ها

۲۳ می ۲۰۲۴

دوری وطـنم کـرده چـوبـیـمـار مرا

جوروستم روزگار،عجب خوارمرا

عمرم سـپری شـد،بـه دوری وطـن

یـارب! زکـرم رسان، به دلدار مرا

۱ جون ۲۰۲۴

الا ای طـالـبــان ،بـنــده زشـیـطـان

نمـودیـد مـلک مـا ،ویـران ویـران

شوید رسوا به این دهروبه آن دهر

بـگـردد جـای تـان،درقـهــرنـیـران

۲ جون ۲۰۲۴

نه سنی باشـم، نی شـیعـه وطندار

مـسلـمـان باشـم وامـت زمـخـتـار

هرآنکس دشمن افغان ستان است

کنـد بـزرنـفـاق هرجا بـه صد بار

۳ جون ۲۰۲۴

وطـن  از درد و آلامـت   چـه سـازم

زدوری دشت  و دامانت   چه سازم

نـگــردد گــر نـصیـبــم  دیــدن  تــو

بـه دورازشـهـــرپـغـمــانـت چــه ســازم

۴ جون ۲۰۲۴

از دست ظالمـان وزجـمع پای لجان

درنیم قرن شده وطنم خاک وخاکدان

 کرزی غـنی باهـمـه نـوکـران خصم

کردند قتـل عام که نکـردست،نازیان

۴ جون ۲۰۲۴

ای خدا!عیدی رسان  بر  کشورم

تا که آرامی شـود،  سرتـا  سـرم

 شـرّظالم هـا شود،نابـود همیـش

صلح راستیـن آیـد، دایـم مـادرم

۴ جون ۲۰۲۴

“من از بیگانگان هـرگـز ننالـم

هر آنچه کرده با ما، آشنا کرد”

هـمه خلـقی وپـرچـم،نوکـرغـیر

مجاهـدها بنام ،دور ازخـدا کـرد

پوهنوال  داکتر اسدالله  حیدری

۵ جون ۲۰۲۴

سدنی – آسترالیا

شعرِ نبودن ها

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شعرِ نبودن ها

نه موجی   است   دریا  را  نه  اوجی  است   بالا را

 نه شیدایی ست شیدا را نه  رسوایی ست  رسوا را

 نمک شیرین، شکر شور است ، شوری نیست در شیرین

نه تنها   است   فرهاد   و نه   فرهادیست   تنها را

نه خون از دل چکد دیگر که خود دل خون مکد در بر  

 نه داغی است در لاله ، نه سرخی است صحرا ر ا 

نه پیدا  میشود     پنها ن    نه پنهان  میشود  پیدا

نه خوفی  است  پنهان   را  نه بیمی  است پیدا را

نه آتش   شعله   خیزاند   نه  باران    آب  ریزاند

نه اشکی است در چشم  و نه  نوری  است بینا را

شکیبا شمیم

مخمسی بر غزل زیبای محترم نذیر ظفر

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مخمسی بر غزل زیبای محترم نذیر ظفر

کاش از هـــــر که  تـرا  من بیشتر میدیدمت

در میــــان فالیـــــز و کـوه  و کمر میدیدمت

یـــا کمـاکان از جـغ دیــــوار و در میدیدمت

کـــاش یکروزی بجــــــایی  بیخبر میدیدمت

غافــل از چشـــــم  رقیبان  خوبتر میدیدمت

**********

گــــرد دامن تو دارد جلوه ی صــــــد انجمن

عطـر گیسویت نـــدارد شاخــــه های یاسمن

تابکی ســازی تو این بیچاره را سر در کفن 

دیـــر شد اما نشد وصــــــلت میسر بهر من

آرزویــــــــم بود تــــا بار دگــــــر میدیدمت

**********

ای فدایت  همچو من  در هر سخن خندیدنت

در بهارستــــــان دل نازم گهـــــر روییندنت

نالـــه ها کــردم  ولــی شادم من از نشنیدنت

می شدم چون  غنــچه  خنـدان ازنسیم دیدنت

چون هـلال عید گر من  یک  نظر  میدیدمت

**********

نرگس چشمت کـــرامات  و لبــت آب حیات 

قد چو سرو ناز و رفتارت تو باشد اکروبات 

از منِ دلــــداده هر دم میبــری عزم  و ثبات

روز من میبــود عید و شام من  مثـــل برات

بخت  اگر میــداشتم  شام  و  سحر میدیدمت

**********

با رقیبــــــان میکشد مـــا را گرم جوشیدنت

میکنـد محمود  را  ویــران  سخن سنجیدنت

کرتـــه ی زرد تو دامِ شد  به  دل  دزدیدنت

وقت  بیداری  نگشــــــتم  مستفیـد از دیدنت

کاش در خوابــم شــبی ای مهرور میدیدمت

احمد _ محمود _ امپراطور  #

بامداد جمعه ۱۴ سرطان ۱۳۹۸ خورشیدی

برابر با ۵  جولای ۲۰۱۹ ترسایی

لبِ میگون

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

لبِ میگون

کمترین چیزِ که از او مانده  بمن دیده ی تر

هم چنان  اشکِ شب  و آهِ  سحر خونِ جگر

هر کجا هست  خد ا پشت  و  پناهش بشود

این  دعای منِ شیداست به هر شام و سحر

دیده بر راه  بَود  تا  که  رسد  نامه  رسان

من و چشمانِ  تر و خونِ  جگر دیده به در

شود   آیا    که    بیاید    و دلم   شاد کند ؟

تا دری میکده  رقصم  نه به  پا  بلکه  بسر 

شود   آیا   که   او  بیاید  نفسم  تازه  شود

دست  خود  حلقه  کنم   دَورِ کمر   بارِ دگر

نذر کردم  به   دری  میکده  رقصان  بروم

گر خدا  خواست  بیآید  لبِ  میگون  ز سفر 

این غزل  را به سری راه  تو خوانم  صنما

و کنم فرش به راهت  سرو تن جان و جگر

طاهری  تا  بسحر دست  به  دعا پیش خدا

که  خدا  حفظ   کنی  دلبرِ   ما   را  ز خطر

سیدآصف طاهری

 نیدرزاکسن-آلمان 

۱۶ جنوری ۲۰۲۴

بحر: رمل مثمن مخبون محذوف 

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

دامِ انزوا

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دام انزوا

 بزم دردِ  خانه‌ی  ما   در بِرون

 گرم شد در این زمان و آزمون

 تلخیِ    تبعیدِ      آزادیِ     ما

بست‌  راهِ رونقِ   شادیِ    ما

روزگار   میهنِ  ما    تیره  شد

 ملّتم آ  واره   و   بیچاره   شد

 این همه  درد  و  پریشانی ما

حاصل جنگ است و ویرانی ما

ماجرای فقر و بیکاری به اوج

 قلبها زخمی و بیماری به اوج

 اوجِ  یاس  و  نا امیدیِ  زنان

حقِ شان  بازیچه‌ی  اهریمنان

 خانه‌ی   ما  از  نبرد   دیگران

مجمر داغ است و جای نوکران

 راه دشواری  که  پایانش نبود

 دارد این ملت که شایانش نبود

 هر گلو  سر داده ‌   فریاد  بلند

 زانکه آزادی شده در قید و بند

 ملتی  افتاد ه   در  یک   انزوا

در میانِ   کوچه  های  غم رها

 این همه فریاد ها بر  پا  چرا؟

این همه جور و ستم بر ما چرا؟

 امتدادِ   شامِ  تیره   تا  به کی؟

 از سحر دوریم و خیره تا به کی؟

 از شعار “ حق ” و تکریم  بشر

خسته ام  از  این  ریا  کاری دهر

۴ جولای ۲۰۲۴

فرحت_رحمان

مخمسی بر غزلِ زیبای حاجی صاحب « محمد یونس صحاح »

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مخمسی بر غزلِ زیبای حاجی صاحب « محمد یونس صحاح »

قند لب .  .  .  

 قندِ  لبت   بنوشم   هرگز   زیان   ندارد

احساس عشق و مستی  قید  زمان ندارد

این وصلت خدا داد  حرف  و  بیان ندارد

«احساس چون کند گل پیرو جوان ندارد

اظهار درد مندی هر این  و آن  ندارد »

در باغ   سبز  چشمم   تخم   امید  پاشی

آب از دهن بریزی یک ساقه ی رواشی

در حفظ    آبرویم  دانم  که   در  تلاشی

«عاشق شدن چه عیب آست درهرکجا که باشی

بت خانه یاکه مسجد، جای ومکان ندارد»

در کار و بار هستی  مشفق می ‌توان بود

با همنوع  و رفیقت  ملحق  می ‌توان بود

در خدمت  عزیزان  صادق می ‌توان بود

« درکار وبارهستی باعشق می ‌توان بود

نقشی  در این  زمانه  تیر و کمان ندارد»

در وادی محبت چون سبزه می ‌توان بود

بوس و بغل که باشد با مزه می‌ توان بود

گل لاله ها  بخندد هر لمحه می ‌توان بود

« با یاد روی دلبرهر لحظه می توان بود

سیر و سفربه کویش وقت و زمان ندارد»

 لبخندعشق ومستی درخصلت جوان است

موج عظیم سرکش در بحر بیکران است

عیش و نشاط  هر دم دردامن زمان است

« بار گران غم ها بر دوش عاشقان است

بر دیگری   نماند  تاب   و  توان  ندارد»

فرسوده  شد  وجودم  در کار و  زار دنیا

راحت  کجاست  ما  را   در هر  کنار دنیا

مهتاب  هم    نخندید   در  شام   تار  دنیا

« قامت  خمیده  ما  را  در زیر  بار  دنیا

بار گران  ما   را  هفت   آسمان   ندارد»

حاصل  نشد ما را  یک  لحظه  شادمانی

دیریست  کوچ کرده  از  کوچه ها جوانی

پژمرده  نو  نهالان    در  فصل  زندگانی

« باغ  امید  مردم   زردینه   شد  خزانی

پرونده ی غمین است هیچ امتحان ندارد»

 بیچاره وغریب است یک لقمه نان ندارد

هر جا  رَوّد  مسافر ، جاه  و مکان ندارد

از درد و رنج مردم ، سود  و زیان ندارد

حال و احوال خود را شرح  و بیان ندارد

« از درد  بی شمارش  شاعر زبان ندارد

بیت اول به تکرار شربش  زیان ندارد »

هما احد لیان

ساعت شش صبح ۴ جولای ۲۰۲۴ 

شهر کراچی

طورِ عشق

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

طور عشق

امشب نشسته بودم در کوه  طور عشقم

او ذرّه جلوه ی کرد اکنون   تنور عشقم

آتش دمید دمادم آن   ساقی   شرر خوی

باده ز دیده جوشید مخمور  شور عشقم

از برق تیغ نازش خورشید  می هراسید

بایک گلو تغافل  حیرت  به  نور عشقم

از مسکَنِ حضورش در سینه مشت خون را

بی تاب می تپاند  چندانکه  زور عشقم

از جام سرمه سایش یک جرعه سرکشیدم

فریاد و ناله کر شد،غرق  بحور عشقم

با لشکرِ نَفس ها کُ او قاصدِ نگار است

در سینه می خرامد ساز و سرور عشقم

سودای نرگسش  را به  نقد  جان خریدم

محشور صد قیامت ، توفان صور عشقم

درهستی و عدم چون مستانه جلوه کردم

در عالم   تناسخ   زنده   به  گور عشقم

شبنم ز فرصتِ  کم ، سر  بر ندارد  آخر

سربا ز و  پاسدارِ  مهرِ   حضور عشقم

از  عالمی  جمادی  ما  را  کشید برقش

مدیون    جلوه   زار  سبز مرور  عشقم

محمد ادریس بقایی (قطره)

صعب العلاج

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

صعب العلاج

ترا صعبُ العلاج  دردیست مرا  در نسخه دارویش

کُحل  بَر  چشم  میدار  گردى  خیزد  از سرِ کویش

اگر   خواهى    نسازى   تیره     کانونِ   محبت را

میاور بر زبان  الفاظِ   زشت    چینى   به  ابرویش

وگر خواهى  گذارد  پینه  بر هر   زخمى  ناسورت

بکش  دستى  ز  الطاف  و محبت  بر سَرو  رویش

حضورِ  جمله  فرزندان  و  فامیل  حُرمتش  میدار

بگو  قربانِ  آن  چشمانِ  پُر  افسون   و  جادویش

نوازش  بهترین   رَسم  و  رواجِ  مهربانى  هاست

بگیرش   سخت   در آغوش   استشمام   گیسویش

همیشه    شاکر  و  منت    گذار و   عزتش   میدار

دلش  بر دست  گیر  و  با محبت   مَیل   بر سویش

گذار  یکسو  برادر ،  زن  ستیزى  هاى   میهن را

تلاش  میدار خواهر  ، تا  نسازى زشت و بدخویش

هر آنکس  نسخه  را   با  چرب  زبان  ها  بیازماید

( فروغِ ) دیده مى بخشد  بَچشمان  یارى مهرویش

حسن شاه فروغ

۲۹ جون ۲۰۲۴

درمانِ دل

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

درمان دل

بر سر بالین  من ای  نازنین   دلبر بیا

جان من بادا فدایت  یار جان  پرور بیا

گرنداری  میل   دیدارِ   مرا  در زندگی

بر مزار ما غریبان  ای  پری پیکر بیا

نور چشم دیده ای  بیمار من شو یک شبی

یک نفس در کلبه ام ای شوخ افسونگر بیا

بوسه بخشا تا بنوشم از لبت  آب حیات

تشنه‌ی  لعل  لبانم  چشمه ‌ی  کوثر بیا

ساقیا  افسرده حالم  تشنه‌ ی جام وصال

با می و پیمانه و با باده   و   ساغر بیا

دردمند و بی علاجم  تشنه‌ ی  دیدار تو

از پی درمان دل  ای  دلبرم  از  در بیا

عالیه میوند

۹ دسامبر ۲۰۲۳

فرانکفورت

گردِ ملال

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

                             گرد ملال                                                            

غبار تیره اندوه گرفته قلبم را

تاشود دانه های بارانی

درآسمان چشمانم

تا بخواند غم درونی من

تابشوید رخم زگرد ملال

تاکند قصه های مخفی من

آشکارا به عیب جوی زمان

وانگه سنگ زمانه بر سرمن

چو فرو  ریزد همچو بارانی

که تویی پر گناه ترین زمان

زانکه عشق است جرم و عصیا نت

لب به لب می دود فسانۀ تو

همه جا قصه های عاشقانۀ تو

گفتم ای خورده گیر باب حسد

تو مگر نیستی درین پهنا ؟

جای قلبت نهاده سنگی را

در ازل آفریده گار مگر؟

نشگفتست در برابرعشق انسان

رهی تو نیست راهی  پاک دلان

عشق است عشق: بخششی یزدان      

عزیزه عنایت

۱۲ جنوری ۲۰۰۷

هالند

به یادِ بهشت

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

به یاد ِ بهشت

 در  کارگاه ِ  چرخ   متینی  ندیده ایم

تلخی  هزار  داده  شیرینی  ندیده ایم

گفتند روزهای  شیرین  هم  فرا رسد

 جز ناله  های ِ تلخ ِ حزینی ندیده ایم

اندر کجی مهارت ِ مردم  به اوج  شد

 در راستی  و عجز  قرینی  ندیده ایم

 هر یک به آسمان بکشد تیغ خودسری

 در بین ِ این جهال  زمینی   ندیده ایم

گفتند  راستکاری  نگفتند  مکر ِ زهد

 هریک  شد آنچنان ، چنینی ندیده ایم

 هریک دهان کشود به تعریف خویشتن

جز فخر و  افتخار  به  بینی  ندیده ایم

گوشم ز قیل و قال بسی خسته خسته شد

 خاموشی را به  کاسۀ  چینی ندیده ایم

 زاهد ازآن سرا بزند ساز ِ وهم و جبر

 در این  سرا  کشاده  جبینی ندیده ایم

 دوزخ نموده اند  بیاد ِ  بهشت ِ خویش

 خوش گشته در گمان، یقینی ندیده ایم

 این گوهر ِ سخن تو همایون مده به باد

 خوشتر ز کنج ِ گوشه نشینی ندیده ایم

 همایون شاه « عالمی »

 سوم جولای ِ ۲۰۲۴ میلادی

سر به هوا

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

سر به هوا

گره از دست   گشودی    و رهایم  کردی

اینچنین مثلِ  زمین  سر به  هوایم کردی 

نو نهالِ   دلِ   ما تازه   شکوفا  شده  بود

که زدی  تیشه و از  ریشه  جدایم  کردی

بار  ها  من  غمِ  دل  گفتم  و  تو نشنیدی

بی سبب خنده به هرچون و چرایم کردی

به گمانم که تو از عشق و جنون بی خبری

چون  در این  قافله  زنجیر  به  پایم کردی

دیگراز دوریِ  تو سخت به تنگ آمده ام

بهتر آنست نگویم  ! که  چه  هایم کردی

# یحیی _ماندگار

من زنده به عشقم

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

من زنده به عشقم

باخون ِجگر ساخته ام ،   قسمتم  این است

این فاصله ها سرد ترین  جای زمین است

خواندم  غزلم   را   به    تمنای    وصالت 

هرجا که نباشی تلی از غم  به  کمین است 

می بارم و می لرزم و  حیران  و  پریشان

از دوریِ تو حالِ من  امروز  چنین  است

اکنون که  نمانده ست  مرا  تاب  و  توانی

باید  بپذیرم  که ره ی  عشق  همین است 

از شعرِ  پراز  درد  من  امروز    بخوانید

من زنده به عشقم که مرا خوب ترین است

# یحیی _ماندگار✍️

تلخیِ حادثه

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

تلخیِ حادثه

عشق تو یک جنون است

و یک حاثه

و کتابیست پر ازبرگه های نور

بر موهای سپیدت

از افسانه های درد

و برف و بارانی از اندوه

در قلب زنی

که ترا می ستاید

می ستاید

ومی ستاید

تا آخرین نفس های زندگی…

هما طرزی

نیویورک

 ۲۱ جنوری ۲۰۲۴

خوف از عقبی

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

سا قیا! می ده مرا، تا سا عتی خوش بگذرد

خـــوف ا زعـقـبـــی

گـرتوداری خــوف ازعـقـبی و د فـتـرغـم مخـور

گـرتـرا احـمـــد بود، شـا فـع محـشــرغـم  مخـور

دل ا گــردا ری تـوحُــب آ ل حـیــدر مــــرحــبـــا

تا تـرامـشـکـل کـشا ه بـا شـد، سرورغــم مخـور

گـرزهـجـرمـیهـنـت،مغـمـوم ودل بـشـکستــه ای

خـا لــق یـکـتـا نـمــا یـد، هـجــرآخـرغــم مخـور

گـرشوی دورازوطـن، خـا ک انـدرمُـلک  کـُفـــر

لطف حق خا کـت رسا ند، نـزدما درغـم  مخـور

کرد گرا ین دهـردونت، همچـوطوطی در قـفـس

عا قِـبـت روزی شـوی، آ زا د یکـسر غـم مخـور

با ش صـا دق پـیـشـه ورهــرو، بـراه مـسـتـقـیــم

گـرندا ری مثـل شـاهـا ن، تاج بـرسرغـم مخـور

گـردرا ین د نیـا ندا ری، زنـد گی بـرطبـق میـل

کــوش درآ بــا دی، د نیــا ی د یگـــرغـم مخـور

گـربریزی قطـره ا شکـی، بـرحـسیـن ابن عـلــی

وقـت جا نـداد ن رسد، زهـراء اطهـرغـم مخـور

گــربـه وقـت تـشــنگـی، یـا د آ وری ا زکــربـلا

تشـنگی ها یت سرآ ید، زآ ب کـوثــرغـم مخـور

سخت راهی پیـشرودا ری، زمــردن تا صـرا ط

گــرتــرا یــا وربـود، ا هـل پیــا مبــرغـم مخـور

گـرچه ذ نبـت بیـشـتــربا شد،زا شـجــا رونجــوم

گـرتـرا بخـشـدزلـطـفـش، ربّ ِا کبـرغـم  مـخـور

حیدری هرچند سخت است، زندگی در ملک غیر

با شـد ا َروردِ زبـا نـت، ذ کــردا ور غـم مـخـور

کردی استقبا ل، شعـرحضرت حا فـظ چه خـوب

خواهم ازیـزدا ن بـرا یت،شعـربهتـرغـم مـخـور

سا قـیا! مـی ده مـرا تـا ساعـتـی خـوش بگـــذرد

خـا ک بـا شد آخـرت، با لیـن وبستـرغـم مـخـور

پوهنوال داکتر اسد الله حیدری

٢٠ما رچ ۲۰۰۵

سیدنی – استرالیا

قلمرو بیداد

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قلمرو بیداد

درد  هزار   حادثه     دارد    هوای   ما

خون  دل  فلک  شده   آب  و  غذای  ما 

عید و برات و شام محرم  به ما یکیست 

مسکن گزیده بخت نگون  در  سرای ما 

امید  و   آرزو   به   سفر  رفته   تا  ابد

بر بسته درب رحمت خود را  خدای  ما

دهقان مریض و مزرعه  گردیده  پایمال 

بگرفته جشن  صاعقه  روزی عزای ما

از شرح حال روزی بد و نیک ما مپرس

گندم   تر است   و کند   بود   آسیای  ما

راهی  برای عشق و محبت نمانده است 

از بسکه  کینه  کرده  ملوس  فضای  ما 

خاطر نشان کنم که  توقع  جهالت  است 

باشد  شعار  دوستی ،  مهر و  وفای  ما 

محمود    در   قلمرو      بیداد   روزگار 

بر  اتهام    خوبی   بدادند    جزای   ما 

احمد محمود امپراطور

بامداد چهارشنبه ۱۳ سرطان ۱۴۰۳ خورشیدی

۳ جولای ۲۰۲۴ 

قامتِ زندگیم

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قامت زندگیم

 خانه  آوار شد  به روی  سرم  خاک زلفم  کسی  به شانه نزد

 آن که  جایش به  قلب  بود مرا سوی من  چشم عاشقانه نزد

 باغ  امید  خشک  گشت  دگر لاله   پژمرد   از  قضای  زمان

 فصل بی مهرهمچو باد رسید هیچ کس لب به این فسانه نزد

 قامت روزگار خم شده است بس جنایت  گرفته  جای  نشاط

 زین همه بخت  بد به گلشن دل  نخل امید من   جوانه   نزد

 روز من همچو شام است هنوز دامن صبح من  سپید   نشد

 شعر حافظ به کنج طاق بماند فال هم کس به این  بهانه نزد

منزل  دوستی  و عشق  و صفا    آفتاب   غروب   را  ماند

 یعنی از روی همدلی به خدا ناظرى   تک تکى  به خانه نزد

 شاذیه عشرتی

۹ سپتامبر ۲۰۲۰

سرابِ زندگانی

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 سراب زندگانی 

بیا   نوشیم    شراب    زندگانی
نترسیم   از   خراب     زندگانی

تمام زندگی  جز  پرِکاه   نیست
گشایی  گر    نقاب      زندگانی

اسیر جسم  خاکی تا  که هستیم
کشیم رنج  و عذاب   زندگانی

زمان سازِ نوای زیر و بم است
نگر   اینست   کتاب   زندگانی

نفس گر چه ممد در زندگانیست
چه نیرنگیست سراب زندگانی

به غفلت بگذرد روز و شب من
گذشت عمرم به خواب زندگانی

حیات آدمی گاه در نشیب است
فراز اش  در  شتاب   زندگانی

گاهی پُر  و گهی   خالی  ببینی
به گردون چون دولآب زندگانی

جلال را ای خدایا مرهمی بخش
رهایش   از  مصاب   زندگانی

سیدجلال علی یار

ملبورن استرالیا 
اول جولای ۲۰۲۴

نالهُ جانسوز

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

نالهُ جانسوز

ای آنکه به  فتوای  تو  نوروز  حرام ا ست

بختِ خوش و هم طالع‌ِ  پیروز  حرام   است

 گلگشتِ چمن، سیرِ گل   و   لاله و ریحان

دیدارِ   رُخِ     یارِ   دل  افروز   حرام  است

 آتش  زدنِ   پیکرِ    فرخنده   ثواب  است

 فریاد و فغان ،  نالهُ   جانسوز  حرام است

 آن دخترِ کم سن که به عقدات  چو درآری

 گرشکوه کند براو شب و روزحرام است

 خواهی که  کفن  پوشد و در خانه   نشیند

 بر سروِ  قداش  جامهُ  گلدوز  حرام است

 قصرات شده روشن همه از دالر و کلدار

 در کلبهُ ما ،شمعِ شب افروز  حرام است

 آتش   زدی  بر گلشن  و باغ  و چمنِ ما

 بر  مرغِ  اسیر  نالهُ  پرسوز حرام  است

 مریم نوروززاده هروی

۲۱ مارچ ۲۰۲۴ میلادی

دوم حمل ۱۴۰۳ خورشیدی

 از مجموعهُ”میهنِ عشق “

 هلند

رؤیای از عقاب . . .

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

رؤیای از عقاب . . .

 به جنگ شب که روانی ، پس آفتاب ات کو؟

نشسته است به پرسش جهان، جواب ات کو؟

 خیال   کردی  سفر  زخم   پا    نمی دهدت؟

 خرید  عشق  کنی ، سکه ی  عذاب ات کو؟

 اگر    که    منتظر   خیل     خیل   مستانی

 برای  مستی  شان  خم  خم  شراب ات کو؟

 سراب ،  دشت سفر  را  غریق  خود کرده

ورای  این  عرق   شرم  ، جام  آب ات کو؟

 ز بس به  چهره زدی پشت هم نقاب ، نقاب

 چه مانده  است ز چهرت پس نقاب ات کو؟

 زمین به نعره وجنگ است وجنگل است به دود

 تو که طلوع  جهانی ،  پس انقلاب ات کو؟

 ببین  که  اسپ سحر شیهه  می کشد  از نو

 کجاست زین تو ، مهمیز تو رکاب ات کو؟

 وطن  که  مست  می خون  آتشین تو است

 برای  سفره  فردا   ز  دل  کباب ات  کو؟

 خفاش  فاتح  شب های بی سحر شده است

 عقاب  نیستی ، رویای   از عقاب ات کو؟

فاروق فارانی

 می ۲۰۲۴